ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1313

สุดท้ายคณาธิปก็พาอากิโกะ นากาจิมะไปเรืองรอง

ตอนที่ทั้งสองคนไปถึงที่นั่น คนในงานเลี้ยงก็ครบหมดแล้ว รอแค่คณาธิปไปเพื่อเปิดงาน

"อาธิป ในที่สุดอาก็มาแล้ว อาสะใภ้รออาอยู่นานแล้วครับ"

"คิวคิว เราพูดอะไรน่ะ? นั่นไม่ใช่อาสะใภ้"

"อ้อ ตอนนี้ไม่ใช่ อนาคตก็ใช่แล้ว"

คิวคิวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

ทำเอาอากิโกะ นากาจิมะที่มาด้วยกันข้างๆกำมือแน่น

ทั้งสามคนเข้าไป ตอนนี้เชียนหยวนล๋ายเย่ที่ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากญาติมิตรของตระกูลหิรัญชา หญิงสาวก็ทนไม่ไหวแล้ว เมื่อเห็นอากิยามะจากไกลๆ

ทันใดนั้นในใจเธอก็รู้สึกมีความสุขมาก ราวกับว่าในที่สุดก็พบที่พึ่งพิง เท้าเล็กที่สวมรองเท้าเกี๊ยะวิ่งเข้ามาหาคณาธิป

"อากิยามะ..."

แค่เพียงประโยคที่นุ่มนวล หญิงสาวสูงศักดิ์ผู้ไม่ปรากฏตัวในวงสังคมดังเช่นวันนี้ก็หน้าแดงต่อหน้าชายหนุ่ม ลำคอสวยราวกับหงส์

คณาธิป "..."

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถหักใจปฏิเสธได้

เป็นเพราะหญิงสาวตระกูลคิววายคนนี้ไร้เดียงสาและสะอาดเกินไปจริงๆ

เธอเหมือนกับเอลฟ์ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ในโลกนี้ เธอไม่ประสีประสาและไร้เดียงสา ถ้าเขาเข้มงวดกับเธอมากกว่านี้ เขาจะรู้สึกราวกับว่ากำลังก่ออาชญากรรม

"ไม่เป็นไร พวกเขามีเจตนาดี ไปเถอะ เข้าไปกับฉัน"

ในที่สุดคณาธิปก็ปลอบเธออย่างอ่อนโยน

หญิงสาวตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาหลบตาอย่างเขินอายก็ยิ้มอย่างมีความสุขทันที

เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าน่ารักอ่อนหวานปรากฏลักยิ้มที่สวยออกมาสองอัน หญิงสาวมีความสุขราวกับว่าได้ขนมที่เธอชอบ

"ครับ อากิยามะ"

หลังจากนั้นเธอเดินตามชายคนนี้ไป ทั้งสองก็เข้าไปด้วยกันอีกครั้ง

ไม่ไกลออกไป ทั้งสองที่อยู่ตรงประตูคฤหาสน์ดูคนตระกูลคิววายก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้หลังจากเห็นฉากนี้

"ดีต่อสายตาจริงๆ"

"ใช่แล้ว คุณอากับหญิงสาวตัวน้อย เป็นคู่ที่เหมาะสมมากใช่ไหม?"

แสงดาวได้ยินจากด้านข้างเมื่อดวงตาที่ราวกับลูกแก้วมองเห็นทั้งสองก็ตื่นเต้น

ช่วยไม่ได้ เธอชอบแบบนี้

ในที่สุดคณาธิปก็มาถึง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น เพื่อที่จะดูแลเชียนหยวนล๋ายเย่ แสงดาวจึงก็จัดให้ทั้งสองคนนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน

อากิโกะ นากาจิมะเห็นเช่นนั้นก็คิดอยากจะไปนั่งข้างๆ

ในตอนนั้นเองแสงดาวก็เข้ามา

"เธอไปทำอะไรที่นั่น? ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บริษัท ฐานะของเธอไม่ใช่เลขาของเขาแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสิร์ฟชาเทเหล้าให้เขา ไปนั่งที่โต๊ะตัวนั้น"

