บทที่ 24 คุมขัง – ตอนที่ต้องอ่านของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก
ตอนนี้ของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก โดย เมียวเมียว ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 24 คุมขัง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เคมีได้รับข่าวตอนช่วงบ่ายที่โรงพยาบาล ว่าผู้หญิงที่ถูกขังอยู่ในคอนโดทางนั้นหนีไปแล้ว
หนีไปอีกแล้ว?
เมื่อได้รับข่าว คิ้วของเขาก็กระตุกขึ้นอย่างรุนแรงในทันที
แต่ไม่นาน ที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจก็คือ เขาได้รับสายจากเบอร์แปลกโทรเข้ามา
“ฮัลโหล?”
“ผู้ช่วยเค ฉันเส้นหมี่เองค่ะ ขอโทษทีนะคะ ฉันอยากจะไปพบพวกคุณป้าจริงๆ ฉันก็เลยแอบออกมาแล้ว คุณวางใจได้ค่ะ หลังจากที่ฉันเจอพวกเขาแล้ว ก็จะรีบกลับไปเลย”
คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเส้นหมี่ เธอโทรมาอธิบายเรื่องนี้กับเขาโดยเฉพาะ
เคมีไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของตัวเองได้ในขณะนั้น มองไปยังนายใหญ่ที่ยังไม่ฟื้นอยู่บนเตียงผู้ป่วย เขาจึงทำได้เพียงเอ่ยขึ้นมา : “ถ้าอย่างนั้นคุณกลับมาเร็วๆหน่อยจะดีที่สุดนะครับ อย่าให้ประธานจับได้แล้วกัน”
“อืม ฉันรู้ค่ะ คุณวางใจได้”
เส้นหมี่ได้ยินว่าเขาไม่มีความคิดเห็นอะไรนั้น น้ำเสียงก็ดูผ่อนคลายขึ้นมากเช่นกัน หลังจากที่ตอบรับแล้ว เธอก็วางสายไป
เคมีมองดูโทรศัพท์มือถือที่ถูกตัดสายไปแล้ว ก็ยิ่งทั้งรู้สึกปวดหัวทั้งรู้สึกจนปัญญา
หลังจากห้าปีมาแล้วสามารถจำเบอร์โทรของเขาได้ ความจริงแล้วเขาควรจะดีใจ เพราะถึงอย่างไร อดีตคุณผู้หญิงคนนี้คาดว่าจนถึงตอนนี้ก็ไม่สามารถจำเบอร์คนอื่นๆของหิรัญชากรุ๊ปได้แล้ว
รวมทั้งเจ้านายที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงตอนนี้ด้วย
ดังนั้น คาดว่าต่อไปเขาจะมีเรื่องให้ปวดหัวแล้ว
ขณะเตรียมตัวกำลังจะเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย แต่คุณหมอกลับมาในเวลานี้
“คุณเค CTของประธานแสนรักออกมาแล้ว และยังมีรายงานการผลการตรวจด้วย ครั้งนี้ค่อนข้างโชคดี ว่าศีรษะของเขาไม่พบว่ามีร่องรอยหลอดเลือดแตก แต่ ยังต้องให้ความสำคัญกับสถานการณ์แบบนี้อยู่ ครั้งแรกไม่มี ไม่ได้ความว่าครั้งที่สองจะโชคดีขนาดนั้นอีก สภาพแบบนี้ ภาวะเลือดออกในสมองสามารถเกิดขึ้นได้ง่ายมาก”
“อา? แล้วจะทำอย่างไรครับหมอ? ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆหรือครับ?”
เคมีได้ยินแล้ว ก็รู้สึกร้อนใจขึ้นมาในทันที
คุณหมอส่ายหน้า : “สถานการณ์ตอนนี้ของเขา คุณเองก็รู้ จะหาแพทย์ที่มีชื่อเสียงในประเทศ ก็ไม่มีวิธีรักษาเขาได้หรอกครับ ครั้งนี้พวกคุณไปต่างประเทศโดยเฉพาะ ผมยังอยากจะถามอยู่เลย ว่าทำไมถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้? อีกทั้งพอกลับมาแล้วก็ยังส่งเข้ามาที่โรงพยาบาลในสภาพที่ไม่ได้สติอีกด้วย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? แพทย์แผนจีนที่หาเจอที่โรงพยาบาลเคลียร์ เธอทำไม่ได้หรือครับ?”
จู่ๆคุณหมอก็เอ่ยถามคำถามนี้ขึ้นมา
เคมีได้ยินแล้วก็ถอนหายใจ.....
