ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 140

จะทำอะไรได้ล่ะ？

หม่ามี๊ที่ซื่อๆมักจะถูกคนรังแก พวกเขาไม่ปกป้อง แล้วใครจะปกป้อง？

สองคนพี่น้องก็เริ่มทำงานอย่างจริงจัง

แล้วหนูรินจังล่ะ？

กลับจับใบหน้าเล็กๆของตัวเอง มองพวกพี่ชายอย่างจริงจัง สักพักก็ย่องเท้าเล็กๆนั้นยื่นหน้าเล็กๆออกไปมองด้านนอก มองว่ามีคนเห็นพวกเขาไหม

ทั้งสามคนพี่น้องให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดี

แต่ตอนนี้เส้นหมี่ยังไม่รู้อะไร เธอยังคงหมกมุ่นอยู่กับบรรยากาศของงานใหม่ที่เพิ่งเปลี่ยน

“หัวหน้าสวยใส พวกนี้คือคนไข้ทั้งหมดในแผนกอายุรกรรมของเรา คุณดูก่อนนะ”

“ค่ะ”

เส้นหมี่รับเวชระเบียนเหล่านี้ด้วยอารมณ์ที่แสนดี

โรงพยาบาลนี้มีความเป็นมิตรกับเส้นหมี่มาก น่าจะเพราะว่าเธอมีชื่อเสียง ถึงแม้พอมาแล้วจะได้เป็นหัวหน้าเลย แต่ก็ยังมีความเกรงใจมากๆ

เส้นหมี่ก็เป็นคนฉลาด

“อือ ไม่มีปัญหา แต่ว่า บ้านพักคนชรานี้คืออะไร？”ทันใดนั้นเส้นหมี่ก็ชี้ไปที่กองที่มีเครื่องหมายพิเศษในเวชระเบียนแล้วถาม

“อันนี้เหรอคะ เป็นบ้านพักคนชราของโรงพยาบาลพวกเรา หลายๆคนฟื้นฟูร่างกายที่นั่น และก็เป็นส่วนหนึ่งของอายุรกรรมพวกเราที่ต้องดูแลค่ะ”

พยาบาลที่สูงผอมดูขาวสะอาด อธิบายให้เส้นหมี่อย่างละเอียด

เส้นหมี่จึงเข้าใจ

โรงพยาบาลนี้ไม่เลวเลย ดันมีบ้านพักคนชราด้วย

เธอเปิดดูงั้นๆ ไม่ได้สังเกตอะไร แล้ววางมันไว้ด้านข้าง

แต่ตอนนี้เอง จู่ๆพยาบาลคนนั้นก็พูดอย่างกล้าหาญว่า：“หัวหน้าคะ คุณจะไปดูไหม？ในบ้านพักคนชรานี้มีคนไข้เยอะมาก ที่จริงแล้วเป็นเพราะแพทย์ตะวันตกในปัจจุบันรักษาไม่ได้ จากนั้นเลยทำการรักษาแบบอนุรักษนิยม คุณคือแพทย์แผนจีน จะรักษาพวกเขาได้ผลหรือเปล่า？”

“อ๋า？”

เส้นหมี่ลังเลเล็กน้อย

แพทย์แผนจีนบางครั้งก็สามารถแก้ไขโจทย์ยากๆที่แพทย์ตะวันตกเจอได้จริงๆ แต่ว่า เธอเป็นหัวหน้าที่มาใหม่ ยังไม่รู้จักที่นี่ดี ก็ไปบ้านพักคนชราเลย จะไม่ดีหรือเปล่า？