เขาไม่กลัว!
ที่ตระกูลหิรัญชา ถ้าจะพูดว่ามีคนนึงที่สามารถทำได้ตามอำเภอใจโดยไม่ต้องเกรงใจใคร หลังจากนั้นยังไม่ต้องรับผิดชอบใดๆอีก คนๆนั้นก็คือชินจังอย่างแน่นอน
แล้วนับประสาอะไรกับคุณป้ากัน?
เขาโมโหจริงๆ ก็สามารถแตกคอกันกับคุณท่านได้แล้ว!
แสงดาวคาดคิดเสียที่ไหนกันว่าหลานชายนี่จู่ๆจะลงมือกับตัวเองอย่างรุนแรงขนาดนี้ และทันใดนั้นเองเธอไม่ได้สังเกตเห็น ที่เขี่ยบุหรี่อันนั้นก็ขว้างมาโดนร่างของเขาเสียงดังตุบ
“ชินจัง! ทำอะไรน่ะ? แม้แต่ป้าก็กล้าลงมือด้วยอย่างนั้นเหรอ?!!”
“ออกไปนะ!!”
ชินจังที่โมโหส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง เขาดึงตัวน้องชายมา ร่างเล็กๆปกป้องเขาที่อยู่ทางด้านหลังของตัวเองอย่างแข็งแรง และสองมือเล็กๆของเขาก็ยังจับของสิ่งหนึ่งเอาไว้อยู่อีกด้วย
บอร์ดี้การ์ดเห็นแล้ว ถึงกับเหงื่อหยด
“คุณหนูครับ พวกเราออกไปกันก่อนดีกว่านะครับ คุณชายน้อยขว้างชามนี้ลงมา นี่ต้องการเอาชีวิตของคุณจริงๆนะครับ”หลังจากที่ฉุดยื้อกันอยู่นั้นถึงได้พาผู้หญิงบ้าคนนี้ลากออกไป
ถูกต้องแล้ว ครั้งนี้ที่ในมือของชินจังถืออยู่นั้นก็คือชามใบหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะนั่นเอง
เขาไม่ใช่คนที่จะพูดอะไรมากมาย ทำให้เขาโมโหขึ้นมา พ่อคุณทูนหัวคนนี้ก็สามารถทำอะไรออกมาได้จริงๆ ชามนี้ไม่แน่ว่าเขาจะขว้างที่หน้าของแสงดาวเลยก็ได้
สุดท้ายแล้วแสงดาวก็ทำได้เพียงแค่ถูกลากออกมาทั้งที่พูดไปด่าไปแบบนั้น
หลังจากที่ผู้หญิงบ้าออกไปแล้ว ภายในห้องวีไอพีก็เงียบสงบลง ชินจังรีบหันกลับมามองน้องชายตัวเองทันที
“นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ไม่เป็นไร!”
คิวคิวดีขึ้นมาตั้งนานแล้ว
เดิมทีเขากลัวมาก เพราะว่าเขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อน
แต่หลังจากที่พี่ชายเข้ามาแล้ว และจากที่เขี่ยบุหรี่ที่ขว้างมาจากมือเขา เขาก็ดีใจขึ้นมาทันที เขาจะกลัวอะไร นี่ไม่ใช่ว่ามีพี่ชายอยู่เหรอ? ตีผู้หญิงบ้าคนนี้ไม่ตายหรอก!
คิวคิวมองพี่ชายด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเลื่อมใสศรัทธา : “ชินจัง นายเก่งมากเลย อยู่ที่บ้านนายก็ตีกับผู้หญิงคนนี้บ่อยใช่ไหม?”
ใบหน้าเล็กๆของชินจังนั้นบึ้งตึงและเย็นชา : “เธอไม่กล้าหาเรื่องเราหรอก!”
เจ๋ง!
สุดท้ายแล้วคิวคิวก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ เนื่องจากว่าเขารู้ ว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพี่ชายและแด๊ดดี้ มีเพียงแค่คุณป้าที่เป็นบ้าคนหนึ่งเท่านั้น
เด็กทั้งสองคนจึงจูงมือกันเดินลงไป
และพอดีกับที่แสนรักมาถึงในเวลานี้ด้วย
“แสนรัก ในที่สุดแกก็มาแล้ว? แกรู้รึเปล่าว่าเมื่อกี้ลูกชายแกเกือบจะตีฉันตายแล้วนะ?”
แสงดาวที่รอน้องชายอยู่ในห้องโถงของโรงแรมมาตลอด เมื่อเห็นว่าเขามาแล้ว จึงรีบโชว์แขนที่ช้ำขึ้นมาในทันที และเข้าไปฟ้องเขาด้วยความโมโห
แสนรักกวาดตามองไปอย่างนิ่งๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก