สุดท้ายคณาธิปก็พาอากิโกะ นากาจิมะไปเรืองรอง
ตอนที่ทั้งสองคนไปถึงที่นั่น คนในงานเลี้ยงก็ครบหมดแล้ว รอแค่คณาธิปไปเพื่อเปิดงาน
"อาธิป ในที่สุดอาก็มาแล้ว อาสะใภ้รออาอยู่นานแล้วครับ"
"คิวคิว เราพูดอะไรน่ะ? นั่นไม่ใช่อาสะใภ้"
"อ้อ ตอนนี้ไม่ใช่ อนาคตก็ใช่แล้ว"
คิวคิวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ทำเอาอากิโกะ นากาจิมะที่มาด้วยกันข้างๆกำมือแน่น
ทั้งสามคนเข้าไป ตอนนี้เชียนหยวนล๋ายเย่ที่ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากญาติมิตรของตระกูลหิรัญชา หญิงสาวก็ทนไม่ไหวแล้ว เมื่อเห็นอากิยามะจากไกลๆ
ทันใดนั้นในใจเธอก็รู้สึกมีความสุขมาก ราวกับว่าในที่สุดก็พบที่พึ่งพิง เท้าเล็กที่สวมรองเท้าเกี๊ยะวิ่งเข้ามาหาคณาธิป
"อากิยามะ..."
แค่เพียงประโยคที่นุ่มนวล หญิงสาวสูงศักดิ์ผู้ไม่ปรากฏตัวในวงสังคมดังเช่นวันนี้ก็หน้าแดงต่อหน้าชายหนุ่ม ลำคอสวยราวกับหงส์
คณาธิป "..."
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถหักใจปฏิเสธได้
เป็นเพราะหญิงสาวตระกูลคิววายคนนี้ไร้เดียงสาและสะอาดเกินไปจริงๆ
เธอเหมือนกับเอลฟ์ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ในโลกนี้ เธอไม่ประสีประสาและไร้เดียงสา ถ้าเขาเข้มงวดกับเธอมากกว่านี้ เขาจะรู้สึกราวกับว่ากำลังก่ออาชญากรรม
"ไม่เป็นไร พวกเขามีเจตนาดี ไปเถอะ เข้าไปกับฉัน"
ในที่สุดคณาธิปก็ปลอบเธออย่างอ่อนโยน
หญิงสาวตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาหลบตาอย่างเขินอายก็ยิ้มอย่างมีความสุขทันที
เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าน่ารักอ่อนหวานปรากฏลักยิ้มที่สวยออกมาสองอัน หญิงสาวมีความสุขราวกับว่าได้ขนมที่เธอชอบ
"ครับ อากิยามะ"
หลังจากนั้นเธอเดินตามชายคนนี้ไป ทั้งสองก็เข้าไปด้วยกันอีกครั้ง
ไม่ไกลออกไป ทั้งสองที่อยู่ตรงประตูคฤหาสน์ดูคนตระกูลคิววายก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้หลังจากเห็นฉากนี้
"ดีต่อสายตาจริงๆ"
"ใช่แล้ว คุณอากับหญิงสาวตัวน้อย เป็นคู่ที่เหมาะสมมากใช่ไหม?"
แสงดาวได้ยินจากด้านข้างเมื่อดวงตาที่ราวกับลูกแก้วมองเห็นทั้งสองก็ตื่นเต้น
ช่วยไม่ได้ เธอชอบแบบนี้
ในที่สุดคณาธิปก็มาถึง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น เพื่อที่จะดูแลเชียนหยวนล๋ายเย่ แสงดาวจึงก็จัดให้ทั้งสองคนนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน
อากิโกะ นากาจิมะเห็นเช่นนั้นก็คิดอยากจะไปนั่งข้างๆ
ในตอนนั้นเองแสงดาวก็เข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก