ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 254

“คุณอา คุณอากลับมาแล้วหรือคะ?”

“อือ สุขสันต์ตรุษจีนเล็ก ให้เธอนะ ชอบไหม?”

แสนรักยื่นตุ๊กขนาดใหญ่มากๆ ที่ถือไว้ในมือให้สาวน้อย แม้แต่เขาเองยังไม่สังเกตเห็นเลยว่า เวลานี้ ความอ่อนโยนในแววตาเขา เหมือนกับเมื่อกี๊ที่มองลูกชายทั้งสองคนเลย

เส้นหมี่ยืนขึ้นมาตรงหน้าประตู

มองชายหนุ่มพาลูกทั้งสามเข้ามา เธอก็ลังเลเล็กน้อย ในที่สุดก็พูดออกไป:“ขอบใจ”

แสนรักเลิกคิ้วสวยงามนี้ขึ้นมา:“ขอบใจทำไม?”

เส้นหมี่ก็ชี้ไปที่เด็กสาวที่ถูกเขาพาเข้ามา ที่ตอนนี้ใบหน้าเล็กๆ มีแก้มกลมๆนั้น กำลังเต็มไปด้วยความสุข

“เธอไง วันนี้คุณเอาของขวัญมาให้เธอ และยังช่วยเธอไว้ เธอมีความสุขมาก”

“อ้อ!”ชายหนุ่มเสียดสีไปอย่างดูถูก:“ผมแค่เห็นแก่พ่อเธอที่ตายไปแล้ว”

เส้นหมี่:“……”

มองเขาพาลูกเข้าไป ข้างในใจก็รู้สึกปั่นป่วน

วันปีใหม่แบบนี้ แช่งให้ตัวเองตาย ไม่ค่อยดีหรือเปล่า?

ไม่อย่างนั้น คืนนี้เธอบอกเขาว่า พ่อที่ตายคนนั้น ก็คือเขาเองดีไหม?

เส้นหมี่ตามเข้ามา สิบนาทีกว่าจากนั้น อาหารทุกอย่างก็มาเสิร์ฟ พวกเด็กๆ ที่ถูกแด๊ดดี้จัดการอย่างสะอาด ก็นั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

“ลูกรักจ๊ะ วันนี้เป็นคืนตรุษจีนเล็ก ก็เป็นวันที่พวกลูกฉลอง ทุกคนอยากกินอะไร กินได้ตามสบายเลยนะ!”

“ได้เลย หม่ามี๊”

พวกเด็ก ก็กินกันอย่างมีความสุขทันที

เส้นหมี่เห็น ก็เตรียมจะขยับตะเกียบ แต่ตอนนี้เอง คุณชายคิวแสนซน จู่ๆ กลับเอาสเต๊กจานหนึ่ง ไปตรงหน้าแด๊ดดี้“แด๊ดดี้ แด๊ดดี้รู้ไหม จานนี้เนี่ยวันนี้ทั้งบ่ายหม่ามี๊ตั้งใจไปเลือกที่ซูเปอร์มาอย่างดีเลยนะ แล้วก็กลับมาทำเองอีก แด๊ดดี้ ดูสิ หม่ามี๊รักแด๊ดดี้มากเลยนะ”

“อือ”

ชินจังก็พยักหน้า

เส้นหมี่หน้าแดงขึ้นมาทันที เธอปฏิเสธทันที:“ไม่ใช่ นี่ทำให้ทุกคนกินด้วยกันต่างหากล่ะ!!”

น่าโมโหจริงๆ เด็กบ้านี่ เขารู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่?

และรักเขาด้วยเนี่ยนะ?!!

เส้นหมี่คิดว่าตัวเองอยู่นี่ต่อไปไม่ได้อีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเธอเห็นสายตาของชายหนุ่มที่อยู่ตรงข้าม เหลือบมองมาอย่างนิ่งๆ

“คิวคิว เอามา”

“อะไรนะ?”

เส้นหมี่เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาแอปริคอทชัดเจนคู่นั้น ก็ยิ่งจ้องไปอย่างนั้น

เธอฟังผิดไปหรือเปล่า?และยังเรียกหยิบไปจริงๆด้วยเนี่ยนะ?!!

เส้นหมี่ตกใจเหมือนเห็นผี

ความจริงก็คือ พอคุณชายคิวเอาสเต๊กจานนั้นไปให้อย่างเชื่อฟัง ผู้ชายคนนี้ก็กินขึ้นมาอย่างสบาย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก