ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1376

เมื่อเช้าวันที่สองเชียนหยวนล๋ายเย่เห็นข่าวฉาวเข้า

ทันใดนั้น ทันใดที่เธอเห็นตระกูลคิววายของพวกเธอถูกผู้คนในโซเซียลหัวเราะเยาะอีกแล้ว ก็รีบโทรกลับไปที่บ้านทันที อยากถามถึงสถานการณ์

แต่ว่า เมื่อโทรไปแล้ว กลับไม่มีใครรับสายเลย

ทำไมถึงไม่มีคนรับล่ะ?

แม่ล่ะ?

เธอกระวนกระวายราวกับมดในกระทะทองแดง

“ล๋ายเย่? เธอทำอะไรน่ะ?”

“หา?”

เมื่อได้ยินเสียงเรียกของสามี เธอจึงต้องวางโทรศัพท์ลง จากนั้นก็ลงไปทั้งที่ยังสวมชุดนอน

“ขอโทษด้วยค่ะที่รัก เช้านี้ฉันมีธุระนิดหน่อย ก็เลยไม่ทันได้เตรียมอาหารเช้าให้คุณ ฉันจะไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้ค่ะ”

เธอเห็นชายหนุ่มที่อยู่ด้านล่างรออยู่ตรงนั้น ทันใดนั้น เธอก็รีบขอโทษ อย่างสับสน จากนั้นก็วิ่งเข้าไปในห้องครัวเริ่มเตรียมอาหารเช้า

ในประเทศของพวกเขา เป็นเรื่องผิดหากแต่งงานไปแล้วไม่ปรนนิบัติสามีให้ดี

แต่สามีในเช้าวันนี้ กลับไม่ได้ต่อว่าเธอ

“ไม่เป็นไร ผมไปทานที่บริษัทนิดหน่อยก็พอแล้ว คุณกำลังดูเรื่องของพี่สาวอยู่ใช่ไหม?” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน หลังจากที่ไม่ให้เธอไปเตรียมอาหารเช้าแล้ว ก็ยังถามขึ้นอย่างเอาในใจอีก

เชียนหยวนล๋ายเย่รีบหันกลับไปมองเขาอย่างไม่เป็นสุขทันที

“ที่รัก เรื่องนี้ คงมีเรื่องเข้าใจผิด พี่สาวของฉัน......ต้องผิดคนแน่ๆเลย คนตระกูลพวกเรา ไม่มีทางทำแบบนี้”

เธอยังคงปกป้องพี่สาวของเธออยู่

แต่ความเป็นจริง ก็ไม่ใช่ว่าปกป้องพี่สาวหรอก เพียงแต่ปกป้องตระกูลคิววายของพวกเธอเท่านั้น

เพราะว่า เด็กดีที่ถูกอบรมสั่งสอนอย่างเข้มงวดจากที่บ้านตั้งแต่เด็กอย่างเธอ ความรู้สึกมีเกียรติที่มีต่อตระกูลนั้น ก็แรงกล้ามาก เธอจะยอมให้มันถูกว่าร้ายแม้แต่น้อยไม่ได้

คณาธิปเหลือบมองใบหน้าเล็กๆที่เต็มไปด้วยความกังวลและประหม่าของเธอนิ่งๆ

“ล๋ายเย่ เธอต้องเรียนรู้ที่จะมองคนๆหนึ่งให้ออก บางที ผู้คนบนโลกนี้ไม่ได้สวยงามเหมือนกับที่เธอคิดหรอกนะ”

“หา?”

เชียนหยวนล๋ายเย่เงยหน้าขึ้น ดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยน้ำตามองชายคนนี้ มีแต่ความสับสน

นี่ที่รักกำลังพูดอะไรอยู่?

กำลังสั่งสอนเธอหรือ?

แต่ว่า ก็พูดเพียงแค่นั้น คนๆนี้ก็ไม่ได้แสดงความเห็นต่อเรื่องนี้อีก เขาถือกระเป๋าเอกสาร แล้วเปลี่ยนรองเท้า เดิมทีจะเข้าไปทำงานเลย

เชียนหยวนล๋ายเย่ “......”

“จริงสิ วันนี้เธอมีแพลนจะทำอะไรบ้าง?”

“หา? วันนี้ฉัน......คงไม่ไปที่เรืองรองแล้วล่ะ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ หนูรินจังและคิวหยุดกันทั้งคู่ ฉันคงจะอยู่บ้าน ทำไมหรือคะที่รัก?”

หญิงสาวมองสามีด้วยนัยน์ตาสีดำที่เป็นประกายเล็กน้อย