ไม่ใช่ว่าไม่ได้ ไม่ได้ลองเลยต่างหาก ใครจะคิดว่าแพทย์แผนจีนที่ว่านั้นความจริงแล้วก็คือคุณผู้หญิงที่ตายไปเมื่อห้าปีก่อนของพวกเขา
“แม้แต่แพทย์แผนปัจจุบันก็ไม่ได้ แล้วแพทย์แผนจีนจะมีประสิทธิภาพหรือครับ? พวกคุณประเมินค่ากันสูงเกินไปหรือเปล่า?”
“ไม่ครับไม่ คุณไม่เข้าใจแพทย์แผนจีน ในประเทศของพวกเรา ต้นกำหนดของแพทย์แผนจีนมีประวัติเป็นหลายพันปีแล้ว เขาไม่ได้แย่ไปกว่าแพทย์แผนปัจจุบันเลย อีกทั้ง เทคนิคการฝังเข็มของแพทย์แผนจีนก็เก่งมากอีกด้วย เป็นการควบคุมอาการโรคโดยการฝังเข็มผ่านจุดต่างๆในร่างกาย บางครั้งก็ยังเก่งกว่าการผ่าตัดของแพทย์แผนปัจจุบันเสียด้วยซ้ำ”
คุณหมอท่านนี้ตอบกลับเคมีไปอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว เขามั่นใจในความแข็งแกร่งของแพทย์แผนจีน โดยเฉพาะตอนที่พูดถึงการฝังเข็ม ใบหน้ายิ่งปรากฏความศรัทธาที่หาได้ยาก
เคมีได้ยินแล้ว ก็มองไปยังผู้ชายบนเตียงผู้ป่วยที่ยังไม่ฟื้น ในที่สุดก็ตกอยู่ในความครุ่นคิดไปแล้ว
ถ้าอย่างนั้น ให้คุณผู้หญิงคนก่อนลองดูไหม?
และเป็นอย่างที่คิด หลังจากที่ด่าว่าอยู่พักหนึ่งแล้ว คุณป้าที่อยู่ในห้องก็เดินออกมาอย่างทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว
“เอาล่ะ คุณด่าเธอมานานขนาดนี้แล้ว เรื่องผิดพลาดที่เธอเคยทำก็ไม่สามารถย้อนกลับมาได้แล้ว เปลืองน้ำลายเปล่าๆ ตอนนี้ในครอบครัวเราไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้นที่จะซื้อชามาให้คุณดื่มได้นะ”
“………”
ประโยคแค่นี้ คุณลุงหุบปากลง
ส่วนเส้นหมี่นั้น ก็ยืนอยู่ตรงนั้นในใจทั้งรู้สึกเสียใจและโทษตัวเอง จนน้ำตาเกือบจะไหลลงมาแล้ว
“คุณ....คุณป้า.....”
“แกไม่ต้องมาพูดอะไรมากมายกับฉัน แกบอกฉันมาดีกว่าว่าวางแผนยังไงต่อ? แกจะไปเจอตาเฒ่านั่นจริงๆใช่ไหม?”
คุณป้าหากเทียบกับคุณลุงที่มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นง่ายแล้ว นิ่งกว่าเขามาก แต่น้ำเสียงของเธอนั้นเย็นชามาก ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มให้กับเส้นหมี่เลยแม้แต่นิดเดียว เต็มไปด้วยความรู้สึกห่างเหินที่มีความเย็นชา
เหมือนกับคนแปลกหน้าที่พบกันโดยบังเอิญแบบนั้น
เส้นหมี่หลบตาลงในทันที : “ฉันไม่อยากไปค่ะ ถ้าหากไปแล้ว ฉันกลัวว่าเขาจะรู้ว่าฉันยังอยู่ แล้วฟื้นฟูสำมะโนครัวของฉันขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นฉันก็เป็นคนของเขาสิคะ”
“ยังนับว่าไม่ได้โง่นัก แต่ถ้าหากเขาบีบบังคับแก แกก็ไม่มีวิธีนี่”
“ดังนั้นฉันจึงต้องคิดหาวิธีไงคะ ยังมีอีกก็คือ คุณป้าคะ ฉัน....ฉันไม่สามารถให้คิวคิวกับรินจังอยู่ที่นี่อีกแล้ว ฉันกังวลว่าพวกเขาจะมาสืบ ถึงตอนนั้นแล้วถ้าหาก......”
“แล้วแต่แก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก