ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1314

คณาธิปลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

แต่สุดท้ายเขาก็รับปาก

เพราะเขาคำนึงถึงว่าตัวเองเป็นผู้ชาย

สุดท้ายอากิโกะ นากาจิมะจึงพาเชียนหยวนล๋ายเย่ขึ้นชั้นบนของโรงแรมด้วยตัวคนเดียว

"ปัง--"

ตอนที่ประตูห้องถูกเปิดออก แม้ว่าคนที่เธอพยุงจะสามารถใช้มือเปิดได้ แต่ในตอนนี้เธอใช้เท้าเตะด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

เชียนหยวนล๋ายเย่ที่กำลังมึนหัวซบอยู่บนไหล่เธอ มองเธอจากด้านข้าง

"อากิโกะ ทำไมเธอถึงไม่มีมารยาท"

"..."

มารยาท?

อากิโกะยิ้มเยาะ

เมื่อพยุงหญิงสาวเข้ามาในห้องเพรสซิเดนสูท เธอก็ไม่ได้ดูแลอย่างละเอียด แค่เพียงเอาตัวเธอไปนอนบนเตียง

"นอนดีๆล่ะ ฉันจะกลับแล้ว"

"หืม?"

ตากลมโตของเชียนหยวนล๋ายเย่ที่ดื่มจนเมาบนเตียงหันมามองเธอ

"ไม่ได้ ฉันต้องอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าถึงจะเข้านอนได้"

"อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า?"

ในที่สุดอากิโกะ นากาจิมะที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ทนไม่ไหวแล้วก็เผยสีหน้าเหน็บแนมออกมา

"เชียนหยวน ฮอน คืนนี้คุณดื่มเหล้า ท่าทางแบบนี้ของคุณหากตระกูลคุณรู้ พวกเขาจะต้องลงโทษคุณอย่างหนักแน่นอน กฎและมารยาทการอยู่ข้างนอกของผู้หญิงสูงศักดิ์ คุณต้องให้ฉันสอนเหรอ?"

"หา?"

เชียงหยวนล๋ายเย่ที่อยู่บนเตียงตกใจชั่วขณะ

ใช่ เธอถูกสอนมาตั้งแต่เด็กว่าห้ามดื่มเหล้าต่อหน้าคนนอก คำพูดและท่าทีก็ไม่ควรจะสนิทสนมกับคนนอกมากเกินไป แต่วันนี้ที่ตระกูลหิรัญชาเธอกลับแหกกฎ

ทำยังไงดี?

หญิงสาวที่ยังไม่หายเมาเริ่มรู้สึกเสียใจ

อากิโกะ นากาจิมะเห็นเช่นนั้นก็กลอกตา จู่ๆเธอมองหญิงสาวน่ารักไร้เดียงสาแล้วก็คิดแผนการออกขึ้นมา

"เอาอย่างงี้ไหมเชียนหยวน ฮอน คุณก็กลับญี่ปุ่นพรุ่งนี้? คุณวางใจได้ ฉันจะไม่บอกตระกูลของคุณ เพียงแค่คุณรับปาก เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ฉันจะทำเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น"

"จริงนะ?"

ในสายตาที่มัวของเชียนหยวนล๋ายเย่เป็นประกายขึ้นทันที

แต่ไม่นานหลังจากที่หัวน้อยของเธอนอนเอียงแล้วคิดๆดู เธอก็ส่ายหน้า

"ไม่ได้ ฉันกลับญี่ปุ่นไม่ได้ ตระกูลคิววายของเราแต่งงานเพื่อมาเชื่อมสัมพันธ์ ฉันต้องอยู่ที่นี่"

"..."