ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 281

“บอกมาว่าคุณฆ่าใคร？ คุณลงมือฆ่าเองแต่ไม่รู้ว่าฆ่าใครงั้นเหรอ？ คุณชอบฆ่าคนมากใช่ไหม แล้วเชื่อไหมว่าผมจะฆ่าคุณตอนนี้?”

หลังจากพูดจบ ชายที่เสียสติได้ใช้มือทั้งสองข้างบีบคอพ่อของตัวเอง

“อย่าครับ คุณชาย!”

เมื่อพ่อบ้านสมมาตรเห็นอย่างนั้นก็ตกใจรีบเข้าไปห้ามปราม

ในเวลานี้เองที่ดลธี ที่มากับแสนรักรีบเข้าไปตบที่ท้ายทอยของเขา

แล้วห้องนั่งเล่นก็เงียบลงได้สักที

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ผู้คนเริ่มสงบ คุณท่านกมลภพจึงกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่นใหม่อีกครั้ง มองไปที่ดลธีซึ่งยังคงรออยู่ที่นั่น

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆเขาถึงกลายเป็นบ้าแบบนี้ และทำไมเขาถึงคิดว่าฉันเป็นฆ่า?”

“คุณท่านไม่ได้เป็นคนทำใช่ไหม”

บอดี้การ์ดตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงถามกลับไปหนึ่งประโยค

เมื่อพ่อบ้านสมมาตรเห็นก็โกรธเล็กน้อย: “นายพูดอะไรไร้สาระ? หากเป็นมือฝีมือของคุณท่านจริงๆ แล้วท่านจะถามนายทำไม？”

ดลธีนิ่งเงียบไปสักพัก！

ไม่ใช่ครับคุณท่าน？

ถ้างั้นจะเป็นใคร? ในตอนนั้นท่านไม่มีมือสังหาร จะฆ่าคนของแต่งฝันได้ยังไง หรือจะเป็นบอดี้การ์ดของหิรัญชากรุ๊ป?

ทันใดนั้น ดลธี ก็ตื่นตระหนกจนเหงื่อท่วมหลัง

“คุณท่าน ถ้าอย่างนั้นแต่งฝันต้องเสียชีวิตด้วยน้ำมือบอดี้การ์ดของหิรัญชากรุ๊ปแน่ สาธินีเห็นกับตาของหล่อนเอง ผมก็เห็นเหมือนกัน แต่ว่าคนที่ผมพาไปท่านประธานได้กำชับไว้แล้ว ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องลงมือ ดังนั้นผมจึงมั่นใจว่าคนของผมไม่ได้ทำ แต่ตอนนี้ทางด้านของท่านก็.......”

ฉันก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน จะเป็นฝีมือฉันได้ยังไง？”

ครั้งนี้ท่านกมลภพถึงกับเอ่ยปากเอง

น้ำเสียงของท่านเต็มไปด้วยความโกรธ ใบหน้าเหี่ยวย่นกลับซีดเซียวมากยิ่งขึ้น

ห้องนั่งเล่นกลับมาเงียบงันอีกครั้ง

และครั้งนี้ เนื่องจากการเผชิญหน้าระหว่างทั้งสองฝ่าย ทำให้เรื่องทั้งหมดเริ่มเปิดเผยออกมาและบรรยากาศก็แปลกประหลาด อากาศหนาวเย็นจนหน้าขนหัวลุก

ไม่ใช่คนของตัวเองและก็ไม่ใช่คนของคฤหาสน์หลังเก่า ถ้าอย่างนั้นคนที่ลงมือเป็นใครกันแน่？

ทำไมเขาถึงแสร้งทำเป็นบอดี้การ์ดของหิรัญชากรุ๊ป? จุดประสงค์ของเขาคืออะไรกันแน่?

“คุณท่านกมลภพ เขาอาจจะเป็นคู่แข่งของหิรัญชากรุ๊ปของเราหรือเปล่า”

“คู่แข่งของหิรัญชากรุ๊ป ช่วยตระกูลอัครนันท์นี้เพื่ออะไร？ ตระกูลอัครนันท์ล้มละลายแล้ว ช่วยไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าพูดถึงคนที่ได้รับผลกระทบก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นกับแสนรัก”