ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 21

ใบหน้าเล็กๆ กลับยิ่งหน้าซีดมากขึ้นกว่าเดิม

คำพูดประโยคนี้ของแสนรักนับว่าเบาแล้ว อาจจะเห็นว่าเมื่อคืนนี้เพื่อช่วยลูก เธอไม่ได้คำนึงถึงสถานการณ์ของมีดที่อยู่บนร่างของตัวเอง ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน คาดว่าเขาคงจะยิ่งพูดให้ดูแย่กว่านี้เสียอีก

ใช่ เธอยังมีสิทธิอะไรไปพบเขากัน?

เธอทอดทิ้งไปครั้งแรก ก็เป็นการทำร้ายครั้งหนึ่งแล้ว ตอนนี้จะไปเจออีก ไปรู้จักอีก บอกเขาว่านี่คือหม่ามี๊ของเขา เธอยังไม่ตาย เพียงแต่ไม่ต้องการเขาแล้ว นั่นไม่ใช่เป็นการทำร้ายเขามากกว่าเดิมอย่างนั้นหรือ?

“คุณผู้หญิง ความจริงที่คุณบอกว่าท่านประธานไม่ต้องการลูก ไม่เลยครับ หลายปีมานี้ ท่านประธานดีกับคุณชายเล็กมากจริงๆ เรื่องอะไรเขาก็พึ่งพาตัวเอง คุณรู้ว่าทำไมเขาไปรักษาอาการทางพวกคุณแล้วต้องพาเขาไปด้วยไหมครับ? ก็เป็นเพราะคุณชายเล็กร่างกายอ่อนแอหลายโรค กรุ๊ปเลือดของเขาก็หายาก ท่านประทานไปเป็นเวลานาน คุณชายเล็กจะมีอุบัติเหตุอะไร ถึงได้พามาอยู่ข้างๆด้วยตลอด”

“………”

เป็นเวลานาน เส้นหมี่เงยหน้าขึ้นมาอย่างแข็งทื่อ ได้ยินแล้วเอ่ยถามขึ้นมา : “กรุ๊ปเลือด....หายาก?”

เคมีพยักหน้าลง : “ครับ เขาก็เหมือนกับคุณ เป็นเลือดลบRHที่ค่อนข้างหายาก ตอนนั้นที่คลอดก่อนกำหนดแล้วเขาป่วยหนัก โรงพยาบาลขาดเลือด เพื่อช่วยเขา ท่านประธานพากเขาไปที่โรงพยาบาลศูนย์หลวงในชั่วข้ามคืน ถึงได้รักษาชีวิตของเขาเอาไว้ได้ เพราะฉะนั้น คุณผู้หญิงครับ คุณไม่ต้องสงสัยเลยจริงๆ ว่าเขาจะทำไม่ดีต่อคุณชายเล็ก หรือไม่ต้องการเขา”

เคมีพูดเรื่องนี้ออกมาด้วยความจริงใจ

เส้นหมี่ได้ยินแล้ว เธอรู้สึกจุกอยู่ตรงคอ และยิ่งไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดี มีเพียงแค่อาการที่เปลี่ยนไปอย่างห่อเหี่ยวหมดกำลังใจ เหมือนกับฟ้าผ่าลงมาอย่างไรอย่างนั้น

“ฉันรู้แล้วล่ะค่ะ คุณไปเถอะ เมื่อคืนขอบคุณมากๆนะคะ ใช่สิ ต่อไป....คุณอย่าเรียกฉันว่าคุณผู้หญิงอีกเลย ฉันไม่ใช่แล้ว เลี่ยงกับการที่ประธานของพวกคุณได้ยินเข้าแล้วจะไม่พอใจเอา”

“…….”

เคมีอยากจะพูดอะไร แต่สุดท้ายหลังจากที่เขาถอนหายใจแล้วก็หันหลังออกไปเลย

สุดท้ายแล้วเส้นหมี่ก็ไม่ได้ไปหาชินจังอีก ตั้งใจอยู่พักรักษาอาการบาดเจ็บที่ห้องโดยสาร

แสนรักเห็นว่าเธอประพฤติตัวดีแล้ว ก็ไม่ได้ให้คนล็อคเธอเอาไว้อีก ให้ความอิสระในการเคลื่อนไหวที่เพียงพอกับเธอ

เพียงแต่ ทั้งสองคนคิดไม่ถึง ว่าพวกเขาบรรลุถึงข้อตกลงที่จะไม่เจอหน้าลูกแล้ว แต่วันนี้ ตอนที่เรือกำลังจะถึงท่านั้น จู่ๆชินจังกลับเป็นฝ่ายมาหาถึงที่เองแบบนี้

“ทำไมคุณน้าถึงยังถูกขังอยู่?”

วันนี้ชินจังมาเล่นโดรนตรงรั้ว ดังนั้น ก็ไม่นับว่าตัวเองเป็นฝ่ายมาหาถึงที่เช่นกัน

แต่หลังจากที่เส้นหมี่เห็นเงาของเขาแล้ว กลับควบคุมเอาไว้ไม่ได้

“ชินชิน หนู....หนูมาได้ยังไง? ออกมาคนเดียวเหรอ? แด๊ดดี้ของหนูไม่ได้ดูหนูอยู่ใช่ไหม?”

“ทำไมเขาจะต้องดูผมด้วยฮะ?”

ชินจังตอบกลับไปอย่างไม่ยอม แล้วหันหลังถือรีโมทของโดรนที่อยู่ในมือเดินออกไป

เด็กนี่มีนิสัยที่แตกต่างกับคิวคิวอย่างสิ้นเชิง โดยปกติคิวคิวพูดกับเส้นหมี่จะไม่มีท่าทางแบบนี้เป็นอันขาด เขามีความกระตือรือร้นสุภาพ มีชีวิตชีวาเต็มไปด้วยแสงที่สดใส