ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1310

การประชุมนี้ก็จบลงเช่นนี้ไป

ตอนที่คณาธิปเดินออกจากห้องประชุม ด้านนอกของตึกหิรัญชากรุ๊ปนั้น เป็นเพราะเรื่องนี้ทำให้ดูชุลมุนอลหม่าน

“คุณพระ！พวกเธอเห็นข่าวหรือยัง? ท่านประธานคณาธิปของพวกเราแท้จริงมีว่าที่คู่หมั้นแล้ว”

“ใช่ๆๆ ฉันเห็นแล้ว โห เรื่องนี้มันช่างเซอร์ไพร์สนัก ยังเป็นสาวชาวญี่ปุ่นด้วยนะ”

“ใช่ๆๆๆ……”

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้น

เพราะหลายปีมานี้ หลังจากประธานแสนรักของพวกเขาออกไป ประธานคณาธิปเป็นคนนำพาบริษัทให้เจริญรุ่งเรือง เขาทำให้ทุกคนประจักษ์ด้วยสายตา และทุกคนต่างยอมรับในตัวเขาแล้ว

เมื่อเห็นเขาหาอีกครึ่งของชีวิตเจอ แน่นอนว่าเขาก็ต้องดีใจเป็นแน่

ยกเว้นแต่คนเพียงคนเดียว

“พวกคุณกำลังทำอะไร? ไม่ต้องทำงานกันหรือยังไง? เวลางานยังทำเสียงดังโหวกเหวกถึงเพียงนี้”

อากิโกะ นากาจิม หลังจากที่เธอเห็นห้องทำงานผู้บริหารนั้นวุ่นวาย สีหน้าเธอดูไม่พอใจ และเธอรีบเข้ามาต่อว่าพวกพนักงานทันที

ตอนนี้ห้องทำงานถึงได้เงียบลงมา

พนักงานในแผนกผู้บริหารเหลือบไปมองเธอ แล้วก็รีบกลับไปทำงานต่อ

วางท่าอะไรกัน ขนาดเคมีผู้ช่วยของท่านประธานยังไม่ได้ว่าอะไรเลย แล้วเธอจะมาตำหนิเพื่ออะไรกัน สำคัญตัวเองไปจริงๆ?

ทุกคนต่างมองไปที่เธอ ต่างรู้สึกไม่พอใจมองเธอด้วยสายตาเยาะเย้ย

หญิงชาวญี่ปุ่นผู้นี้ ทุกคนต่างรู้สึกไม่ชอบเธอ

อากิโกะ นากาจิมเดินเข้าไปที่ห้องแล้ว เขามองเห็นผู้ชายกลับมาแล้ว เธอเอาเอกสารที่เตรียมเสร็จแล้ววางไว้ข้างหน้าเขา เธอแสดงท่าทีอึดอัดเล็กน้อย แล้วเธอก็เงยหน้าขึ้นมา

“อากิยามะ วันนี้……ทำไมคุณถึงให้คุณหนูใหญ่ไปหาคุณเชียนหยวนได้? คุณบอกว่าจะให้เธอพักที่โรงแรมสองวันไม่ใช่เหรอ แล้วจะให้ฉันส่งเธอกลับญี่ปุ่น?”

เธอถามเขาอย่างตรงไปตรงมา

เพราะตอนที่พาเชียนหยวนล๋ายเย่ กลับมาจากญี่ปุ่น ชายตรงหน้านี้มอบหมายให้

ตอนนั้นเขาพูดไว้ชัดเจนมาก เพื่อเห็นแก่เฮกัง เลยให้เด็กสาวคนนี้มาเที่ยวเล่นสองสามวัน แล้วทำเพื่อตาแก่คนนั้นด้วยเหมือนกัน

แล้วทำไมถึงให้แสงดาวนั้นไปหาเธอผู้นั้น?

“อากิยามะ หรือคุณแสงดาวรู้เรื่องของเธอแล้ว? แล้วแอบไปหาเธอหรือเปล่า? งั้นฉันไปแถลงไขเลยดีไหม ?”

เธอคิดขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน ณ วินาทีนั้น หลังจากสายตาเธอมืดสลัวมาทั้งวันแล้ว จู่ๆก็ประกายแสงแวววาวออกมา

แต่ชายผู้นี้กลับปฏิเสธเขาไป

เขามองเธออย่างเย็นชาแล้วพูดว่า: “เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง คุณไม่ต้องไปยุ่ง”

ห๊า?

สีหน้าของหญิงญี่ปุ่นคนนี้กลับซีดลงไปอย่างเห็นได้ชัด

“งั้น……ความหมายของอากิยามะคือ?”

“ไม่มีอะไร ต่อไปคุณไม่ต้องยุ่งเรื่องเชียนหยวนอีก ก็มอบให้แสงดาวดูแลไป คุณทำงานตัวเองให้ดีก็พอ”

อากิยามะเสริมเพิ่มไปอีกประโยคหนึ่ง

น้ำเสียงของเขาตอนนี้เริ่มจะไม่มีความอดทนแล้ว

อากิโกะ นากาจิมะก็ไม่กล้าพูดอะไรแล้ว เพียงวินาทีนั้น เธอมองหน้าอันหล่อเหลาใบนั้นเริ่มไม่พอใจ ใจเธอนั้นเหมือนจมลงไปก้นบึ้งของหัวใจ เธอกำนิ้วของเธออย่างแน่น