พูดจบเธอก็พาเธอไปที่โต๊ะของพี่น้องสะใภ้ตระกูลหิรัญชา

ใบหน้าอากิโกะ นากาจิมะดูโกรธสุดๆ

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่กระทบกระเทือนเธอที่สุด สิ่งที่ทำให้เธอทนไม่ได้ที่สุดคือ เมื่อพี่สะใภ้ตระกูลหิรัญชาเห็นว่าเธอเข้ามา

ก็ต่างหยิบชามของตนยืนขึ้นทันที

ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนี้เป็นคนของตระกูลนากาจิมะ

พวกเขาใจกว้างกับคณาธิป แต่ไม่ลืมว่าธนากรเสียชีวิตด้วยน้ำมือของนากาจิมะพี่ชายเธอ

ดังนั้นในระหว่างงานเลี้ยง โต๊ะอื่นๆล้วนสนุกสนานมีความสุข มีเพียงอากิโกะ นากาจิมะคนนี้ที่ถูกทิ้งไว้ที่นั่น ไม่มีใครเข้ามาถามเธอตลอดทั้งคืน

แสงดาว!

เชียนหยวนล๋ายเย่!!

เธอบีบตะเกียบคู่นั้นแน่นจนมันเกือบจะหัก

งานเลี้ยงกินเวลาไปสามชั่วโมงเต็ม ในที่สุดตอนใกล้จะสี่ทุ่มก็จบลง

แสงดาวเข้ามาก็เห็นว่าใบหน้าชมพูน่ารักของหญิงสาวตัวเล็กในชุดกิโมโนนั้นถูกรินเหล้าจนหน้าแดง เธอดูน่ารักมาก

ทันใดนั้นเธอก็โน้มตัวไปหาผู้ชายที่อยู่ข้างๆ "อย่าลืมดูแลเธอให้ดี"

คณาธิป "!!!!"

ทนมาทั้งคืนแล้ว ในที่สุดเขาก็ทนผู้หญิงบ้าๆคนนี้ก็ไม่ไหวแล้ว!

"แสงดาว พี่พูดถึงอะไร?"

"ไม่พูดอะไร? แค่ให้นายดูแลเธอให้ดี นายไม่ต้องการก็ได้ ก็ให้เธออยู่ที่นี่ ยังไงซะที่นี่ก็มีห้องเยอะ ให้เธออยู่ที่นี่น้องชายของฉันก็ไม่มีทางไม่เห็นด้วย"

แสงดาวผายมือ แสดงท่าทีเหมือนของหญิงชราที่ทำเพื่อคุณ

คณาธิปโกรธมากจนเส้นเลือดกระตุก

คนที่กำลังจะตรงออกไป ในตอนนี้เองจู่ๆอากิโกะ นากาจิมะก็เข้ามา

"ไม่เป็นไรค่ะคุณแสงดาว เชียนหยวน ฮอนเป็นหญิงสาวสูงศักดิ์ ก่อนแต่งงานไม่ควรที่จะสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ชายมากเกินไปก่อน ให้ฉันส่งเธอกลับเถอะค่ะ พวกเรามาจากที่เดียวกันย่อมรู้ดีกว่า"

หลังจากพูดจบ เธอก็เข้ามาพยุงเชียนหยวนล๋ายเย่ที่หน้าแดงจากการดื่ม

แสงดาวเห็นดังนั้นก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

ยัยไงซะเขาพูดถึงความบริสุทธิ์ของหญิงสาว ถ้าเธอยืนกรานมันก็จะดูเป็นการไม่ให้เกียรติ

ดังนั้นอากิโกะ นากาจิมะจึงเป็นคนพาเชียนหยวนล๋ายเย่กลับ

"เอาเถอะ อากิยามะ ให้ฉันพยุงเธอขึ้นไปเถอะค่ะ ดึกแล้ว คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ ไม่ต้องกังวล ฉันจะดูแลเธออย่างดี"

หน้าโรงแรมซีจี

หลังจากที่คณาธิปขับรถมาถึงที่นี่ อากิโกะ นากาจิมะก็ช่วยพยุงคน และเสนอตัวว่าจะไปส่งเชียนหยวนล๋ายเย่ขึ้นไปด้วยตัวเอง ให้คณาธิปกลับไป