หลังจากฆ่าตัวตายแล้วก็รู้สึกเกินกว่าจะอธิบาย แต่มองออกว่า สีนัยน์ตาของผู้ชายคนนี้เข้มขึ้นมาก เหมือนว่าเขาจะรีบมากจึงดึงนิ้วมือของตัวเองออกมา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนตรงที่ที่ห่างไปอย่างน้อยสองสามก้าว “ที่รักคะ?” “เอาล่ะ คุณจัดการเคลียร์ให้เรียบร้อยด้วยแล้วกัน” เขารีบพูดจบ หลังจากนำยาในมือไปวางข้างๆแล้ว ก็เดินไปที่อ่างล้างมือล้างนิ้วมือ สักครู่เดียวเขาก็เปิดประตูออกไป ไม่นานเชียนหยวนล๋ายเย่ที่อยู่ในห้องอาบน้ำ ก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้อง
เชียนหยวนล๋ายเย่ : “……….”
เขาออกไปแล้วใช่ไหมนะ? หรือว่า....ที่เธอทำไปเมื่อครู่ทำให้เขาผิดหวังงั้นหรือ? เธอเพิ่งจะโตเป็นผู้ใหญ่ ทั้งยังมีความสัมพันธ์ครั้งแรกกับเขา แต่กลับเหมือนมีกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักอย่างนั้นนะ ความสุขในใจของสาวน้อยพลันสูญสลายไป คิดจะไปแทนที่ใครบางคน ทำให้เธออดไม่ได้ที่มอบฝ่ามือแห่งความเสียใจและอับอายให้แก่ตัวเอง
__
ภายนอกโรงแรม คณาธิปมาถึงชั้นล่างแล้ว หัวใจเขายังเต้นเร็วขึ้น ดังนั้นเขาจึงอยากจะออกไปรับลมหนาวสักหน่อย ดีที่สุดคือไปแช่บ่อน้ำที่อุณหภูมิต่ำเล็กน้อย แต่เมื่อตอนที่เขาลงไปนั้น กลับพบว่าตรงลานจอดรถของโรงแรมแห่งนี้ เนื่องจากหิมะเพิ่งจะตกไป พื้นดินจึงกลายเป็นสีขาวโพลน มีเงาของคนสองคนที่คุ้นเคยกำลังก่อตุ๊กตาหิมะอยู่ตรงนั้น
“พี่คะ หิมะนี่มาไม่ทันเวลาเอาเสียเลย เพิ่งจะตกเอาป่านนี้ ทำให้เราสองคนเพื่อลูกสาวแล้ว ต้องลงมาปั้นตุ๊กตาหิมะขึ้นไปให้” “ผมก็บอกแล้วว่าคุณไม่ต้องลงมา อากาศหนาว” เสียงเย็นๆของชายหนุ่ม ในคืนที่เต็มไปด้วยหิมะนี้ ไม่มีอะไรพิเศษ แต่ทุกคำพูดของเขา ต่างเต็มไปด้วยความเอาใจใส่และหวงแหน เพราะกลัวว่าเธอจะหนาว เมื่อได้ยินดังนั้น หญิงสาวที่กำลังถือบอลหิมะอยู่ก็ยิ้มออกมา “ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันก็ไม่ได้เล่นหิมะตั้งนานแล้ว งั้นคืนนี้เรามาก่อสักแถวดีไหมคะ คุณ ฉันและลูกทั้งสองของเรา” “หึหึ.......” ชายหนุ่มไม่ปฏิเสธ ดังนั้นทั้งสองจึงง่วนอยู่ตรงลานหิมะนั่นต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก