ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 351

ประโยคนี้ เรียกได้ว่าสบายใจเลย

แต่ว่า เส้นหมี่ที่เอาแต่ก้มหน้าข้างหน้าโต๊ะ จู่ๆ ก็ไม่รู้ว่าลมอะไรพัดมา ถึงได้เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง

“งั้นถ้าต่อไปพวกคุณมีลูกใหม่ล่ะ？”

“อะไรนะ？”

“อ้อ หลานสาวผมหมายถึง ในเมื่อคุณหมั้นกับคุณแครอทแล้ว งั้นต่อไปก็ต้องแต่งงานกัน พอแต่งงาน ก็ต้องมีลูกอีก ถึงตอนนั้นเด็กสองคนนี้จะทำอย่างไร？”

ในช่วงเวลาสำคัญ คุณลุงธนาตย์ยังไม่ลืมช่วยหลานสาวพูดเสริมประโยคนี้

สุดท้าย มุมโค้งที่มุมปากของชายคนนี้ก็ยิ่งชัดขึ้น

“ไม่ ผมจะไม่มีลูกอีก”

“！！！”

เป็นเวลาหลายวินาที เส้นหมี่กับลุงสองคนนี้ก็จ้องผู้ชายคนนี้ด้วยดวงตาที่กลมโต

หูพวกเขามีปัญหาหรือเปล่า？

ถึงได้ยินคำนี้ออกมาจากปากของคนๆ นี้ได้

แต่ว่า ปฏิเสธไม่ได้ว่า พอเส้นหมี่ได้ยินแล้ว ในใจก็มีความสุขมาก ความกังวลเรื่องเด็กๆ ในหลายวันนี้ และความหดหู่ในบางเรื่อง ดูเหมือนจะถูกกวาดล้างออกไปในเวลานี้

——

“เส้นหมี่ ดูแกสิทำอะไรไป！”

หลังจากกลับมาจากร้านกาแฟ ลุงธนาตย์ก็ต่อว่าเส้นหมี่ไปโครมๆ ทันที

เส้นหมี่กล้าเถียงที่ไหนกัน？

เธอยืนตรงหน้าลุงอย่างเชื่อฟัง ไม่กล้าพูดอะไรเลย เรื่องนี้เขาให้เธอกลับมาเอง และยัง มีรูปภาพที่คิวคิวถูก“ทารุณ”ด้วย

ก็เป็นเขาที่ให้

ไม่พูด ให้ตายก็ไม่พูด ไม่อย่างนั้น ต่อไปเธอก็อย่าคิดจะเข้าประตูนี้อีกเลย

อย่างที่คาดไว้ หลังจากด่าเสร็จ ธนาตย์ก็สบายใจ แล้วจึงได้ยินเขาพูดถึงเรื่องธุรกิจที่ถูกต้อง

“ในเมื่อเรื่องนี้เป็นแค่ความผิดพลาด งั้นเด็กๆ แกก็ไม่ต้องแย่งแล้ว ยังไงซะแกก็แย่งไปไม่ได้”

“ค่ะ ลุง”

“งั้นต่อไปแกจะทำไง？ฉันได้ยินว่าแกซื้อคฤหาสน์หลังเก่าของครอบครัวแกไว้แล้ว？”

“ใช่ค่ะ ที่จริงจะไปเซ็นสัญญาเมื่อไม่กี่วันก่อน แต่เพราะเรื่องนี้จึงล่าช้าออกไป ในเมื่อตอนนี้ลูกไม่เป็นไรแล้ว ฉันก็จะทำให้เสร็จขั้นตอน แล้วก็……แล้วก็ลุงคะ ฉันยังอยากซื้อบ้านหลังใหม่ให้พวกลุงด้วย”

หลังจากเส้นหมี่บอกแผนการตัวเองต่อไปกับลุงแล้ว ก็อ้อมแอ้ม พูดถึงเรื่องที่อยากให้บ้านหลังใหม่พวกเขา

เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอยังกังวล

แต่ว่า เธอเพิ่งพูดเสร็จ สาธินีที่อยู่ด้านนอกก็เข้ามา

“ซื้อบ้านใหม่อะไร？ฉันอยากได้เงินแกมากนักหรือ？ธนาตย์ เรื่องนี้พอแค่นี้เถอะ ถ้าคุณยังพูดถึงเรื่องนี้อีก ก็อย่ามาว่าฉันถ้าฉันหย่ากับคุณ！”

