“ฮะ?”
เส้นหมี่มองไปที่เธออย่างเฉยชา
เธอตอบตกลงกับมาร์ตินไหม?
ใช่ไหม เธอจำไม่ได้หมดแล้ว งั้นก็ได้ ตกลงแล้วก็แล้วไป ก็ถือว่าเป็นการตอบแทนที่เขาเคยดูแลตนเองในเมื่อก่อน
เส้นหมี่พยักหน้าอย่างไม่ได้ใส่ใจ “อืม ก่อนหน้านี้……คุณท่านก็ให้ฉันไปด้วย”
“เป็นแบบนี้นี่เอง ก็ได้ ฉันบอกเรื่องนั้นกับคุณหน่อย……”
“ไม่ต้อง ไม่ต้อง ฉัน……จะบอกเขาเอง พี่ไปทำธุระเถอะ” เส้นหมี่ปฏิเสธคนใช้ทันที จากนั้น เธอก็ลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินกลับไป
พี่ภา “……”
ช่างมันเถอะ ในเมื่อคุณท่านเป็นคนเรียกไป ไม่ต้องก็ไม่ต้องเถอะ
สุดท้ายพี่ภาก็ไม่ได้ไปสนใจเรื่องนี้แล้ว
——
ตอนกลางคืนสามทุ่มกว่า แสนรักเลิกงานกลับมาแล้ว
ในช่วงปลายปีใกล้ๆ ในบริษัทมีเรื่องเยอะแยะมากมาย เขากลับมาเวลานี้ติดต่อกันเป็นเวลานานแล้ว
แต่ว่า หลังจากที่กลับมาในคืนนั้น ปกติร่างเล็กที่จะขดตัวอยู่บนโซฟาดูทีวีในห้อง กลับหายไปแล้ว คอนโดอันใหญ่หลวงชั้นหนึ่ง เหมือนกลับไปเงียบเหงาเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
“คุณผู้ชาย คุณกลับมาแล้วเหรอ?”
“อืม แล้วพวกเธอล่ะ?”
แสนรักเปลี่ยนรองเท้าไปด้วยขมวดคิ้วถามคนรับใช้ไปด้วย
พี่ภารีบอธิบาย “น่าจะหลับไปแล้ว วันนี้คุณเส้นหมี่กินอาหารเย็นเสร็จ ก็พาเด็กๆขึ้นไปนอนแล้ว คุณชายจะกินอะไรคะ เดี๋ยวฉันทำให้”
พี่ภานึกว่าเจ้านายหนุ่มนี้อยากจะทำอะไรกินอีก ช่วงนี้เขากลับมาดึกแบบนี้ทุกวันแล้ว เห็นคุณเส้นหมี่ยังไม่นอน ก็จะให้เธอทำอะไรให้เธอกินหน่อย
แต่ว่า คืนนี้เขากลับปฏิเสธ
“ไม่ต้องละ พี่ไปนอนเถอะ”
จากนั้นเขาก็ถือของในมือแล้วก็ขึ้นไปชั้นบนเลย
พี่ภาเห็น ก็ไม่ได้พูดต่ออีก แล้วกลับไปนอนจริงๆ
ประมาณ 20 นาทีต่อมา แสนรักขึ้นไปชั้นสามวางสมุดโน้ตลง แสนรักที่เปลี่ยนเป็นชุดลำลองที่ใส่ในบ้าน เปิดประตูห้องนอนแล้วเดินออกมา
เขาเดินอย่างสบายๆ ถอดนาฬิกาที่ข้อมือที่เรียวยาวไว้ในกระเป๋ากางเกงชุดลำลอง สง่างามและสบาย เดินลงบันไดด้วยแสงสีเหลืองอบอุ่นจางๆ
คืนนี้เด็กๆเข้านอนเร็วขนาดนี้ เขายังไม่ได้ดูหน้าพวกเขาเลย
เขามาถึงชั้นสอง
ห้องแรกเป็นห้องของชินจัง เขาผลักประตูเข้าไปดู หลังจากเห็นว่าเด็กน้อยบนเตียงเล็กนอนหลับสนิทจริงๆ ก็ปิดประตูห้องไป
ตามด้วยคิวคิวและรินจัง
คิวคิวยังคงชอบเตะผ้าห่มเหมือนเคย เช่นเดียวกับอารมณ์ที่ร่าเริงและซุกซนของเขา ดังนั้นแสนรักเข้าไปห่มผ้าห่มผืนเล็กแล้ว ปรับเครื่องปรับอากาศขึ้นสองสามองศาแล้วถึงออกไป
ส่วนหนูรินจังนั้น?
แสนรักไม่ได้ไปที่ห้องของเด็กผู้หญิง กลับตรงไปที่ห้องในสุด ซึ่งเป็นห้องนอนของเส้นหมี่นั่นเอง
“กึกๆ—— ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก