ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1248

เส้นหมี่คอยเฝ้าดูอย่างข้างๆ

ถึงแม้ว่าเขากำลังหลับอยู่ ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือของทั้งสองคนออกจากกัน

ม็อกโกที่อยู่ด้านข้างเห็นแล้ว คิดไปคิดมา จึงถามเส้นหมี่ว่า: “หมี่ ในช่วงที่ผ่านมานี้เธอถูกขังไว้ที่ไหน?”

เส้นหมี่: “คฤหาสน์เก่าของตระกูลพิชญเดชาที่ไซโก”

“ตระกูลพิชญเดชา?”

ทันใดนั้น ม็อกโกตกใจอุทานออกมา “เป็นจริงตามที่เจ้านี้คาดเดาไว้ อยู่ที่บ้านตระกูลพิชญเดชาจริงๆ ด้วย!”

หา?

รอบนี้เป็นเส้นหมี่เองบ้างที่ต้องประหลาดใจ

เธอมองดูพี่ชายใหญ่คนนี้ แล้วถามด้วยความไม่เข้าใจว่า: “พวกพี่รู้ว่าฉันอยู่ที่บ้านตระกูลพิชญเดชา? แล้วทำไมไม่ไปที่ไซโกโดยตรงล่ะ? ยังจะต้องมาถึงที่พิพิธภัณฑ์นี่”

“ไม่ใช่ รักบอกแล้วว่า บ้านตระกูลพิชญเดชาคือรังเก่าของทศราช ไม่รู้ว่าเขาแอบวางกับดักตั้งเท่าไหร่เอาไว้ที่นั่น ถ้าหากมาที่พิพิธภัณฑ์ อำนาจโจมตีก็จะอยู่ในมือพวกเรา ยิ่งทำงานได้ง่ายขึ้น”

“แต่ตาแก่นั่นสุดท้ายก็ใช้กลอุบายเล่นไปตามเกม”

“ถูกต้อง!”

พูดถึงตรงนี้ ม็อกโกก็หน้าเขียวปั้ดลงไปอีกครั้ง

เพราะว่าปฏิบัติการครั้งนี้ มีคนบริสุทธิ์จำนวนไม่น้อยที่ตายอยู่ข้างใน ยังมีดลธี ตอนนี้ก็ยังไม่ได้สติ ก็ไม่รู้ว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตหรือเปล่า

“ไอ้แก่ทศราชนั่น พวกเราประเมินมันต่ำไปจริงๆ”

“ใช่ ดังนั้นพวกพี่คิดว่าเขายังจะทำอะไรต่อไป? ก่อนที่ฉันจะเข้าไป สุกฤตเคยบอกกับฉันว่า เขาคิดจะให้ฉันเข้าไปในไวท์ พาเลซในฐานะหลานสาวของคุณอนงค์ จากนั้นก็ค่อยให้แสนรักขึ้นดำรงตำแหน่งสูงสุดตำแหน่งนั้น”

จู่ ๆ เส้นหมี่นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

ม็อกโกอึ้ง!

“ให้เขาดำรงตำแหน่งสูงสุด? ทำไม? ในเมื่อเขาก็แย่งชิงตำแหน่งมาโดยตลอด ทำไมยังปล่อยให้รักกลายเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย?”

“ใช่ ไม่เข้าใจจริงๆ ใช่ไหม?”

เส้นหมี่มองดูผู้ชายคนนี้ที่เผยให้เห็นสีหน้าที่ไม่สามารถเข้าใจได้เลยเหมือนกัน แล้วก็ขมวดคิ้ว

มันช่างเหลือเชื่อจริงๆ

คนคนหนึ่งที่คิดอยากจะรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง ทำไมสุดท้ายถึงยอมให้สิ่งของที่ตัวเองอุตส่าห์วางแผนมาอย่างยากเย็น? ประเคนให้กับศัตรูของเขา? นี่เพราะอะไรกัน?

ในห้องผู้โดยสารก็เข้าสู่การใช้ความคิดไปครู่หนึ่ง

ต่เห็นได้ชัดเจนว่าปัญหานี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาสองคนสามารถแก้ไขได้

ดังนั้นเมื่อเครื่องบินบินถึงเมืองหลวงแล้ว เส้นหมี่กับม็อกโกทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กันอีก

“พวกเธอทั้งสองกลับไปเดอะวิวซีกันก่อนเถอะ ฉันจะพาดลธีไปส่งโรงพยาบาล อีกอย่างที่ค่ายทางนั้นฉันต้องกลับไป เพื่อมอบหมายเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นที่ไซโกสักหน่อย”

ม็อกโกลงจากเครื่องบิน เพราะว่ายังมีธุระต่อ จึงไม่ได้กลับไปที่บ้านเลย แต่ให้คนพาเส้นหมี่กับแสนรักทั้งสองคนส่งกลับไปที่เดอะวิวซีก่อน

เส้นหมี่ทั้งสองคนก็กลับไปที่เดอะวิวซี

“คุณชายเล็ก คุณผู้หญิง ในที่สุดพวกคุณก็กลับมาแล้ว!!”

ทั้งสองคนเพิ่งจะมาถึงหน้าประตู น้าแจ๋วและคนอื่นที่ได้รับสายโทรศัพท์เมื่อก่อนหน้าก็รีบวิ่งออกมาจากข้างในทันที

มองเห็นพวกเขาทั้งสองคนแล้ว ก็ตื่นเต้นดีใจจนน้ำตาซึม

เส้นหมี่ไม่สามารถที่จะสนใจทักทายพวกเธอ เพราะว่าแสนรักยังคงหมดสติอยู่ เธอจำเป็นต้องพาเขาเข้าไปในห้องเพื่อให้เขาได้พักผ่อนก่อน