แป้งร่ำเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง:“เส้นหมี่ เธอเล่นตลกอยู่หรือไง?นี่หรือวิธีการฆ่าของเธอ?”
เส้นหมี่:“แน่นอนว่าไม่”
แป้งร่ำตะลึง:“อะไร?”
อย่างไรก็ตาม ไม่ทันเสียแล้ว เพราะว่าตอนนี้ ตรงหน้าผู้หญิงคนนี้ ได้พุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็วเหมือนลมแรง!
เธอยังไม่ทันตอบสนองคืนมาว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เจ็บหน้าอก กรีดร้องโหยหวน ตอนที่ก้มหน้ามองลงไป มีดปอกผลไม้ที่คมเฉียบ ได้แทงไปที่หน้าอกเธอแล้ว
“แก——”
“ฉันบอกแล้วไง เธอไม่พูดดีๆ เอง วันนี้ฉันจะจัดการเธอตรงนี้ เป็นไง?รู้สึกอย่างไรบ้าง?”
เส้นหมี่ปล่อยมือที่กุมด้ามมีดไว้ ฉากที่เลือดท่วมแบบนี้ เธอกลับดูไม่เปลี่ยนไปสักนิด ถึงแม้เลือดที่กระเด็นออกมาจากหน้าอกแป้งร่ำ จะไปโดนที่หน้าเธอเล็กน้อย
เธอยังหัวเราะอยู่
นี่มันปีศาจ!
บ้า!!
ในที่สุดแป้งร่ำก็ได้สติคืนมา เธอกุมหน้าอกของตัวเองแล้วเซถอยหลัง ด้วยความกลัวมหาศาลนั้น เธอก็เริ่มร้องหาคน
แต่ตอนนี้เอง เส้นหมี่ก็เก็บเข็มนั้นขึ้นมาจากพื้นอีกครั้ง
“อยากตะโกนนักใช่ไหม?ไม่มีทางหรอก เธอลืมแล้วว่าฉันคือใครหรือ?ฉันคือสวยใสหมอแผนจีนที่มีชื่อเสียงจากเมืองเคลียร์ เธอดูสิ เข็มนี้ของฉัน ฉันอยากให้เธอเป็นอย่างไรก็ทำได้ทั้งนั้นจริงๆ นะ”
จากนั้น เธอก็ค่อยๆ เอาเข็มจิ้มไปในคอของเธอ
ทันใดนั้น แป้งร่ำที่หน้าอกถูกแทงด้วยมีด ได้แต่รู้สึกว่าในคอเจ็บปวดอีกครั้ง เธออยากจะพูดอีก ก็เป็นไปไม่ได้แล้ว
ได้แต่ล้มไปตรงนั้น คำรามออกมาเหมือนสัตว์เดรัจฉาน
“ฮือ……ฮือฮือ……”
ในที่สุดเธอก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้น่ากลัวมากแค่ไหน
นี่มันผีร้ายจริงๆ ปีศาจที่โผล่ออกมาจากขุมนรก แป้งร่ำเทียบกับเธอแล้ว ยังอยู่ห่างอีกไกลจริงๆ
“เธอวางใจเถอะ ฉันยังไม่ให้เธอตายหรอก แค่เธอพูดออกมา อ้อ ไม่สิ ตอนนี้น่าจะพูดว่าเขียน แค่เธอเขียนออกมา ฉันก็จะปล่อยเธอไป เป็นไง?”
เส้นหมี่ให้โอกาสเธออีกครั้งอย่างอารมณ์ดี
จากนั้น เธอก็หากระดาษสีขาวจากในห้องนี้ โยนไปตรงหน้าผู้หญิงคนนี้แล้ว ก็คว้านิ้วมือของเธอ จิ้มเลือดบนตัวเธอ
เตรียมตัวรอเธอเขียนออกมา
จดหมายเลือดอะไรนั่น ผลลัพธ์มุมมองดีที่สุด
แป้งร่ำหดเกร็งอย่างรุนแรงบนพื้น เธอเจ็บปวดมากจนเหมือนหนังและกระดูกฉีกออก ผิวหนังและกระดูก แต่กระนั้น เพราะตอนที่เส้นหมี่แทงเธอ หลีกเลี่ยงหลอดเลือดใหญ่ของเธออย่างช่ำชอง
ดังนั้น ถึงจะเจ็บแบบนี้ เธอก็ไม่ได้เลือดไหลมากนัก
จึงถูกทรมานอย่างเจ็บปวดขนาดนี้อยู่เสมอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก