ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1295

งานเลี้ยงงานนี้ ยืดยาวมาจนถึงเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ทุกคนถึงได้แยกย้ายกลับไป

คณาธิปเองก็เตรียมตัวกลับไปแล้ว เพราะว่า ตึกวังฬาหนึ่งใหญ่ออกขนาดนี้ พิมแสงแน่นอนว่าต้องมีที่พัก

แต่ในตอนที่เขาจะออกไป ด้านหลังก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงอีกครั้ง เขาหันหน้ากลับมาดู หญิงสาวที่สามชุดกระโปรงสีขาวอ่อนนั้น ก็ได้วิ่งออกมาแล้ว

“พี่ใหญ่คณาธิป คุณช่วยพาฉันไปที่สเปลนดิดโรสได้ไหม?”

บนใบหน้าจิ้มล้ิมของพิมแสง แดงระเรื่อขึ้นมา หลังจากเดินมาแล้ว เธอขอร้องอย่างเคอะเขิน

สเปลนดิดโรส？

นั่นเป็นที่ที่ตระกูลโรแกนพักอาศัยอยู่ไม่ใช่เหรอ?

คณาธิปถอนหายใจออกมา：“ดังนั้น คุณกลับมาที่เมืองAครั้งนี้ ความจริงแล้วไม่ใช่เพื่อมาเข้าร่วมงานเลี้ยงการกลับมาของเนตรดาว แต่ทว่าเพื่อผู้ชายตระกูลโรแกนคนนั้น?”

“ไม่ใช่ ไม่ใช่”

พิมแสงถูกมองทะลุปรุโปร่ง ทันใดสีหน้ายิ่งกล้ำกลืนแล้ว

แต่ว่า เธอปฏิเสธที่จะยอมรับ

“ฉันก็คือมาเข้าร่วมงานเลี้ยงของเนตร เอ่อ……เอ่อไม่ใช่ว่ามาร์ตินพึ่งจะกลับมาพอดีเหรอ ฉันก็เลยอยากจะไปหาสักหน่อยน่ะ”

“……”

เดิมทีคณาธิปไม่อยากจะพูดอะไรแล้ว

เพราะว่า เรื่องแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าเขาเธอทำครั้งแรกแล้ว

ในที่สุด คณาธิปก็ให้ผู้หญิงคนนี้ขึ้นรถมาแล้ว เวลาเที่ยงคืน เขาพาเธอไปที่สเปลนดิดโรสแล้ว

“เขากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“วันที่28เวลาเที่ยงคืน ครั้งนี้เขากลับมา คือพึ่งจะถ่ายภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ที่เซ็นสัญญากับต่างชาติเสร็จ พักผ่อนเพียงแค่สามวัน”

พิมแสงที่อยู่ด้านหลังกำลังแต่งหน้าเพิ่มไปด้วย พร้อมทั้งนำเอาเวลาการเดินทางของผู้ชายที่เธอจะไปพบพูดออกมาอย่างเตรียมการมาอย่างดี

คณาธิปได้ฟังแล้ว ก็ขมวดคิ้วเป็นปมอีกแล้ว

ความจริงแล้วเขาไม่ชอบให้เธอเป็นแบบนี้ หญิงสาวคนหนึ่ง ถ้าเพื่อผู้ชายคนหนึ่งต้องต่ำต้อยเกินไปแล้ว ก็ยิ่งจะกลายเป็นไม่ได้รับการเคารพ ทว่าหลายปีมานี้ เขามองดูเธอผ่านมาอย่างนี้

แต่ว่า คนที่เป็นเพื่อน เขาก็ไม่พูดอะไรไม่ได้มาก

จากนั้น เมื่อเขานำเธอส่งมาถึงที่สเปลนดิดโรสแล้ว มองดูวิลล่าหลังนั้นไม่มีไฟสว่างอยู่แล้ว ก็ทำได้เพียงพูดประโยคนี้：“ถ้ามีเรื่องอะไรก็โทรหาผม”

“โอเค ขอบคุณนะ พี่ใหญ่คณาธิป”

พิมแสงถือกระเป๋าของตัวเองเดินเข้าไปอย่างอารมณ์ดี

เป็นค่ำคืนที่นอนหลับได้ยากอีกคืนหนึ่ง

    ——

เรืองรอง

ตึกวังฬาหนึ่ง

เส้นหมี่หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว กลับมายังห้องนอนที่ชั้นสาม เธออ่อนล้าอย่างมาก เปิดผ้าห่มออกมานอนลงไปบนเตียงข้างๆชายหนุ่มแล้ว

“พี่ชาย คืนนี้มีแขกมาตั้งมากมาย พวกเขาได้ยินว่าพวกเรากลับมาแล้ว ต่างดีใจอย่างมาก ต่างมาเยี่ยมพวกเราน่ะ”

เธอกำลังพึมพำ นอนลงแล้วตะแคงเข้าไปในอ้อมกอดของชายหนุ่ม