ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1342

แม้แต่คุณปู่ก็ยังไป นั่นก็หมายความว่าค่อนข้างที่จะให้ความสำคัญกับงานเลี้ยงนี้มากทีเดียว

เชียนหยวนล๋ายเย่ก็ถูกพาขึ้นรถมาด้วย

เธอถูกเเต่งตัวจนอลังการมาก เธอสวมชุดราตรีที่เป็นทางการอย่างมาก หรือก็คือชุดกิโมโนของญี่ปุ่น จากแขนสั้นด้านในสุด ไปจนถึงกิโมโนด้านนอกสุด นั้นเป็นการแต่งตัวที่อลังการที่สุดของพื้นเมือง หลังจากที่ออกมา ทั้งตัวนั้นงดงามหรูหราและสูงส่งอีกด้วย เป็นคุณหนูชนชั้นสูงที่ชื่อเสียงและเกียรติยศคู่ควรกับความจริง

เชียนหยวนถือพัดและถูกนำตัวเข้าไปในรถ แทนที่จะบอกว่าถูกนำตัวไป ไม่สู้บอกว่าคุมตัวยังจะดีกว่าอีก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา โรงแรมฮิลตัน

อย่าไปเอ่ยถึงตระกูลนี้เลย พอพวกเขามา แม้แต่สื่อต่างก็เฝ้าปักหลังอยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว เป็นข่าวใหญ่ที่ คนในท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงลือนาม จัดงานเลี้ยงเป็นครั้งแรก หลังจากที่รวมทองเป็นแผ่นเดียวกันกับชนชั้นสูง

ทุกคนๆต้องเฝ้าปักหลักอยู่แน่นอน

ดังนั้น หลังจากที่คนตระกูลเชียนหยวนมา สื่อทั้งหมดก็มุ่งความสนใจไปที่พวกเขา ส่วนเชียนหยวนล๋ายเย่ที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าชุดหรูหราเข้าร่วมงานลงมาจากรถ จึงยิ่งกลายเป็นจุดสนใจกันทั้งงาน

“ถุย อากิยามะ ตอนนั้นนายคิดยังไงกันแน่? นึกไม่ถึงว่าแม้แต่คุณเชียนหยวนของพวกเราก็ทอดทิ้งได้ นายรู้ไหม? ตอนที่เธอโตเป็นผู้ใหญ่ รูปถ่ายนั้นถูกปล่อยอยู่บนอินเทอร์เน็ตแล้ว ไม่รู้ว่าผู้ชายญี่ปุ่นถวิลหาแม้แต่ในยามฝันถึงเธอกันตั้งเท่าไหร่”

โชกิ โดโมโตะก็มาแล้ว

ในตอนนี้ หลังจากที่ชมทิวทัศน์ด้านล่างจากในสโมสรสันทนาการเเห่งหนึ่งที่ตรงข้ามกับโรงเเรมนี้ ตาของนายนี่ช่างสว่างสดใสเสียจริง

คณาธิปก็อยู่ข้างๆเช่นกัน สายตาดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ พอได้ยินคำพูดนี้

“เช็ดน้ำลายของนายให้สะอาดเถอะ!”

“……โอ้”

โชกิ โดโมโตะเช็ดน้ำลายตัวเองอย่างเงียบๆ

“งั้นนายจะทำยังไงต่อไปล่ะ? งานเลี้ยงวันนี้ เฮกังยะกะนั่น ก็แค่ประกาศต่อทั้งโลกให้กระจ่างชัดถึง เรื่องการแต่งงานของเขาและเชียนหยวนล๋ายเย่ หากประกาศไปแล้ว เขาไม่มีทางถอนหมั่นกับเชียนหยวนล๋ายเย่อีกแน่นอน”

โชกิ โดโมโตะหันกลับมา เมื่อเห็นผู้ชายคนนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เขาจึงเอ่ยตักเตือน

จริงอยู่ที่เรื่องเป็นแบบนี้

เพราะว่าตระกูลเชียนหยวน แต่ว่าชนชั้นสูงที่นี่ ชนชั้นสูง บางครั้งก็เพื่อเป็นหน้าตาให้แก่ตระกูล จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำเรื่องที่พูดอย่างทำอย่างออกมาได้

นี่ก็เช่นเดียวกับสังคมศักดินาในประเทศ

ในสมัยโบราณ เคยเห็นกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่บ้านไหนที่ถอนหมั่นง่ายๆ หลังจากที่หมั่นหมายกันแล้วบ้าง?

โชกิ โดโมโตะกระวนกระวายใจนิดหน่อย

แต่คณาธิปที่อยู่ด้านหลัง กลับนิ่งเงียบไม่ขยับ เขาจ้องลงไปด้านล่าง ตาที่อยู่หลังเลนส์นั้น ราวกับว่ายังคงดิ้นรน และกำลังลังเล โดยเฉพาะเมื่อตอนที่กำลังเห็นชนชั้นสูงพวกนั้น

ชื่อเนตินี้ เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ที่ตระกูลเฮกังในปีนั้น

ชนชั้นสูงพวกนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้

ดังนั้น หากว่าเขายังดำเนินต่อไป จุดเเรก ประสบการณ์ชีวิตอันเหลือทนนั้นของเขาจะถูกกล่าวถึงอย่างแน่นอน

ส่วนจุดที่สอง ตอนนี้เขาเป็นเพียงฐานะบุตรบุญธรรมของเฮกัง คนที่ถอนหมั้นก่อนเป็นเขา ถ้าต้องการจะดำเนินการต่อไปจริงๆ เห็นเชียนหยวนแม้แต่คุณปู่ก็มากันหมด เกรงว่ามันจะไม่ได้ง่ายๆขนาดนั้นที่จับคนไป

ดังนั้น เขาจะดำเนินการต่อไปดีไหม?

