ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1442

คืนนั้น เรือนเดิมแห่งนี้ก็กลับมาครึกครื้นเฉกเช่นสมัยก่อน นอกจากแสงดาวที่แต่งออกไปอยู่ที่ตระกูลเทวเทพแล้ว ทุกคนต่างก็มากันพร้อมหน้า ทั้งคืนนั้นในช่วงเวลาเฮฮาปาร์ตี้ พวกผู้ชายก็ดื่มกันเต็มที่ ส่วนผู้หญิงก็พุดคุยกันอย่างมีอรรถรส หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว ทุกคนต่างก็ตกใจเป็นอย่างมาก “รัก จะไปไหนน่ะ?” “ภรรยาผมล่ะ?” ดูแล้วเป็นปกติมากที่แม้แต่การลุกขึ้นยืนยังสามารถคงความสูงส่งเย็นชาของประธานใหญ่แสนรัก เมื่อมีคนถามขึ้นมา เขาก็โมโหทันควันทั้งยังขมวดคิ้วถามกลับ ทุกคนต่างก็นิ่งงัน! สวรรค์ นี่.....เมาแล้วใช่ไหม?!! นั่นเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ทุกคนต่างก็ตื่นเต้น เพราะตั้งแต่คนผู้นี้เกิดมา ตระกูลหิรัญชาทั้งตระกูลต่างไม่เคยเห็นเขาเมาเหล้ามาก่อน ชายผู้นี้ช่างควบคุมตนเองได้จนทำให้คนโมโห

ธวัช : “น้องสะใภ้เหรอ น้องสะใภ้ไปดูเด็กๆ เดี๋ยวก็กลับมา”

“ว่าไงนะ” พูดจบชายผู้นี้ก็ยิ่งโกรธ “เธอทำไมครึ่งๆกลางๆก็ไปแล้วละ? พวกเรายังทำไม่เสร็จเลย”

“..............”

“! ! ! !”

เพียงชั่ววินาที ทั้งสวนก็เงียบกริบ ช่างน่ากลัวเสียจริง ทั้งชาตินี้ล้วนไม่มีผู้ชายที่เมาเหล้า ยังดีที่เวลานี้เส้นหมี่ก็กลับมาพอดี เมื่อเห็นฉากนี้ เธอจึงหน้าแดงกล่ำ รีบปรี่เข้ามาปิดปากชายผู้นี้ “แสนรักคะ คุณพูดอะไรน่ะ? เมาแล้วเนี่ย พวกเรากลับไปกันก่อนเถอะ” “กลับไปทำไม? ขนมบัวลอยของคุณยังทำไม่เสร็จเลยนะ ผมซื้อแป้งข้าวเหนียวมาให้แล้ว ผมจะกิน ห้ามไป” “………” แล้วก็เงียบกริบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เนื่องจากทุกคนต่างอยากเอนหลังพักผ่อนกันแล้ว จึงไม่มีเสียงใดๆ เพียงก้มหัวลงเงียบๆและเดินย่องบนหัวแม่เท้าออกไป มีเพียงคณาธิปที่อยู่อีกฟากของโต๊ะลุกขึ้นยืน เดินเซไปเซมามาที่โต๊ะฝั่งนี้ “ขนมบัวลอยหรือ? ผมทำเป็น ไปๆ ผมทำให้พี่” “จะให้แกไปทำไม? แกไม่ใช่ภรรยาพี่เสียหน่อย เออ ใช่แล้ว พี่ซื้อโปรเจคเตอร์มาเครื่องหนึ่ง แกไปจัดการที ให้พวกเขาร้องเพลงให้ฟัง พวกแกก็ฟังเพลงไป พี่กับภรรยาจะไปทำขนมบัวลอย” จากนั้นคนผู้นี้ก็ลุกขึ้นยืน แต่ว่าเพียงแค่ลุกขึ้น คนก็เอนทับไปทางหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้า หากไม่ใช่เป็นธวัชที่ยืนอยู่ตรงนี้พอดี เกรงว่าเส้นหมี่คงจะโดนล้มทับไปกับพื้นอย่างแน่นอน