ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 352

เส้นหมี่เซ็นสัญญากับผู้ขายคนนี้ทันที

และที่ทำให้เธอประหลาดใจอย่างมากก็คือ คนขายบอกกับเธอว่า เพราะตอนนั้นที่เขาประมูลได้ เดิมทีเขาว่าจะทำการลงทุน แต่ใครจะไปรู้หลายปีมานี้เมืองนี้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาเขตเมืองใหม่ ที่นี่จึงไม่มีที่ให้เพิ่มมูลค่า

ดังนั้น บ้านหลังนี้ถึงเขาจะซื้อไป แต่ไม่เคยแตะต้องเลย

ไม่เคยแตะต้อง งั้นก็ยิ่งดี

เส้นหมี่ผลักประตูบ้านนั้นที่เธอไม่ได้มาเกือบเจ็ดปีออกอย่างตื่นเต้น แล้วเดินเข้าไป

จริงด้วย แม้ว่าจะผ่านไปแล้วหกเจ็ดปี แต่ว่า สิ่งของด้านในก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย สนามหญ้า บ้าน หรือแม้กระทั่งของตกแต่งและเฟอร์นิเจอร์ด้านใน ก็ยังเหมือนเดิมกับตอนที่พวกเขาจากไปในตอนนั้น

อย่างเดียวที่ไม่เหมือน ก็คือฝุ่นที่ปกคลุมไปทั่ว

เส้นหมี่เดินเข้าไปด้วยอารมณ์ที่อ่อนไหว เธอเดินไปมาที่ชั้นล่างก่อน จากนั้นก็ขึ้นไปดูที่ห้องของพ่อแม่ ตัวเอง และห้องของแต่งฝันที่อยู่ข้างห้องเธอในตอนนั้น……

แต่งฝัน？

ทันใดนั้นใจเธอก็สั่น สักพัก ก็เปิดประตูบานนั้นแล้วเข้าไป

ห้องของแต่งฝัน ที่จริงใหญ่เหมือนกับเส้นหมี่ ตอนนั้นที่พวกเขาตระกูลวชิรนันท์รับเธอมาอยู่นี่ ไม่เคยต้อนรับเธออย่างไม่เป็นมิตรเลยจริงๆ ไม่ว่าอะไรก็เหมือนกับเธอที่เป็นคุณหนูตระกูลวชิรนันท์ตัวจริง

เส้นหมี่มาในห้องนี้

กลับเห็นว่า ในห้องนี้เต็มไปด้วยฝุ่นด้วยเช่นกัน แต่ที่ไม่เหมือนก็คือ รกมาก นอกจากนี้โซฟาตัวเล็กและบนเตียงยังเต็มไปด้วยของ

แม้แต่โต๊ะหนังสือนั้น ก็ยังเละเทะ

แต่งฝัน ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้เสมอในบ้านของพวกเขา

เส้นหมี่ทำได้แค่ก้าวเข้ามา มองไปอย่างนั้น ไม่คิดว่าจะเห็นอะไร แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้น หลังจากเธอดูโต๊ะหนังสือที่รกนั้น

ด้านล่างกองหนังสือท้ายสุด ก็เห็นไดอารี่ที่มาพร้อมแม่กุญแจ

“นี่อะไรเนี่ย？”

เธอหยิบมันออกมา รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

สมุดบันทึกแบบนี้ ตอนที่พวกเธออยู่มัธยมปลาย พบเห็นได้ทั่วไป เป็นกระดาษ แต่ด้านข้างจะมีแม่กุญแจเล็กๆ เด็กผู้หญิงหลายคนชอบซื้อ

หลังจากซื้อมา ก็ใช้บันทึกไดอารี่ของตัวเอง ความลับเล็กๆ น้อยๆ อะไรแบบนั้น

งั้นในไดอารี่ของแต่งฝัน ซ่อนอะไรไว้？

สุดท้ายเส้นหมี่ก็ทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหว ใช้คลิปหนีบกระดาษ เปิดแม่กุญแจสมุดเล่มนี้

【3.17 สถานที่เดิม ต้นฉบับที่สองของเส้นหมี่】

【3.25 สถานที่เดิม ต้นฉบับที่สามของเส้นหมี่】

【4.2 สถานที่เดิม ต้นฉบับที่สี่ของเส้นหมี่】

……

เส้นหมี่เบิกตาโตด้วยความตะลึง！

นี่หมายความว่าไง？ทำไมไดอารี่ของผู้หญิงคนนี้ถึงบันทึกไว้ เป็นต้นฉบับของเธอหมด？เธอทำอะไรอยู่กันแน่？

เส้นหมี่ตื่นเต้นจนมือสั่นเล็กน้อย และพลิกไดอารี่ไปจนหน้าสุดท้ายทันที กลับพบว่า ทั้งเล่มนี้ บันทึกเกี่ยวกับต้นฉบับของเธอหมดเลย

และเธอยังเขียนชื่อหนังสือของหนังสือพวกนั้นของเธอในขณะนั้นด้วย

และวันที่ก็มีกฎเกณฑ์ด้วย สัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ทุกครั้งก็จะเป็นสถานที่เดิม