คนรับใช้ : “คุณพิมแสงค่ะ คนมากขนาดนี้ จะทำยังไงดีล่ะค่ะ?”
พิมแสง : “ไม่เป็นไร พวกเราเข้าไปประตูด้านข้างกันเถอะ”
เธอออกคำสั่งอยู่ด้านหลัง ในขณะเดียวกัน ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเริ่มทางมาร์ตินที่อยู่ด้านใน
[พิมแสง : ผู้ช่วยรัญ ฉันพิมแสงเองค่ะ ตอนนี้มาร์ตินอยู่ด้านในไหมคะ? ฉันมีธุระก็เลยมาหาเขา]
นี่คือวิธีที่เธอเข้าหามาร์ติน
เธออยากพบเขา กลับยังต้องผ่านผู้จัดการของเขาอีก
พิมแสงจ้องมองโทรศัพท์
รู้สึกเป็นเกียรติอยู่บ้าง ที่ครั้งนี้ นึกไม่ถึงว่าผู้จัดการคนนี้อีกเดี๋ยวก็ตอบกลับเธอแล้ว
[ผู้ช่วยรัญ : “ตอนนี้มาร์ตินกำลังซ้อมก่อนแสดงจริง กลางคืนยังต้องแสดงอีก คุณมีธุระอะไรหรือปล่าว?”]
[พิมแสง : “เรื่องด่วนค่ะ มีสาวน้อยคนหนึ่งเข้าไปตามหาเขาแล้ว คุณช่วยฉันดูหน่อยนะ ถ้าหาพบแล้ว ช่วยส่งออกมาให้ฉันด้วยคะ]
พิมแสงส่งเสร็จ ก็ส่งรูปถ่ายของเชียนหยวนล๋ายเย่ลงไปอีกครั้ง
ผลลัพธ์ เธอเพิ่งจะส่งภาพนี้ไป ผู้จัดการคนนี้ทางโทรศัพท์ นึกไม่ถึงว่ายังจะเอ่ยเสียดสีขึ้นมาอีกว่า
[ผู้ช่วยรัญ : คุณพิมแสง นี่คุณหมายความว่ายังไง แค่คุณคนเดียวตามตอแยมาร์ตินยังไม่พอ คุณยังจะหาอีกคนมาเพิ่มอีกงั้นเหรอ? คุณคิดว่ายังทำลายเขาไม่พออีกหรือไง?]
[พิมแสง : “……”]
[ผู้ช่วยรัญ : คุณพิมแสง ฉันเตือนคุณอีกครั้งนะ หากคืนนี้ไม่อยากให้มาร์ตินเป็นอะไรไป คุณและลูกในท้องของคุณต่อไปก็จะไม่มีที่ให้พึ่งพิงอีก คุณก็ควรรีบออกไปจากที่นี่ซะ ไม่อย่างนั้น คุณโดนแฟนคลับพวกนั้นจับได้ละก็ พวกเขาก็จะพุ่งมาตบตีคุณแน่!]
ผู้จัดการคนนี้ เอ่ยประโยคสุดท้ายนั้น ช่างพูดไม่เข้าหูเอาซะเลย
แต่สิ่งที่เขาพูดก็คือเรื่องจริง ตอนนี้มาร์ตินอยู่ในจุดที่มีอำนาจมากที่สุดในวงการนักแสดง หากว่าถูกแฟนคลับเห็นผูหญิงที่อุ้มท้องลูกของเขาอย่างเธอขึ้นมาละก็ เขาก็จะถูกทำลายย่อยยับจนไม่เหลือชิ้นดีจริงๆนั่นเเหละ
พิมแสงกดปิดมือถือแล้ว หยิบลิปสติกแท่งหนึ่งออกมาจากในกระเป๋าโดยตรง
คนรับใช้ : “คุณพิมแสง นี่คุณ?”
พิมแสง : “เธอรออยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันไปตามหาเธอเอง”
หลังจากนั้น ผู้หญิงที่นั่งอยู่ในรถบรรจงวาดตกแต่งอยู่หน้ากระจก ก็ผลักประตูลงไปแล้ว
เธอไม่ได้แต่งหน้ามานานมากแล้ว ตั้งแต่ตามตอแยมาร์ติน มาร์ตินบอกว่า ไม่ชอบให้เธอแต่งกายหรูหราและแต่งหน้าจัด เธอจึงไม่ได้แต่งหน้ามาโดยตลอด
จึงคอยอยู่เคียงข้างเขาโดยไม่แต่งหน้าแต่งตัวมาโดยตลอด
แต่ตอนนี้เพื่อตามหาผู้หญิงคนนั้น เธอจึงแสดงให้เห็นด้านที่งดงามที่สุดของตัวเองออกมา
“ขอโทษนะคะ ขอทางหน่อยค่ะ”
“เอ๊ะ? ทำไมที่นี่ถึงมีหญิงตั้งครรภ์ด้วยล่ะ พี่สาว สถานที่ๆคนมากมายขนาดนี้ พี่อย่าเข้ามาเลยดีกว่า ระวังจะโดนชนเอาได้นะคะ”
แฟนคลับที่ยกชูป้ายซับพอร์ตกำลังกรี๊ดกร๊าดอย่างบ้าคลั่งอยู่ด้านใน หลังจากที่ถ่ายกันไปครู่หนึ่ง เห็นด้านหลังผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งสวมชุดคลุมท้อง ถึงแม้ว่าจะไม่พอใจอยู่บ้างก็เถอะ
แต่ ก็ยอมหลีกทางให้
พิมแสงยิ้มไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็มุ่งเข้าไปทางประตูด้านข้างของสเตเดี้ยมแห่งนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก