เพราะว่าสุดท้ายแสนรักกลับมาจัดการเรื่องนี้ ทั้งบ่ายที่ตึกวังฬาหนึ่งจึงปลอดภัยไร้กังวล
“คุณเส้นหมี่ คุณดูสิคะวันนี้เป็นวันตรุษจีนเล็กแล้ว วันนี้พวกเราไม่มีอะไรทำ งั้นจัดบ้านสักหน่อยเถอะค่ะ คุณดูสิคะพี่ซื้อของที่ใช้ในวันปีใหม่ตั้งเยอะ”
พี่ภาเห็นว่าในที่สุดในคฤหาสน์เหลือแค่ครอบครัวพวกเขา ก็หยิบของวันปีใหม่ที่เธอซื้อมาไว้ออกมา อยากตกแต่งที่นี่
เด็กๆ เห็น ยังไม่ทันให้หม่ามี๊พูด พวกเขาก็กรูกันเข้ามา
“หนูจะไปแขวนพริกแดงพวกนี้”
“งั้นผมอาสาติดคำอวยพรพวกนี้เอง ติดให้ในบ้านของเราสีแดงไปทั่วเลย”
คุณชายคิวเห็นน้องสาวจะไปแขวนพริกแดง ทันใดนั้น เขาก็หอบคำอวยพรสีแดงขึ้นมากองหนึ่ง ก้าวเท้าเล็กๆ วิ่งไป จะติดประตูทุกห้องในบ้าน
ชินจังไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เขาไม่เคยร่วมกิจกรรมแบบนี้เลย ที่บ้านก็ยิ่งไม่เคยครึกครื้นและปีติยินดีขนาดนี้ในวันปีใหม่
“ชินชิน มา ลูกเอาโคมแดงพวกนี้ไปแขวนไว้ในสวนพวกเขา ใช่สิ ลูกเขียนตัวหนังสือด้วยพู่กันเป็นไม่ใช่หรือ?ลูกดูสิ ในบ้านมีประตูเยอะมาก ลูกเขียนกลอนให้พวกมันก็ได้”
เส้นหมี่หยิบโคมแดงพวกนี้มาไว้ด้านข้างลูกชายคนโต ให้เขารับภารกิจที่“ยาก”มากนี้ไว้อย่างให้กำลังใจ
เด็กชายได้ยิน ดวงตาสวยงามคู่นั้นก็เป็นประกาย
“อือ!”
จากนั้นเขาก็หยิบโคมแดงเหล่านั้นวิ่งไปที่สวน
พี่ภามองดูอยู่ด้านข้างตลอด พอเห็นว่าแม้แต่คุณชายเล็กที่นิสัยเยือกเย็นมาก ก็ถูกปลุกอารมณ์ขึ้นมา เธอจึงอุทานออกมาจากใจ
“คุณเส้นหมี่ คุณอยู่ที่นี่ดีจังเลยค่ะ”
“อ๋า?”
“คุณก็รู้ใช่ไหมคะ เมื่อก่อนที่นี่เวลาเราฉลองปีใหม่ก็ไม่มีบรรยากาศเท่าไหร่นัก เยือกเย็นเป็นอย่างมาก คุณชายเล็กก็เย็นชา แต่ปีนี้มีพวกคุณมา คุณดูสิคะ ครึกครื้น มีพลังมาก”
พี่ภามองไปรอบๆ ด้วยรอยยิ้มทั่วใบหน้า
เส้นหมี่มองไปตามสายตาของเธอ จึงเห็นว่า เพราะว่าเด็กๆ กำลังจัดห้องอยู่ บอดี้การ์ดพวกนั้นที่ปกติไม่ค่อยปรากฏตัวก็ออกมาช่วยเหลือ
ผู้คนขวักไขว่ อบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ
ครึกครื้นอย่างมาก เสียจริง
เส้นหมี่ยิ้ม ไม่พูดอะไร หยิบกอดไม้แห้งนั้นขึ้นมา แล้วเธอก็ไปตกแต่ง
ตอนที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีคนมาหาเส้นหมี่ที่นี่
“ยัยโง่ ออกมานี่ รีบให้พวกเขาเปิดประตูให้ฉัน ฉันมีธุระมาหาเธอ”เป็นมาร์ติน เป็นเขามา
เส้นหมี่ได้ยิน ก็ให้บอดี้การ์ดปล่อยเขาเข้าไป
แน่นอน ถ้าเป็นผู้ชายคนนั้นอยู่ เธอก็ไม่กล้า เพราะยังไง ก็เหมือนเขาจะไม่พอใจลูกพี่ลูกน้องฝ่ายแม่คนนี้สุดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเวลาสำคัญแบบนี้
“คุณมาหาฉันทำไมหรือคะ?”
“เธอคิดว่าไงล่ะ?”
มาร์ตินที่มาที่สวนอย่างเดือดดาล เห็นเส้นหมี่กำลังถือกรรไกรตัดดอกไม้อย่างชิลๆ แล้ว นัยน์ตาดอกท้อที่สวยงามคู่นั้นของเขาก็จ้องเขม็ง
โกรธอยู่ตรงนั้นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก