ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 316

“ท่านประธานครับมีคนรายงานว่าคุณทุจริตเงินพันล้าน”

“ทุจริต?”

“ใช่ครับ ในจดหมายบอกว่าเงินจำนวนนี้เดิมทีเป็นของ…..อดีตภรรยาของคุณที่ลักมาจากการทำความร่วมมือกับบริษัทของอีริค ดังนั้นพวกเขามีเหตุผลที่จะสงสัยได้ว่านี่เป็นการวางหมากของคุณ หลังจากนั้นเป็นไปตามแผนก็ทุจริตเงินพันล้านนี้”

เคพลางมองจดหมายในเมล พลางพูดพรรณนาให้กับBOSSของเขาได้ฟังอย่างไร้เรี่ยวแรง

แม่งเอ๊ย พันล้านเนี่ยนะ ท่านประธานของเขาจะคุ้มไหม?

หลังจากที่แสนรักได้ฟังก็มองมาเหมือนคนที่ประสาทเสีย ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

แต่เขาคิดไม่ถึงว่าพอตกช่วงบ่าย คณะกรรมการที่เป็นผู้ถือหุ้นฝั่งเขาก็มาหาเขาทันที

“รัก เรื่องที่รายงานในจดหมายนั้นจริงหรือเปล่า? บอกกับผมมา”

“คุณคิดว่าไง?”

แสนรักนั่งอยู่ที่ตรงทำงานย้อนถามด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก

ผู้ถือหุ้นเผยให้เห็นสีหน้าหนักหน่วง “ผมรู้ครับว่ามันไม่จริง แต่ตอนนี้กลุ่มคนพวกนั้นกลับสงสัย พวกเขาบอกแล้วว่าถ้าเป็นอย่างนี้ก็คือจะรู้สึกว่าพฤติกรรมความสามารถในการควบคุมดูแลของคุณมีปัญหา ต้องดำเนินการขั้นต่อไป”

แสนรัก “…….”

พฤติกรรมความสามารถในการควบคุม?

หมายถึงอะไร?

ชายคนนี้หรี่ตา แล้ววางปากกาที่อยู่ในมือลง “คุณอยากที่จะพูดอะไรกันแน่? คนแก่ๆพวกนั้นหาเรื่องอะไรบ้าๆลับหลังผมอีกงั้นหรอ?”

ผู้ถือหุ้นกระแอมแล้วพูดความจริงว่า “ช่วงนี้ คณะกรรมการได้เอ่ยถึงข่าวลือของคุณก่อนหน้านี้ที่อยู่บนอินเทอร์เน็ต พวกเขากำลังซักถามข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วยังปล่อยข่าวว่ามีคนเจอหลักฐานแล้ว”

“เพี๊ยะ”

พอได้ยินดังนั้น ห้องทำงานที่เงียบสงบก็มีเสียงของสิ่งของที่ฟาดลงบนโต๊ะเสียงดัง

หลักฐาน?

หลักฐานอะไร? หลักฐานที่บอกว่าเขาเป็นโรคประสาทหรอ?

ผู้ชายที่ถูกยั่วให้โมโหก็มีสายตาที่เยือกเย็น สายตานั้นเหมือนผู้ร้ายฆ่าคนก็ไม่ปาน “เอาสิ งั้นก็ให้พวกมันงัดหลักฐานออกมา ผมก็อยากดูเหมือนกันว่าหลักฐานอะไร?”

“รัก คุณใจเย็นก่อน เรื่องนี้อาจจะรุนแรงพอตัวจริงๆ ถ้าพวกเขาจับจุดอ่อนของคุณได้ ตามกฎข้อบังคับของคณะกรรมการคุณตีเสมอพวกเขาไม่ไหวแน่”

ผู้ถือหุ้นเห็นอารมณ์เขาปะทุอย่างนี้ก็รีบพูดโน้มน้าว

แต่ในความจริงแล้วก็เป็นอย่างนี้จริงๆ เพราะบริษัทที่เป็นระบบหุ้นส่วนนี้ แม้ว่าตอนนี้หิรัญชากรุ๊ปเป็นผู้คุมอำนาจ แต่ถ้าผู้คุมอำนาจไม่ชอบธรรมจนเป็นภัยต่อผลประโยชน์ของบริษัท งั้นผู้ถือหุ้นคนอื่นก็สามารถปลดออกได้ตามกฎข้อบังคับของคณะกรรมการ

แต่พอแสนรักได้ฟัง กลิ่นอายความโกรธที่อยู่ในดวงตาของไม่ได้ลดลงเลย แต่กลับเพิ่มระดับความรุนแรงมากขึ้น