ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1301

ตระกูลเชียนหยวน?

เส้นหมี่ไม่ค่อยคุ้นเคยเมืองในญี่ปุ่นมากนัก เมื่อได้ยินชื่อนี้เธอก็ไม่รู้จักเหมือนกัน

แต่ทว่าชายหนุ่มที่อยู่ต่อหน้าเธอยังพูดไม่ผิด เธอก็ไม่ต้องไปกังวลเรื่องนี้อีกต่อไป เมื่อคณาธิปกลับประเทศจีนไป คราวนี้เธอตั้งใจอยู่ญี่ปุ่นเพื่อรักษาตัวต่อไป

แน่นอนว่าแสนรักก็อยู่ข้างกายเพื่อดูแลเธอ

แต่ว่า วันนี้ดลธีมาหาเขาเพื่อมารายงานข่าวบางอย่าง

“ท่านประธาน เมื่อสักครู่เหมือนผมจะเจอคุณชายภาสดร”

“?”

แสนรักที่ยืนถือแผงยาหยุดชะงักลง และหันหน้ามามองเขา

เมื่อดลธีเห็นท่าทีเขา เขารีบหยิบมือถือออกมา และเอารูปที่เขาถ่ายเมื่อครู่ออกมาให้แสนรักดู

เป็นภาสดรจริงด้วย

รถคันนั้น ถึงแม้จะแล่นด้วยความเร็วสูง และดลธีก็สามารถจับภาพไว้ได้ เห็นเค้าโครงคนในรถได้อย่างชัดเจน หลังจากที่ภาสดรได้ช่วยแสนรักออกมาจากชั้นใต้ดินของตระกูลโชคสกุลแล้ว เขาก็จากไปอย่างไม่มีคำร่ำลา

ทำไมเขาถึงมาที่ญี่ปุ่นได้?

แสนรักครุ่นคิดอย่างสงสัย

“นายไปสืบมาว่าซิว่าเขามาที่นี่เพื่ออะไร ถ้าเขามาเพื่อท่องเที่ยว ก็ไม่ต้องไปจับตาเขาอีก” เขาได้แต่สั่งการเพียงเท่านี้

ดลธีรับคำสั่งแล้วรีบออกไป

ในสภาวะสถานการณ์ปกติ แสนรักคิดไว้แล้วว่าจะเลี้ยงขอบคุณภาสดรสักครั้ง

แต่ว่า เริ่มแรกแสนรักให้เขานั้นกลับมณฑลY ไปก่อน

สาเหตุที่สอง แน่นอนเป็นเพราะเขานั้นได้ช่วยแสนรักช่วงสถานการณ์ที่คับขัน บุญคุณนี้ที่เขาคิดจะตอบแทน ก็ถือเป็นเรื่องปกติ

แต่เรื่องที่ทำให้แปลกใจคือ ตั้งแต่นั้นมาดลธีก็ไม่เคยที่จะออกมาให้ใครเห็นอีก หลังจากนั้นคุณชายม็อกโกเคยติดต่อเขา แต่เขาได้ตอบปฏิเสธที่จะเจอพวกเขา

เพราะเดิมทีเขาก็เป็นคนสำมะเลเทเมาอยู่แล้ว

ไม่ได้สนใจเรื่องอำนาจบาตรใหญ่อยู่แล้ว

เรื่องเงินทอง เขายิ่งไม่ได้ให้ความสนใจ

เมื่อแสนรักเห็นแบบนั้น ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย

เพราะเหตุนี้ เมื่อดลธีพูดถึงคนคนนี้ เขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก เพราะเขาคิดว่าภาสดรมาถึงญี่ปุ่น เป็นไปได้มากว่าเขามาเพื่อท่องเที่ยว

ความจริงปรากฏดั่งที่เขาคิดไม่มีผิด ค่ำวันนั้นดลธีมาที่โรงพยาบาล เขาได้รายงานแสนรักว่า คุณชายภาสดรไปที่บ่อนกาสิโน รอบตัวมีผู้หญิงรุมล้อม เห็นได้ชัดว่าเขามาเพื่อหาความสำราญ

“คนอย่างภาสดรนี้มันน่านัก… ม็อกโกควรจะหางานให้เขาทำอยู่ในเมืองหลวงไม่ดีกว่ารึ? ทำไมยังมาหาความสำราญอยู่แถวนี้อีก?”

เส้นหมี่ที่นอนพักฟื้นอยู่ในห้องคนไข้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอรู้สึกว่าคนๆนี้เป็นคนไร้อุดมการณ์

แต่เธอไม่รู้ว่าคนบางประเภท เกิดมาพร้อมอุปนิสัยที่เชื่องช้า ไม่เร่งรีบ ไม่ชอบการบังคับให้อยู่ในกรอบ

พวกเขาก็ไม่ได้ไปสนใจภาสดรอีก

แต่ว่าคืนนั้น แสนรักเองก็คาดไม่ถึงว่าภาสดรจะเกิดเรื่องขึ้นในบ่อนกาสิโนนั้น

“คุณชายภาสดร คุณเล่นเสียไปเยอะมากแล้ว จะยังเล่นต่ออีกหรือครับ?”