ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1294

เส้นหมี่รู้สึกสะเทือนเข้าแล้ว！

เธอมองไปที่เขาอย่างนิ่งๆ หนึ่งนาทีเต็มๆ ในลำคอของเธอสะอึกจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว

นี่น่าจะ ตีความให้ดีที่สุดคือเขาได้ปล่อยมือจากเธอแล้ว

เธอดีใจอย่างมาก

แต่ว่า เมื่อเธอเห็นเขายิ่งสงบแบบนี้ ภายในใจยิ่งอัดอั้น ยิ่งรู้สึกผิด

เพราะว่าเธอรู้ดี ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ยังติดค้างเขาอยู่

คืนนี้

ตึกวังฬาหนึ่งเรืองรอง เพราะว่าเจ้าบ้านกลับมาแล้ว แม้ว่าคนจะยังไม่ฟื้น แต่ว่าญาติพี่น้องเพื่อนพ้องของตระกูลหิรัญชาก็ต่างมาแล้ว ยังมีตระกูลวชิรนันท์และตระกูลอัครนันท์ ครึกครื้นเป็นอย่างมาก

บนตึกชั้นบนสุดของหิรัญชากรุ๊ปที่เป็นหนึ่งเดียว ไฟยังสว่างอยู่

“อากิยามะ คุณ……ไม่ไปเหรอ?”

อากิโกะ นากาจิมะก็ยังไม่เลิกงาน เห็นว่าห้องทำงานของท่านประธานไฟยังสว่างอยู่ เธอลังเลสักพัก ในที่สุดก็ถามออกมาหนึ่งประโยค

คำพูดนี้พูดออกมา ชายหนุ่มที่อยู่ในห้องทำงานเหลือบมามองเธอแวบหนึ่ง

“จะไปทำไมล่ะ?”

“……”

เวลานี้อากิโกะ นากาจิมะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแล้ว

เธอยืนอยู่สักพัก ทันใด เธอก็หันหลังกลับเดินออกไปแล้ว ได้ไม่นาน เมื่อเธอกลับมาอีกครั้ง ในมือได้ถือสาเกญี่ปุ่นแท้ๆมาสองขวดแล้ว

“อากิยามะ ดื่มสักหน่อยไหม?”

“？”

คณาธิปมองไปยังสาวชาวญี่ปุ่นคนนี้ที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู ทันใดนั้น เขาที่ภายในใจกำลังหงุดหงิด อยากจะให้เธอออกไปในทันที อย่าได้มารบกวนเขา

แต่สุดท้าย เมื่อเขามองเห็นใบหน้าใบนั้นของเธอที่พูดกับเขาอย่างระมัดระวัง เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา พยักหน้า ตกลงแล้ว

หลังจากนั้นสิบนาที บนโต๊ะน้ำชาในห้องทำงาน ทั้งสองก็ดื่มกันอย่างต่อเนื่อง

“อากิยามะ ครั้งนี้คุณเพื่อจะช่วยเขา แต่ว่าได้สูญเสียคนของพวกเราไปเกินกว่าครึ่งคุณเสียใจภายหลังไหม? เขาเป็นศัตรูหัวใจของคุณ เขาหายแล้ว คุณยิ่งไม่มีโอกาสแล้ว”

เหล้าหลายแก้วลงท้องไป อากิโกะ นากาจิมะก็ค่อยเปลี่ยนเป็นมีความกล้าขึ้นมา

ดวงตาของคณาธิปขุ่นเคืองลงแล้ว

“คุณดื่มมากไปแล้ว”

“……ขอโทษ”

ถูกต่อว่าอย่างเย็นชาแบบนี้ หญิงสาวชาวญี่ปุ่นคนนี้ในที่สุดก็มีสติขึ้นมาไม่น้อย ทันใดนั้น เธอก้มหน้าลง ไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้ว

คณาธิปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาอีกครั้งแล้ว

“งั้น……อากิยามะอีกสองวันจะกลับไปไหว้บรรพบุรุษที่ญี่ปุ่นหรือเปล่า? วันครบรอบการเสียชีวิตของมารดาของคุณ……”

“ไม่ไป！”

ระหว่างคิ้วของชายหนุ่มยิ่งขุ่นเคืองลงมากกว่าเดิม ยิ่งปฏิเสธหัวข้อนี้อย่างรวดเร็ว

ตอนนี้อากิโกะ นากาจิมะแม้แต่ดวงตาก็มืดลงจริงๆแล้ว

ทั้งสองคนกำลังดื่มกัน ด้านนอก ในเวลานี้พอดี ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงของผู้หญิงดังใกล้เข้ามาแล้ว

“พี่ใหญ่คณาธิป? คุณอยู่ที่นี่จริงๆ คุณทำไมไม่ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงของที่บ้านเนตรดาว? เธอให้ฉันมาหาคุณน่ะ”