ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1269

“คุณกำลังพูดอะไร? ตระกูลพิชญเดชาอะไร?”

“ผมกำลังพูดถึงคุณ คุณครีพัตราคุณหนูใหญ่ของตระกูลพิชญเดชา！”

แสนรักพูดออกมาอย่างเย็นชาอีกหนึ่งประโยค

เพียงแต่ว่า ครั้งนี้ เพราะว่าความชั่วร้ายของผู้หญิงคนนี้เนื่องจากความรำคาญและความเกลียดชังจึงได้กลายเป็นความโมโหแล้ว ทว่าทันใดนั้นบนร่างกายของเขาก็แผ่ความเยือกเย็นออกมา

ในห้องทำงานของแพทย์ก็ได้เงียบสงัดลงอีกครั้งแล้ว

สายตาของพวกเขาต่างจ้องมองมาที่แพทย์หญิงคนนี้อย่างเบิกตากว้างอ้าปากค้าง แม้แต่ไพบูลย์เอง ก็เบิกกว้างดวงตาคู่นั้น ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

คุณครีพัตราคุณหนูใหญ่ของตระกูลพิชญเดชา?

นั่นไม่ใช่ว่ายี่สิบปีก่อนได้ตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

ตอนนั้นเธอเป็นแฟนสาวของประพิศ แบกท้องโตมา หลังจากนั้นก็ได้หายตัวไปแล้ว เมื่อน้องสาวของเธอพิมเจ้ามาตามหาในตอนนั้น ก็ได้พูดว่าเธอตายไปแล้ว

งั้นทำไมยังมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่?

อีกทั้งยังได้เปลี่ยนไป กลายเป็นแพทย์คนหนึ่ง ยังอยู่ที่นี่ตั้งหลายปีแล้ว！

นี่เป็นเรื่องที่เกินกว่าจะคาดเดาได้！

“คุณ……คุณมีหลักฐานอะไรมาบ่งชี้มาฉันคือครีพัตรา? ฉันชื่อหทัย คุณนี่ไม่ใช่ว่ามาใส่ร้ายคนเหรอ！”

ในขณะเดียวกัน แพทย์หญิงคนนี้ก็ไม่ยอมรับ

แสนรักหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา สายตามองไปที่ด้านข้าง ทันใดนั้น ม็อกโกที่ยืนอยู่ที่ด้านข้างก็เข้ามาแล้ว จับมือของผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาโดยตรง

“คุณเห็นหรือยัง? มือของคุณ ถึงแม้ว่าคุณจะกลายเป็นแพทย์โดยสมบูรณ์แล้ว แต่ว่าคนที่ออกมาจากตระกูลพิชญเดชา ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร วิธีการที่พวกคุณใช้จับมีดผ่าตัดก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง น้องสาวของคุณพิมเจ้า ก็เหมือนกัน！”

เขาจ้องมองมาที่มือตรงร่องระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ของผู้หญิงคนนี้

ทันใดนั้น ทุกคนต่างมองตามของเขาไปแล้ว ปรากฏว่า พวกเขาพบว่า ตรงร่องนิ้วระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วนี้ของผู้หญิงคนนี้ เดิมทีก็เป็นหมอเก่าแก่มานานหลายสิบปี

เพราะว่าตรงจุดนี้ต้องใช้จับมีดผ่าตัด จึงมีรอยด้านอยู่ชั้นหนึ่ง

แต่ว่าตอนนี้ ตรงนั้นของเธอกลับไม่มีแล้ว ยังคงเป็นผิวที่ละเอียดอ่อน กลับกันตรงนิ้วชี้และนิ้วโป้งของเธอนั้น มีรอยด้านที่ชัดเจนมาก

“ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้? นี่ไม่สมเหตุสมผลสักนิด”

ไพบูลย์มองไปที่มือของตัวเองบ้างแล้ว

แสนรักหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาอีกครั้ง：“นี่จะไม่สมเหตุสมผลได้อย่างไร ตระกูลพิชญเดชาของพวกเขาตั้งแต่เล็กจะฝึกวิชาศิลปะการต่อสู้แบบทางการแพทย์ ถือมีดผ่าตัดมือเดียว เดิมทีนี่เป็นทักษะลับสุดยอดของพวกเขา”

“……”

ในที่สุด ในห้องออฟฟิศแห่งนี้ก็เงียบสงัดลงแล้ว

ทว่าแพทย์หญิงคนนี้ สีหน้าหน้าก็เริ่มขุ่นเคืองและซีดขาวลงไปแล้ว

“คุณ……คุณค้นพบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทั้งที่ตอนเช้าคุณยังอยู่ที่หอวิไลลักษณ์”

“ใช่แล้ว ผมอยู่ที่หอวิไลลักษณ์ แต่ว่าคุณไม่ควรที่จะส่งคนไปสอดแนมสถานการณ์ คุณรู้ไหม? ในตอนที่คนของคุณเข้ามา ในบันทึกลำดับวงศ์ตระกูลเล่มนั้น ผมมองเห็นชื่อของคนคนหนึ่งพอดีฐาปมา！”

ฐาปมา？