เธอตะโกนอย่างโกรธจัด แล้วกระแทกประตูออกไป

มองเห็นเส้นหมี่กับธนาตย์อยู่ตรงนั้น นานมาก และไม่มีเสียงพูดอะไร

ธนาตย์รู้อยู่แล้วว่าทำไมภรรยาของตัวเองถึงโมโหหนักแบบนี้ ลูกสาวของพวกเขาตาย ถึงภายหลังจะพิสูจน์ว่าไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหิรัญชาจริงๆ แต่ว่า จนกระทั่งตอนนี้ ก็ยังไม่เจอฆาตกรตัวจริง

เธอจะยอมรับหลานสาวที่ทำให้ลูกสาวเธอเสียชีวิตโดยทางอ้อม รักษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับครอบครัวพวกเขาได้อย่างไร？

ธนาตย์หันหน้าไป เห็นหญิงสาวยืนอยู่หลังเขา ก้มหน้าอยู่ตรงนั้นนานแล้ว น้ำตาไหลออกมา เขาได้แต่กัดฟันแน่น แล้วทำใจแข็ง

“คำพูดพวกนี้ต่อไปไม่ต้องพูดแล้ว แกไปซะเถอะ จัดการเสร็จ ก็รีบกลับไป”

จากนั้น เขาก็หมุนรถเข็นของตัวเองออกไป

เส้นหมี่เงยหน้าขึ้นมองแผ่นหลังของเขาทั้งน้ำตา รู้สึกว่าตรงหัวใจมีบางอย่างกดทับอย่างหนัก จนเธอหายใจไม่ออก

เธอบอกแล้วไงว่า เรื่องนี้ ไม่ง่ายที่จะให้อภัย

เห็นแล้วสินะ

ดังนั้น เธอจะต้องขุดฆาตกรที่ฆ่าแต่งฝันจริงๆ คนนั้นออกมา！

ทำไมเขาต้องฆ่าแต่งฝันในช่วงตอนสำคัญ？แต่งฝันชักใยแป้งร่ำอยู่เบื้องหลังได้ไงอีก？พวกเธอสองคนก็ไม่รู้จักกันด้วย

และก็ จุดน่าสงสัยที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ ในเมื่อแต่งฝันชอบแสนรักอยู่แล้ว แล้วทำไมเธอต้องทำอะไรอ้อมค้อมด้วย ไปขโมยต้นฉบับและจดหมายของเธอเส้นหมี่เพื่อตอบสนองแป้งร่ำ？

ทำไมล่ะ？

เส้นหมี่คิดว่าเบื้องหลังเรื่องนี้น่าจะซ่อนความลับใหญ่ไว้

——

ตอนบ่าย เส้นหมี่ก็ยังไปคฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลวชิรนันท์นั่น

นี่ก็เป็นเขตเมืองเก่า หลายปีมานี้ เมืองAพัฒนาได้รวดเร็ว พยายามสร้างเขตเมืองใหม่ ส่วนเขตเมืองเก่านั่น ปกติแล้วเสื่อมโทรมไปแล้ว ไม่มีใครไปอีก

ตอนที่เส้นหมี่เรียกรถมา คนขับรถก็แปลกใจ

“คุณครับ คุณแน่ใจหรือว่าจะไปที่นี่？ที่นี่ไม่มีใครอยู่แล้วนะครับ”

“อือ มีธุระนิดหน่อยค่ะ”เส้นหมี่ตอบกลับอย่างแผ่วเบา

เธอไปไม่ได้หรือ？

ตระกูลวชิรนันท์อยู่ที่นั่น ถึงจะเสื่อมโทรมแค่ไหน นั่นก็เป็นสถานที่ของครอบครัวเธอ

เส้นหมี่มาตรงหน้าประตูคฤหาสน์หลังเก่า

“เอ่อ……คุณคือคุณเส้นหมี่สินะ？ผมชื่อภูวัต ที่นัดกับคุณไว้”

เห็นเธอลงจากรถ น่าจะมาจากออร่าเธอทำให้เดาได้ว่าเธอคือคนตระกูลวชิรนันท์ ดังนั้นชายหนุ่มกลางคนที่ยืนอยู่ด้านข้างคฤหาสน์ตระกูลวชิรนันท์ ก็เข้ามาทันที

เส้นหมี่พยักหน้า สายตากลับมองคฤหาสน์ที่อยู่ด้านหลังของเขา

นี่คือบ้านที่แบกรับเธอไว้ตลอดการเติบโตนี้ ถึงแม้มันจะไม่ได้สวยงามมาก เท่ากับคฤหาสน์หิรัญชาที่พวกเขาเคยอยู่ในตอนแรกที่มาที่นี่

แต่ว่า เธอยังคงชอบที่นี่มาก