สุขาวดีภูมิใจอย่างมาก
แต่ว่า บนใบหน้าเธอ ก็ยังถ่อมตัวอยู่มาก:”ที่ไหนกันล่ะคะ?แค่เรื่องเล็กน้อยค่ะ”
“คุณนายแป้งร่ำถ่อมตัวไปแล้ว”คนพวกนี้ยังคงประจบเธอ
เส้นหมี่ถือจานเข้ามา เห็นฉากนี้ ก็อยากถือโอกาสทำแชมเปญในมือหกใส่ตัวผู้หญิงคนนี้ จากนั้นให้เธอไปเปลี่ยนชุด แล้วขโมยโทรศัพท์เธอไป
แต่ตอนนี้ จู่ๆ ในคฤหาสน์กลับมีคนออกมา
“คุณนาย คุณท่านบอกว่าใกล้จะถึงฤกษ์งามยามดี ให้คุณขึ้นไปดูคุณหนู”
“โอเค ฉันจะไปตอนนี้”
คุณนายวิไลได้ยิน ก็ออกไปทันที
พอเธอไป พวกผู้หญิงที่รวมตัวกันตรงนี้ สุขาวดีก็ไม่สนใจแล้ว หลังจากพูดขอไปทีไม่กี่คำ เธอก็ออกไป ไปห้องพักแขนชั้นสอง
“เป็นไงบ้าง?เธอตกลงให้น้ายืมเงินเธอยัง?”
คิดไม่ถึงเลยว่า ตอนที่เส้นหมี่ตามเข้าไปที่หน้าห้องนี้เงียบๆ เธอจะได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของอีกคน
แป้งร่ำ ที่แท้เธอก็มา!
“ยัง วันนี้แขกเยอะมาก พูดไปตอนนี้ก็ยังไม่ใช่เวลา รอค่ำๆ หน่อย”
สุขาวดีทนไม่ได้เล็กน้อย หยิบชาเย็นแกว้หนึ่งบนโต๊ะน้ำชาขึ้นมาแล้วเทใส่ปาก
แป้งร่ำเห็น ก็เริ่มอารมณ์ขึ้น:“เธอคงไม่ไม่ให้น้ายืมเงินหรอกใช่ไหม?ฉันบอกน้าให้นะ เรื่องนั้นฉันอัพลงเน็ตไปสองสามชั่วโมงแล้ว ถ้าแสนรักรู้ เขาจะต้องไม่ปล่อยพวกเราแน่!”
ทันใดนั้น น้ำเสียงของเธอก็กลายเป็นเฉียบคมและตื่นตระหนกขึ้นมา แต่ละคำ เหมือนวิตกจริตอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
เส้นหมี่ที่กำลังอยู่ข้างนอกประตูแอบได้ยินไม่กี่ประโยคนี้แล้ว ทันใดนั้น ในหัวเธอมีเสียงดัง“หึ่ง” สมองว่างเปล่าทันที!
เป็นพวกเธอจริงๆ!
ทำไม?ทำไมพวกเธอถึงรู้เรื่องนี้?ใครบอกพวกเธอกันแน่?
แล้วก็ หนังสือเล่มนั้น ในอินเทอร์เน็ตมีหนังสือเล่มนั้น พวกเธอเกี่ยวข้องอะไรกับหนังสือเล่มนั้นอีก?!!
ทั้งหัวเส้นหมี่เกลือกกลิ้งไปมาเหมือนคลื่นที่โหมซัดสาดอย่างบ้าคลั่ง เธอโมโหมาก ไม่อยากจะเชื่อว่าการคาดเดาของตัวเองจะเป็นความจริง และจากความจริงนี้ ในใจของเธอก็เริ่มรู้สึกกลัวอย่างมาก
ยัยสารเลวสองคนนี้ พวกเธอจะทำอะไรกันแน่?
ถ้าบอกว่าก่อนหน้านี้หาจิตแพทย์คนนั้นมาสะกดจิตเธอ เพื่อกำจัดเธอเส้นหมี่
งั้นตอนนี้ล่ะ?
พวกเธอจะทำอะไรอีก?
เธอไม่รู้ว่าเปิดเผยสิ่งนี้ไป จะทำลายผู้ชายคนนั้นไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก