“อืม”
มุมปากของชายหนุ่มก็ยกขึ้น
ราวสิบเอ็ดโมง คนตระกูลหิรัญชาก็มากันครบแล้ว ส่วนคณาธิปและเชียนหยวนล๋ายเย่ ก็มาถึงสาย
“พี่คะ พี่คะ คือว่านะ วันนี้ตอนเช้าหนูไปตลาดดอกไม้ของที่นี่กับที่รักมาด้วยที่นั่นมีของขายเยอะแยะเลย”
เธอช่างเป็นสาวน้อยไร้ความกังวลเลยจริงๆนะ
เมื่อเธอมาถึง ก็ลืมเรื่องที่ตนเองได้ปล่อยให้คนอื่นรอเก้อในตอนเช้าไป เมื่อเห็นเส้นหมี่ กลับวิ่งเข้าไปหา แล้วพูดกับเธออย่างดีอกดีใจว่า วันนี้พวกเธอได้ไปเที่ยวตลาดมา
คณาธิป “......”
พี่ภา “ที่แท้คุณนายรองก็ไปเที่ยวตลาดดอกไม้มาหรือ ใช่แล้วล่ะ ที่นั่นครึกครื้นมากเลย พวกคุณกลับมาช้าไปหน่อย ตรุษจีนที่27ไปกับคุณนายมาแล้วล่ะ”
“จริงหรือ?”
เมื่อเด็กสาวได้ยิน ก็ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่
เมื่อพี่ภาเห็นดังนั้น ก็ยิ้ม “แน่นอนสิคะ ดูสิคะ โคมไฟแดงที่แขวนอยู่เต็มสวนนี้ แล้วก็โคลงคู่ด้วย ก็ซื้อที่นั่นหมดเลยนะ คุณนายรอง แล้วคุณซื้ออะไรมาบ้างคะ?”
ทุกคนล้วนไม่ถือสาเธอ เอาใจเธอราวกับเด็ก
คณาธิปจึงวางใจ
เมื่อหันหน้าไป ไม่ไกลนัก มีชายสวมเสื้อกันลมสีดำคนหนึ่ง กำลังแขวนไฟหลากสีบนต้นไม้ เขาจึงวางถ้วยชาในมือลงแล้วเดินมาหา
“นี่นายซื้อของแบบนี้มาด้วยหรือ?”
“อืม”
แสนรักไม่ได้มองเขา เขากำลังจดจ่อกับการศึกษาด้ายไฟหลากสีในมือ
เห็นได้ชัดว่า กับเรื่องการทหาร การเงิน การเมืองเหล่านี้เขาสามารถเอาอยู่หมัดมาก ครั้งนี้ กลับถูกไอ้ของแบบนี้กลั่นแกล้งเอาซะแล้ว ราวกับเทพที่ไม่รู้เรื่องของมนุษย์
เมื่อจุติมายังเมืองมนุษย์แล้ว ก็ทำสิ่งใดไม่เป็นเลย!
คณาธิปรู้สึกขำนิดหน่อย
“ฉันทำดีกว่า”
เขาเข้ามา แล้วรับด้ายไฟหลากสีในมือของเขามาด้วย
เขาและเขา เป็นคนที่อยู่กันคนละโลกจริงๆด้วย หากจะบอกว่าคนคนนี้เป็นกษัตริย์ที่ยืนอยู่บนยอดพีระมิด เพียงแค่ออกคำสั่งก็พอ เขาแบบนั้น ตัวเขาคณาธิปก็คงจะเป็นคนที่ถือดาบอยู่บนสนามรบ
เพราะว่า ชีวิตของพวกเขา แตกต่างกันเกินไป
“ได้ยินว่าพรุ่งนี้พวกนายจะไปเมืองหลวงหรือ?”
“เปล่า เปลี่ยนแพลนแล้ว พรุ่งนี้จะแวะไปบ้านตระกูลโรแกนน่ะ นายก็ไปด้วยกันสิ”
เขาอยู่ข้างชายหนุ่มที่กำลังเป็นลูกมือให้เขาอยู่ แล้วพูดขึ้นเบาๆ
ตระกูลโรแกน?
คณาธิปหยุดมือทันที แล้วเงนหน้าไปมองเขาอย่างประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก