ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 173

นี่ล้วนแต่เป็นตัวเธอที่หาเรื่องเองทั้งนั้น

เดิมทีเธอกลับมา แสนรักเห็นแก่การที่ไม่ได้เจอหน้าเธอมานานขนาดนั้น จึงจัดงานเลี้ยงต้อนรับโดยที่ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องบาดหมางก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ กลับถูกเธอทำพังแล้ว

โทษใครกัน?

สุดท้ายแล้วยังคงโทษจิตใจที่ความปรารถนาที่อยากจะควบคุมของเธอ

เธอคิดว่า ในตระกูลหิรัญชา เธอเป็นคนที่พูดและตัดสินใจเองได้คนนั้น เรื่องอะไรก็อยากจะมีส่วนร่วมด้วย รวมทั้งเรื่องส่วนตัวของแสนรัก

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าไม่มีใครจะจริงจังในคำพูดของเธอจริงๆ

แสนรักพาตัวเด็กทั้งสองคนไปแล้ว แม้แต่ประตูห้องวีไอพีก็ไม่ได้เข้าไปด้วยเช่นกัน

คิวคิวมองไปที่ร่างของแด๊ดดี้แล้ว ก็อดที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้ : “แด๊ดดี้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะไปทานข้าวกันที่ไหนครับ? ผมหิวแล้ว”

เขาลูบท้องของตัวเองที่กำลังเริ่มส่งเสียงร้องเสียงดังออกมา

แสนรักมองเขาแวบหนึ่ง กำลังจะบอกว่าไปจะพาพวกเขาไปทานในเมืองที่นั่น แต่เวลานี้ จู่ๆชินจังที่อยู่ทางด้านขวามือก็เอ่ยพูดขึ้นมา : “ไปหาหม่ามี๊ที่นั่น”

“เราว่าอะไรนะ?”แสนรักมองเขาอย่างประหลาดใจ

ไปหาหม่ามี๊?

หมายความว่าอะไร? ดีๆอยู่แล้ว จะไปที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ทำไม?

ผู้ชายคนนี้ยังไม่รู้ว่าลูกชายที่ตัวเองเลี้ยงดูมาจนโต วันนี้อยู่กับหม่ามี๊มาตลอดทั้งวัน อีกทั้งซื้อผ้าห่มและของใช้ในชีวิตประจำวันเรียบร้อย เตรียมที่จะพักอยู่ในระยะยาวแล้ว

คิวคิวก็มีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วเช่นกัน รีบตบปากรับคำขึ้นมาทันที : “ใช่ครับๆๆ กลับบ้านเรากันดีกว่า แด๊ดดี้ ผมจะบอกให้นะ วันนี้หม่ามี๊ซื้ออาหารมาเยอะแยะเลย ถ้าหากว่าผมกับพี่ไม่ได้ถูกรับมาก่อน เย็นนี้พวกเราก็สามารถได้ทานอาหารที่หม่ามี๊ทำตั้งมากมายแล้ว ใช่ไหมชินจัง?”

“อืม”

ชินจังพยักหน้าลงอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว

แสนรัก : “……..”

ทำไมฉากนี้จะดูอย่างไรก็ไม่น่าพอใจเลย?

ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ได้ซื้อตัวให้เด็กสองคนนี้เชื่อฟังเธอแล้วใช่ไหม? เห็นพวกเขาสนับสนุนเธอแบบนี้ ทำไมเขาถึงไม่มีสิทธิแบบนี้บ้าง? เขายังเป็นแด๊ดดี้ของพวกเขาอยู่นะ

แสนรักรู้สึกไม่พอใจอยู่เล็กน้อย

แต่สุดท้ายแล้ว หลังจากที่สามคนพ่อลูกกลับเข้ามาในเมืองแล้ว แสนรักก็พาพวกเขาไปที่คอนโดที่เส้นหมี่เช่าอยู่จริงๆ

——

“เอาล่ะ รินจัง น่องไก่ที่หนูชอบที่สุดมาแล้วนะคะ”

สองแม่ลูกเส้นหมี่ที่อยู่ในคอนโด ยังไม่รู้ว่าลูกชายทั้งสองคนพาแด๊ดดี้ของพวกเขากลับมาบ้านด้วย เธอกำลังตั้งอกตั้งใจกับการทำอาหารและถือน่องไก่สองน่องออกมา

หนูรินจังเห็นแล้ว ก็ดีใจเป็นอย่างมาก

“ว้าว หอมจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะหม่ามี๊”

เด็กน้อยรีบหยิบส้อมเล็กขึ้นมาทันที และเริ่มทานด้วยความหอมฉุย ข้างๆ ยังมีบะหมี่เกี๊ยวที่ยัดไส้กุ้งอีกหนึ่งชาม เห็นแล้วช่างน่าเย้ายวนใจยิ่งนัก