ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1255

จากการป่าวประกาศของแสงดาว โดยเร็ว คนของเดอะวิวซีต่างรู้แล้วว่าเส้นหมี่เป็นไปได้ว่าตั้งครรภ์แล้ว

โดยเฉพาะไชยันต์ ยิ่งตื่นเต้นขึ้นมาจึงให้เส้นรักพาเส้นหมี่ไปตรวจที่โรงพยาบาลในทันที เรื่องอะไรก็ไม่ต้องสนใจแล้ว

แสนรัก：“……”

เส้นหมี่：“……”

สุดท้าย สองสามีภรรยาก็ออกจากเดอะวิวซีมาแล้ว

“คุณภรรยา คุณ……ตั้งครรภ์แล้วจริงๆเหรอ?”

ในขณะที่เดินทางไปที่โรงพยาบาล แสนรักก็ลังเลอยู่นาน ในที่สุด เขาก็ถามออกมาหนึ่งประโยค

ถ้าตั้งครรภ์แล้วจริงๆ

แน่นอนว่าเขาต้องดีใจเป็นอย่างมาก ทั้งชีวิตนี้ของเขา เรื่องที่เศร้าใจที่สุดก็คือไม่ได้ผ่านประสบการณ์การเฝ้ามองลูกของตัวเองเจริญเติบโต กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ตื่นมาจากความฝันตอนกลางดึก เขาตื่นขึ้นมามองไปยังหญิงสาวที่อยู่ด้านข้าง ตัวเองต่างรู้สึกผิดอย่างมาก

ดังนั้น ถ้าเธอตั้งครรภ์แล้วจริงๆ ต่อให้ให้เขารีบไปก้มกราบพระพุทธเจ้าที่วัดวรสานส์นั้นทันที ก็ยินยอม

แต่ผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างคนนี้กลับแสดงความมึนงงออกมา

“ฉันก็ไม่รู้นะ ตามเหตุและผล ฉันไม่มีความสามารถอันนี้แล้ว ตอนนั้นที่ฉันคลอดพวกเขาทั้งสามออกมาแล้ว หลังจากนั้นหมอนุชนาถก็บอกกับฉันอย่างชัดเจน มดลูกของฉันได้รับความเสียหายอย่างหนัก ต่อไปคงจะไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว”

“……”

“อีกทั้ง ฉันตกเหวไปครั้งนั้น ก็บาดเจ็บสาหัส กระดูกเกือบทั้งหมดบนร่างกายเหมือนกับต่อขึ้นมาใหม่ อวัยวะภายในยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว งั้นฉันจะตั้งครรภ์ได้อย่างไรล่ะ?”

เส้นหมี่นำเอาสถานการณ์ของร่างกายของตัวเองอธิบายออกมาอย่างละเอียดรอบหนึ่ง

คำพูดนี้พูดออกมา ความตื่นเต้นกับความปีติที่อยู่บนใบหน้าของชายหนุ่ม ค่อยๆเหือดหายลงไปแล้ว

ปกปิดความผิดหวังเอาไว้ไม่อยู่

แต่ว่า เขาไม่ได้พูดอะไร ทว่ายังคงขับรถไปที่โรงพยาบาลอย่างเดิม

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง อยู่ที่โรงพยาบาลทั้งสองได้เจอกับไพบูลย์แล้ว ได้ยินข่าวคราวอันนี้ ก็อึ้งไปตั้งนานเหมือนกัน

“คุณยังสามารถท้องได้อีกเหรอ?”

“……”

นี่เป็นคำพูดแบบไหนกัน?

ใบหน้าหล่อเหลาของแสนรักเย็นชาลงไปในทันที：“อย่าไปสนใจเขา พวกเราไปที่แผนกสูตินรีเวช”

หลังจากนั้นก็ลากเส้นหมี่ไปที่แผนกสูตินรีเวชแล้ว

เดิมที หลังจากได้ฟังการวิเคราะห์ของเส้นหมี่ ทั้งสองก็ไม่ได้มีความหวังอะไรหลงเหลือแล้ว แต่คาดไม่ถึง เมื่อผลตรวจของเส้นหมี่ออกมา ในใบผลตรวจกลับแสดงผลว่า “ผลบวก”สองคำนี้

เส้นหมี่：“！！！！”

แสนรักไม่เข้าใจอันนี้ มองเห็นเธอจ้องมองผลตรวจ ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ รีบร้อนถามออกไป：“เป็นยังไงบ้าง? คุณรีบพูดมา”

“……”

เป็นเวลานานกว่าจะสงบลงได้ เธอน้ำตาคลอเบ้าค่อยๆมองมายังผู้ชายคนนี้

“มีแล้วจริงๆ พี่ชาย คุณ……จะได้เป็นพ่อคนอีกแล้ว”

“เพียะ……”

จากนั้นสิ่งของที่ถืออยู่ ก็หล่นลงบนพื้นแบบนี้แล้ว