ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 252

จู่ๆ เส้นหมี่ก็คิดถึงเรื่องนี้

ทันใดนั้น สายตาเธอก็เปลี่ยนไป

มาร์ตินเห็นอยู่ด้านข้าง แปลกใจเล็กน้อย：“ยัยโง่ เธอเป็นอะไรไป？ทำไมสีหน้าถึงดูแย่แบบนี้？”

เส้นหมี่อ้าปาก

อยากจะพูดอะไร แต่สุดท้าย ก็ได้แต่อดกลั้นความไม่สบายใจในใจแล้วถามไปก่อนว่า：“ไม่ได้เป็นไร งั้นต่อไปคุณจะทำอย่างไร？ถ้าเธอไม่ยอมรับ ก็น่าจะไม่มีวิธีทางชำระล้างความไม่เป็นธรรมให้ตระกูลโรแกนได้”

มาร์ตินพยักหน้าทันที：“ถูกต้อง ดังนั้นผมจึงคิดว่าจะไปหาหลักฐานที่เธอกับหมอคนนั้นสมรู้ร่วมคิด”

“หาอย่างไร？”

“ผมหามาบ้างแล้ว พรุ่งนี้พวกเราตระกูลสิริศรจะจัดงานแต่ง คุณนายวิไลเป็นเพื่อนรักของสุขาวดีพอดี เธอน่าจะมา ถึงตอนนั้นผมเจอเธอแล้ว ขโมยโทรศัพท์ของเธอ น่าจะหาหลักฐานออกมาไม่ยาก”

มาร์ตินพูดแผนของตัวเองออกมา

นี่เป็นวิธีหนึ่งจริงๆ ตอนนี้เป็นยุคของเทคโนโลยีขั้นสูงแล้ว สิ่งของอย่างโทรศัพท์นี้ ได้กลายเป็นเครื่องมือที่ขาดไม่ได้ที่สุดในชีวิตประจำวันของผู้คนแล้ว การติดต่อสื่อสาร ความบันเทิง สังคม ……เป็นต้น

แม้แต่การหมุนเวียนของเงิน ก็กลายเป็นการทำงานหลักของมันไปแล้ว

ดังนั้น มาร์ตินพูดไม่ผิดเลยสักนิด แค่ได้โทรศัพท์ของผู้หญิงคนนั้นมา ก็หาหลักฐานของเธอมาไม่ยากแล้ว ถึงลึกแค่ไหน ก็มีโอกาสขุดออกมาได้

เส้นหมี่เห็นด้วยกับความคิดของเขา

ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นเธอก็ตามไปกับเขาไม่ดีกว่าหรือ？

แน่นอนว่า เธอไม่ได้จะไปหาหลักฐาน

ที่เธออยากรู้มากกว่านั้นคือ จิตแพทย์ที่สะกดจิตเธอคนนั้น เป็นผู้หญิงคนนี้เอาความลับนั้นไปบอกเขาหรือไม่？นี่ต่างหากที่เป็นเรื่องที่อันตรายที่สุด

——

ทั้งบ่ายวันนั้นแสนรักอยู่แต่ที่โรงแรมเรสตันที่อยู่ภายใต้หิรัญชากรุ๊ป

ก่อนที่บริษัทใกล้จะถึงตอนท้าย ถึงวันหยุด ก็ต้องปลอบใจพวกความคิดล้าสมัยพวกนั้น

“ประธาน เมื่อกี๊ทางบุลการีส่งข่าวมา ถึงแม้สุขาวดีจะโกรธมากที่พวกเราทุบตีหลานสาวเธออย่างแรงแล้วยังโยนทิ้ง แต่เธอก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ”

ตอนที่แสนรักกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวอันหรูหรา ฟังคนล้าสมัยเหล่านั้นพูดคุยกันอย่างน่าเบื่อ จู่ๆ ผู้ช่วยเคมีก็เข้ามา กระซิบข้างหูเขา

ยังไม่เคลื่อนไหว？

ดื่มเหล้าไปสองสามแก้ว ใบหน้าของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาและสูงส่งที่เมาเล็กน้อย ได้ยินประโยคนี้ ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย：“งั้นก็จับตาดูต่อไป ไม่ใช่แค่จับจ้องคนของเธอ แต่อุปกรณ์สื่อสารของเธอ รวมทั้งที่อยู่ IP จำไว้ว่า การเปลี่ยนแปลงใดๆ เพียงเล็กน้อยก็อย่าปล่อยไป！”

“ครับ ประธาน！”

เคมีได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะเหงื่อท่วมไปทั่วตัว

ที่จริงเขาไม่ค่อยเข้าใจนัก ทำไมประธานต้องทำขนาดนี้？ในเมื่อสืบเรื่องทางตระกูลโรแกนได้แล้วว่า เป็นสุขาวดีที่สมรู้ร่วมคิดกับจารุณี