ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1397

หลังจากที่เส้นหมี่ได้ยินข่าวนี้แล้ว จึงจงใจไปที่บริษัทเพื่อหาคุณหนูใหญ่คนนี้

“พี่สาว ทำไมน้องชายพี่ถึงเรียกพี่มาล่ะ? เขาไม่กลับมาแล้วเหรอ?”

“เอ๊ะ เส้นหมี่เธอนี่ก็ถามแปลกๆ เธอไม่ถามสามีของเธอ วิ่งมาถามฉันทำไม?”

หญิงสาวที่ถูกบังคับให้มาดำรงตำแหน่งแบบเร่งด่วน หลังจากที่เห็นน้องสะใภ้คนนี้ยังกล้ามาถามคำถามนี้กับตัวเอง ก็โมโหเล็กน้อย

เส้นหมี่: “.......”

นี่เป็นคำพูดไร้สาระ

ถ้าเธอถามสาเหตุที่แท้จริงออกมาจากปากผู้ชายคนนั้นได้ ยังต้องวิ่งมาถามเธอเพื่อ?

ในท้ายที่สุดเส้นหมี่ก็ยังคงไม่ได้คำตอบจากคำถามนี้

แต่ในช่วงสองสามวันหลังมานี้ บนเกาะทางนั้นก็ไม่มีข่าวคราวอะไรที่ไม่ดี ทุกครั้งที่โทรศัพท์ไปหาก็บอกว่าชินจังหายกลับเป็นปกติดีแล้ว แสนรักก็ยังถ่ายวิดีโอส่งมาให้เธอดูด้วย

เธอเองโล่งใจแล้ว

เวลาผ่านไปเร็วมาก พริบตาเดียวก็ผ่านไปอีกครึ่งเดือน

【หนูเย่: จะประกาศข่าวดีให้ทุกคนทราบนะคะ สามีฉันเขาได้ทำการสะกดจิตเป็นครั้งที่สองแล้ว ไม่เป็นอะไร! 】

เช้าตรู่ของวันนี้ ในกลุ่มของตระกูลก็มีคนที่มีรูปโปรไฟล์เป็นการ์ตูนโผล่ออกมา

ทันใดนั้น หลังจากที่คนอื่นๆ ได้เห็นข่าวดีนี้ต่างก็พากันออกมาด้วย

【อาจารย์ดิลก: ดีจังเลย ฉันได้ยินว่า แบบนี้เพียงแค่ทำการสะกดจิตผ่านแล้วก็ไม่เป็นอะไรแล้ว】

【เส้นหมี่: ใช่ค่ะ เพราะว่าโดยทั่วไปคนไข้จะกลัวการถูกสะกดจิตมาก หลังจากสะกดจิตแล้ว เขาจะได้เห็นฉากเหล่านั้นที่ทำให้จิตใจเขาบอบช้ำอย่างหนักหนาสาหัสในตอนนั้น บางครั้งก็หลุดออกมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ】

【ม็อกโก: แบบนี้งั้นก็ถือว่าเป็นข่าวดีมากจริงๆ ข่าวหนึ่ง!】

【แสงดาว: แม่ง แล้วเขาจะกลับมาได้เมื่อไหร่? ฉันจะแบกไม่ไหวอยู่แล้ว แม่งเอ๊ย รายงานยอดขายของสัปดาห์นี้ลดฮวบลง 5% อีกแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?】

หัวข้อสนทนาเปลี่ยนไปทันที ผู้หญิงคนนี้กลับเริ่มบ่นเรื่องของบริษัทขึ้นมาในกลุ่ม

แสนรักไม่ปรากฏตัว คาดว่าคงจะเลี้ยงลูกอยู่

มีเพียงแค่คณาธิป หลังจากที่เห็นแล้วก็รีบโผล่ออกมาทันที

【คณาธิป: ส่งไฟล์มาให้ผมดูหน่อย】

【แสงดาว: ........】

อย่างไรเสียก็เป็นคนในครอบครัว ผู้หญิงคนนี้จึงโยนรายงานที่เพิ่งได้รับจากบัญชีเมื่อสักครู่ออกมา

คณาธิปเห็นแล้ว เขาที่ยังอยู่ในห้องพักผู้ป่วย -–กดยอมรับ จากนั้นก็อ่านอย่างละเอียด

กลับไม่คิดว่า พออ่านดูแล้วสีหน้าของเขาก็ไม่สู้ดีนัก

“ที่รัก เป็นอะไรคะ? ที่บริษัทเกิดปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

เชียนหยวนล๋ายเย่ที่ในเวลานี้ชงนมแก้วหนึ่งเข้ามาให้เขาพอดี เห็นว่าจู่ ๆ สีหน้าเขาดูเคร่งขรึมมาก จึงรีบเดินมาถามด้วยความเป็นห่วง

คณาธิปขมวดคิ้ว: “ต่างก็ลดฮวบลงจริงๆ”

หา?

หญิงสาวเบิกตากว้างขึ้นมาในทันที

ต่างก็ลดฮวบลง นั่นคือผลิตภัณฑ์ของหิรัญชามีปัญหาหรือเปล่า? หรือว่าเป็นแข่งขันของเพื่อนร่วมอาชีพจนส่งผลให้เกิดเรื่องเลวร้ายนี้ขึ้น?