【แสนรัก : พรุ่งนี้ให้พวกเขาไปตรวจสอบด้วยนะ】
【เส้นหมี่ : ใช่ๆๆ โอ้โห่ หนูเย่ เธอเก่งมากเลย ทำให้ปิ๊งขึ้นมากันหมดเลย คิดไม่ถึงเลย ว่าเธอจะมีความสามารถขนาดนี้ ไลค์เลยค่ะ】
【แสงดาว : โฮ้โฮ้ ฉันอยากกอดหนูเย่ของฉันจริงๆ!! 】
【ม็อกโก : ไม่เลวเลยจริงๆ...... 】
ทุกคนล้วนเอ่ยชมหญิงสาวกัน ในกลุ่มมีแต่ความปีติยินดี
เมื่อคณาธิปเห็นดังนั้น แม้ว่าตาจะหรี่ลงบ้าง แต่แม้แต่เขาเองยังไม่รู้ตัวเลยว่า ตอนนี้มุมปากของเขา กำลังยกขึ้น
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ก็มีเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินอย่างรวดเร็วดังขึ้นมา ไม่นาน เด็กสาวที่ถืออาหารน่ารับประทานหม้อหนึ่ง ก็วิ่งขึ้นมาอย่างดีอกดีใจ
“ที่รัก ฉันทำมื้อค่ำน่ะ คุณจะทานไหม?”
เธอยืนมองเขาอยู่หน้าประตูด้วยยตายิ้มๆ รอยยิ้มสวยหวานและขี้อ้อนนั้น มันสะกดตามาก
คณาธิปยิ้ม ครั้งนี้ ในที่สุดเขาก็ไม่ปฏิเสธ
ผ่านไปสองวัน ก็มีผลตรวจจากไอซ์แลนด์แล้ว เป็นไปตามคาด วิศวกรแซ่หูคนนั้น เพื่อที่ทานจะเนื้อสดที่นำมาจากบ้าน เขาจึงไปนำน้ำยาถนอมจากภายนอกเข้ามา
สุดท้าย จึงทำให้โดนพิษไป
มันทำให้ผู้คนไม่รู้จะรู้สึกยังไงดี ทั้งที่เป็นเรื่องธรรมดามากเรื่องหนึ่ง เหล่าตระกูลเทวเทพกลับถูกเส้นผมบังภูเขา ทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตมโหราฬ
แสนรักเองหลังจากจบเรื่องก็รู้สึกหัวเสียหน่อยๆ
เมื่อเส้นหมี่เห็นดังนั้น ก็รีบลูบหัวชายคนนี้อย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี
“เอาล่ะ หายโกรธได้แล้วนะ ไม่มีเรื่องอะไรก็คือเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว ตอนนี้พวกเราได้ใช้ชีวิตมั่นคงสักทีนะ สังคมที่ปลอดภัยและสงบสุข ก็เป็นสิ่งที่คุณต้องการไม่ใช่หรือ?”
“หึ!”
ชายคนนี้ กลับเหมือนกับเด็ก
แต่ทันใดนั้น ก็มีการเคลื่อนไหวจากทางสถาวันวิจัยวิทยาศาสตร์
เพื่อแสดงความขอบคุณสามีภรรยาคู่นี้ และแสดงความขอโทษที่ทำให้เกิดความตกใจและความวุ่นวาย ผู้อำนวยการคนนั้น ได้นำของขวัญมาถึงที่บ้าน
“คุณชายเล็ก คุณนายน้อย ครั้งนี้เพราะพวกคุณแท้ๆเลย เพื่อแสดงความขอบคุณ ทางสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ได้ตัดสินใจว่า อยากจะเชิญชวนคุณทั้งสองไปเที่ยวที่เกาะออโรราน่ะครับ”
“ว่าอย่างไรนะ? เกาะออโรรา หรือ?”
เมื่อเส้นหมี่ได้ยิน ทันใดนั้นดวงตาคู่นั้นก็เป็นประกาย
เกาะออโรรา นั่นคือศูนย์รวมผลการทดลองหลักของนักวิทยาศาสตร์กลุ่มนี้เชียวนะ เพราะพวกเขามักจะทำการทดลองบนเกาะนั้น จึงนำไปสู่ความผิดปกติบนท้องฟ้า และมักมีแสงออโรราที่สวยงามมากปรากฏขึ้นบ่อยๆ
นี่น่ะ เป็นสถานที่ที่ทุกคนล้วนอยากไปกันเลยนะ
แต่น่าเสียดาย เพราะเป็นเขตหวงห้ามของประเทศ เพราะฉะนั้น ต่อให้จะอยากไป ก็ไม่มีใครกล้าไป
เส้นหมี่ตื้นตันมาก
“พี่คะ เราไปกันเถอะนะ ได้ยินว่าที่นี่สวยมากเลยนะ ฉันอยากไป” เธอกลัวชายที่อยู่ข้างๆจะไม่ตอบตกลง จึงกอดแขนของเขาแล้วอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร
แสนรัก “......”
นี่คือการอ้อนวอนหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก