ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 194

พอรับสาย ก็มีเสียงผู้หญิงแสนร้ายกาจเข้ามา เธอดูเย่อหยิ่ง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แสงดาว？

สีหน้าเส้นหมี่เปลี่ยนไป ยืนขึ้นมาทันที เธอไปที่ด้านข้างหน้าต่าง

“แสงดาว คุณหมายความว่าไง？จัดการพี่น้องเพื่อความเป็นธรรม？คุณพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ？”

“ไม่เข้าใจเหรอ？ความหมายก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือฉันไง ยัยโง่！”

แสงดาวยอมรับอย่างรู้สึกเมามันสุดๆในสาย

รูม่านตาของเส้นหมี่หดลงไป！

เธอเป็นคนทำเหรอ？！

ทำไม？

ทำไมเธอต้องทำแบบนี้？เธอไปทำอะไรให้เธออีก？ถึงได้กล้าให้คนลงมือกับเธออย่างร้ายกาจ ภายใต้บ้านเมืองที่มีกฎหมายเช่นนี้ เธอกล้าทำถึงจุดนี้เลยเหรอ？

“ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย？เพราะว่าฉันเอาคุณเข้าแผนกจิตเวชเหรอ？”

“แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละ ฉันบอกแล้วไง ถ้าเธอออกไปจากที่นี่ดีๆ หลบอยู่ในที่ที่คนหาไม่เจอ ฉันก็จะปล่อยเธอไป แต่เธอดูสิ เธอทำตัวไม่เชื่อฟัง เธอไม่ใช่แค่ไม่ไป แต่เธอยังให้น้องชายฉันเริ่มเสนอหน้าเพื่อเธอ เส้นหมี่ เธอมันโลภ！”

ประโยคสุดท้ายนี้ เหมือนงูพิษที่โผล่ออกมาจากมุมมืด เสียงของเธอแนบติดไปที่หูเธอ ทีละคำๆ เยือกเย็นและร้ายกาจจนทำให้คนขนหัวลุก！

โลภ？

ใช่ ตอนที่เธอแต่งงานเข้าตระกูลหิรัญชา ผู้หญิงคนนี้เคยเตือนเธอมากกว่าครั้งหนึ่งแล้ว！

เธอบอกกับเธอว่าอย่าคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ บอกว่าถึงแม้เธอเส้นหมี่จะแต่งกับน้องชายของเธอด้วยจุดประสงค์ แต่ตระกูลหิรัญชาไม่ใช่สิ่งของที่เธอเส้นหมี่จะได้มันมาง่ายๆ ทางที่ดีเธอควรอยู่ไม่กี่ปี รอลุงกับป้าเธอเลิกขอทาน

เธอก็กลับไปตระกูลวชิรนันท์ของพวกเขาอย่างเชื่อฟัง

ดังนั้น ความหมายของเธอในตอนนี้คือ เพราะสิ่งนี้เหรอ？

เธอคิดว่า เธอกลับมา เพราะอยากกลับไปยังตำแหน่งคุณนายน้อยของตระกูลหิรัญชาเหรอ？！！

ในที่สุดเส้นหมี่ก็เข้าใจ ทันใดนั้น เธอก็โมโหอย่างมาก แล้วด่าขึ้นมา：“แสงดาว เธอบ้าหรือเปล่า？ฉันโลภอะไร？เธอคิดว่าใครก็อยากได้ตระกูลหิรัญชาของพวกเธอเหรอ？”

“คนอื่นอาจจะไม่ แต่เธอเส้นหมี่ต้องใช่แน่！เธอลืมแล้วเหรอว่าตอนนั้นเธอยอมสละทุกอย่างอย่างไรเพื่อแต่งเข้ามา？”

“เธอ——”

สุดท้ายเส้นหมี่ก็พูดไม่ออก！

เหมือนกับว่าในมือมีอาวุธมากมายที่สามารถสู้ผู้หญิงคนนี้กลับได้ แต่หลังจากผู้หญิงคนนั้นพูดประโยคสุดท้าย ทั้งหมดก็ถูกทิ้งอยู่ตรงนั้น ไม่มีที่ให้ตอบโต้คืน

นี่คือเส้นตายของเธอ！

“ไม่พูดแล้วล่ะ？ไม่ใช่บ้าคลั่งอยู่เหรอ？”แสงดาวได้ยินเส้นหมี่หยุดกะทันหันในสาย ทันใดนั้น เธอก็หัวเราะอย่างมีความสุข

เส้นหมี่โกรธจนหน้าซีด