นิ้วเขาบีบแก้วไวน์ไว้ โกงโค้งขึ้นมาทีละนิดๆ

“มาแล้วมาแล้ว!”

“ตระกูลเฮกังมาแล้ว—”

มีเสียงโห่ร้องและแสดงความดีใจดังขึ้นอีกครั้ง ข้างล่างนั้น ขบวนรถแถวหนึ่งก็เข้ามาอย่างยิ่งใหญ่เอิกเกริก ภายใต้การต้อนรับของผู้สื่อข่าวทุกคน จนถึงหน้าประตูโรงแรมนี้

ถูกต้อง เป็นตระกูลเฮกังอย่างแน่นอน

ตระกูลเชียนหยวนซึ่งมาถึงก่อนหน้านี้แล้ว หลังจากที่เห็นฉากนี้ ก็ต่างหยุดลงกันหมด รอคนตระกูลนี้ลงมาก่อน

อย่างไรเสีย พวกเขาต่างหากที่เป็นนายท่าน

ดังนั้น เชียนหยวนล๋ายเย่ที่มาโดยเสื้อผ้าชุดหรูหรา ก็หยุดลงแล้วเช่นกัน

แต่ว่า ใครก็นึกไม่ถึงเลยว่า เมื่อหลังจากที่เฮกังยะกะในชุดสูทและเท้าสวมรองเท้าหนังลงมา เห็นเชียนหยวนล๋ายเย่แล้ว นึกไม่ถึงว่าเขาจะดึงเธอเข้ามาต่อหน้าทุกๆคน

“โอ๊ย—“

เชียนหยวนล๋ายเย่ตะโกนอย่างตกใจในทันที

คนตระกูลเชียนหยวน ก็อึ้งไปตามกัน

แต่แป็บเดียว เฮกังยะกะก็มาอยู่ต่อหน้าทุกๆคน ด้วยท่าทางที่อ่อนโยนลงมาแล้ว จนกระทั่งในที่สุด มือใหญ่ของเขาโอบรอบเอวที่เล็กบอบบางของเธอไว้ ประคองเธอมาไว้ในอ้อมกอด

“เชียนหยวน ฮอน ในที่สุดผมก็ได้พบคุณสักที”

“วู้……”

ทุกๆคนต่างใบหน้ายิ้มแย้มกันหมด

เพราะว่า อยู่ในประเทศนี้ ต่อให้ผู้หญิงจะมีสถานะสูงส่ง อันที่จริงแล้วหากว่าผู้ชายให้เกียรติผู้หญิง ผู้หญิงก็จะเชื่อฟังและให้เกียรติผู้ชายเช่นกัน

ดังนั้น ตอนนี้ในสายตาของคนที่กำลังมุงดู การกระทำของเฮกังยะกะคนนี้ ก็เป็นเพียงการแสดงความรักที่เขามีต่อเชียนหยวนล๋ายเย่ก็เท่านั้นเอง อีกทั้งยังเป็นความรักที่ร้อนแรงมากๆอีกด้วย

เชียนหยวนล๋ายเย่ตัวสั่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว ใบหน้าเล็กๆซีดเผือก ในชั่วพริบตาก็มีน้ำเเวววาวที่ใสสะอาดจวนจะกลิ้งลงมาแล้ว

“อย่านะ……อย่าทำแบบนี้ค่ะ คุณเฮกัง……”

“ทำไมเหรอ? อีกเดี๋ยวพวกเราก็ต้องเเต่งงานกันแล้ว ต่อไป ผมก็เป็นสามีของคุณ เชียนหยวน ฮอน”

เฮกังมองไปที่ใบหน้าเล็กที่สง่างามทั้งนุ่มจนสามารถบีบน้ำออกมาได้นี้ และก็ต้องการที่จะจุมพิตลงไปด้วย

และในเวลานี้เอง คนอื่นๆที่เห็นฉากนี้ ต่างก็หัวเราะกันขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่าการกระทำของตระกูลเชียนหยวนจะค่อนข้างเสียหน้าก็ตาม แต่พวกเขาก็มาถึงขั้นนี้กันแล้ว

ก็ทำได้เพียงอดทนอดกลั้นไว้

แต่ในเวลาแบบนี้ นึกว่าจะช้าไปแต่กลับเร็วกว่าที่คิด จู่ๆ เงาคนๆหนึ่งก็พุ่งเข้ามาจากด้านหลังฝูงชนอย่างรวดเร็ว

“ตูม—”

เขาไม่เพียงแค่ยื่นมือดึงเชียนหยวนล๋ายเย่เสมือนสายฟ้าฟาดเท่านั้น แถมเท้าของเขาก็ยังเตะไอ้คนลามกนี่บินออกไปด้วย

โอ้พระเจ้า!

ในชั่วพริบตา หน้าประตูโรงแรมทั้งหมดต่างแตกตื่นกันหมดเลย

ส่วนเชียนหยวนล๋ายเย่ ที่มากไปกว่านั้นคืออยู่ในอ้อมอกของผู้ชายคนหนึ่ง เงยหน้าขึ้นอย่างเฉยเมย เมื่อตอนที่เธอเห็นชัดเจนว่าคนๆนี้เป็นใคร หน้าอกเธอก็เต้นอย่างรุนแรงอีกครั้ง

น้ำตาดวงใหญ่ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะกลิ้งร่วงหล่นลงมาอีก

“อากิยามะ……”