แสงขั้วโลกในค่ำคืนนี้ ทุกคนได้ชมกันอย่างถึงอกถึงใจมาก
ซึ่งเหมือนกับในตำนานว่า เมื่อแสงอันสวยงามส่องตรงลงมาจากบนท้องฟ้า ด้านบนเหนือศีรษะจะดูเหมือนถูกทาสีด้วยสีสันอันสดใส เปล่งประกายสวยงามจนทำให้คนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ ส่องสว่างเข้าสู่สายตาของทุกคน เป็นความทรงจำที่ยากจะลบเลือนหายไปได้ในชีวิตนี้ มันวิเศษมากเลยจริงๆ
เส้นหมี่เนื่องด้วยร่างกายที่ยังไม่แข็งแรง
ในตอนที่มองดูถึงช่วงท้าย เธอจึงซ่อนตัวอยู่ในแจ็กเกตกันหนาวตัวใหญ่ในอ้อมแขนของผู้ชาย
ชายคนนี้ใช้เสื้อปิดเธอเอาไว้อย่างมิดชิดโผล่ให้เห็นแค่ศีรษะเล็กๆ ถ้าหากไม่ใช่เพราะลูกสาวหนูรินจังของพวกเขาก็อยู่ที่นี่ด้วย คนอื่นเห็นแล้วยังต้องคิดว่าเธอคือลูกของเขา
“สวยจังเลย พี่ชาย พวกเราต้องนำเวลานี้เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก”
“ไม่ใช่ว่าต่อไปจะมาอีกไม่ได้”
ชายหนุ่มที่เป็นคนตรงๆ กลับพูดประโยคแบบนี้ออกมา
เส้นหมี่ถึงกับไปต่อไม่ถูกเลย
สุดท้ายเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปไว้มากมาย
และม็อกโกกับแสงดาวที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง และยังมีคณาธิปกับแสงดาวต่างก็พากันถ่ายรูปเก็บไว้ได้จำนวนไม่น้อย ถ่ายท้องฟ้าและถ่ายคน สรุปคือในคืนวันนี้ทุกคนมีความสุขกันมากเลยทีเดียว
นอกจากเด็กน้อยสามคนนั้น
“พี่ชินจัง พี่ทำอะไรอยู่เหรอ? ทำไมถึงถ่ายรูปไปแล้วยังถือปากกาเซ็นชื่อไปด้วยล่ะ?”
“น้องไม่เข้าใจ เขากำลังทำวิจัยอยู่”
คิวคิวค่อนข้างรู้จักพี่ชายดี เขาจึงอธิบายให้น้องสาวฟังในตอนที่ช่วยพี่ชายทำกล้องโทรทรรศน์ดาราศาสตร์อันนั้น
หนูรินจังได้ฟังแล้ว ทันใดนั้นดวงตาสีดำที่ทั้งกลมทั้งใหญ่ก็มองดูพี่ชินจังด้วยความชื่นชมมากยิ่งขึ้น
แต่ไม่นานนัก.....
“แด๊ดดี้พวกเราต้องรีบไปจากที่นี่ อีกหนึ่งชั่วโมงจะมีพายุเฮอริเคน”
ทันใดนั้น ชินจังก็ถือสมุดบันทึกในมือขึ้นมาแล้วเดินไปหาแด๊ดดี้กับหม่ามี๊ทางนั้น
แสนรักกับเส้นหมี่ทั้งสองคนที่กำลังดื่มด่ำช่วงเวลาสองต่อสองที่หาได้ยากกันอยู่ จู่ ๆ เห็นลูกชายคนโตคนนี้เดินมาหา เขาก็อึ้งไปเล็กน้อย
“พายุเฮอริเคน? ตอนที่มาไม่เห็นพยากรณ์อากาศบอกแบบนี้เลย”
“นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่สามารถคำนวณความเปลี่ยนแปลงของที่นี่ได้เลย แสงขั้วโลก อันที่จริงคือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นจากปฏิกิริยาระหว่างซากปล่อยยานอวกาศกับสสารบางอย่างในเอกภพ ซึ่งเมื่อปรากฏการณ์แบบนี้เกิดขึ้นแล้ว ความร้อนที่เกิดขึ้นมาด้วยจะมีการทำปฏิกิริยาอีกครั้งกับความชื้นบนผิวทะเล การระเหยที่มากจนเกินไปก็จะส่งผลให้เกิดพายุขึ้นได้”
เด็กหนุ่มตัวน้อยที่ใบหน้าดูเย็นชาคนนี้ หลังจากที่พูดในสิ่งที่ตัวเองคำนวณออกมาอย่างตรงไปตรงมาต่อหน้าของทุกคนแล้วก็ได้ฉีกกระดาษสองแผ่นแล้วยัดใส่ในมือของแด๊ดดี้
แสนรัก: “.......”
เส้นหมี่: “.......”
สองคู่สามีภรรยาทางนั้นหันหน้ามามองฉากทางนี้ แต่ละคนต่างก็พากันมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง
เจ้าหนูน้อยคนนี้ไม่สามารถใช้คำว่า “อัจฉริยะ” มาอธิบายได้อีกต่อไปแล้วสินะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก