ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 354

เกมเมอร์ยักไหล่：“ใช่ ทำไมหรือ？วันนี้พี่สะใภ้ตั้งใจมาหาผมโดยเฉพาะเลยหรือ？”

เขายังแสดงท่าทีเอ้อระเหยลอยชาย ใบหน้าที่ดูขาวมากไปเล็กน้อย กลับดูคล้ายกับสุเชาวน์ผู้เป็นบิดาของเขา ความร้ายกายท่ามกลางความสวยหวานนั้น

ใช่สิ เธอลืมไปเลย พ่อเขาตายในเงื้อมมือแสนรัก

สาเหตุ เป็นเพราะลูกชายสองคนของเธอเส้นหมี่

เส้นหมี่ถอยหลังไปอย่างระวังตัวทันที

“เปล่า ฉันแค่……มาดูเฉยๆ”เธอหาข้ออ้างไปอย่างนั้น เพราะจู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ถ้าเธอพูดความจริง เกรงว่าสถานการณ์ในตอนนี้จะเลวร้ายสำหรับเธอ

เรื่องนี้ แค่เธอแน่ใจก็พอ

ตอนนี้ ความปลอดภัยสำคัญที่สุด

เส้นหมี่คิดว่าจะหาโอกาสหนี

แต่ว่า เกมเมอร์นี้เหมือนจะมองเธอออก ว่าเธอตั้งใจถอยไปที่หน้าประตู ทันใดนั้น เขาก็เดินเข้ามา แล้วปิดประตูด้านหลัง

เส้นหมี่：“……”

“ดูพี่สะใภ้ประหม่านะ ทำไม？หลายปีมานี้ ไม่ได้เห็นลูกชายของอาเล็ก เลยไม่ชินหรือครับ？”

“ไม่……ไม่ใช่……”

“งั้นพี่สะใภ้จะถอยหลังทำไม？พี่สะใภ้ กำลังป้องกันตัวจากผมหรือ？”

สุดท้ายรอยยิ้มบนใบหน้าเขาก็หายไปหมด ก้าวเข้ามาทีละก้าว ดวงตาคู่นั้นจ้องไปที่เส้นหมี่ น่าเกรงขามเหมือนงูพิษที่จะเข้ามาหาได้ตลอดเวลา

เส้นหมี่ตื่นตระหนกอย่างไม่มีเหตุผล ทันใดนั้น เธอก็ถอยไปหนึ่งก้าวอย่างไม่รู้ตัว

“ฉันเปล่า ฉันบอกแล้วไง ฉันแค่มาดูเฉยๆ ไม่รู้ว่านายอยู่ที่นี่”

“หึหึ พี่สะใภ้ หลายปีมานี้ พี่ยังโกหกไม่เป็นจริงๆ เลย พี่รู้หรือเปล่า？ทุกครั้งที่พี่พูด ตรงหูพี่จะแดงเสมอ และก็ดวงตาที่เป็นประกายของพี่ ก็จะล่อกแล่กอยู่เสมอ พี่สะใภ้ ทำไมพี่ไม่เปลี่ยนไปเลยล่ะ？”

“นาย——”

“แล้วก็ พี่สะใภ้บอกว่าไม่ได้ตั้งใจมาหาผม แล้วดอกไม้นี้ในมือพี่ล่ะ หมายความว่าไง？”

คิดไม่ถึงเลยว่า คนๆ นี้ จะเข้าใจดีถึงพฤติกรรมอันเล็กน้อยของเธอเส้นหมี่ ไม่กี่คำก็ทิ่มแทงคำโกหกของเธอได้แล้ว

อีกอย่าง ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ เขายังมองไปยังดอกไม้ในมือเส้นหมี่ด้วย

ในที่สุดเส้นหมี่ก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย

เธอไม่กลัวอย่างอื่น แค่กลัวว่าถ้าคนๆ นี้เป็นคนที่สมรู้ร่วมคิดกับแต่งฝันจริงๆ งั้น ต่อไป เขาก็รู้แล้วว่าเธอรู้ว่าเกี่ยวข้องกับเขา

เขาไม่ปล่อยตัวเองแน่

เธอไม่อยากตายที่นี่！

“ไม่……ไม่ใช่ น้องรอง นาย……นายฟังฉันนะ ฉันมาที่นี่ไม่ได้ตั้งใจมาหานาย ฉันแค่ ……ฉันแค่มาหาพี่นาย ดอกนี้ ฉันเพิ่งเก็บได้ข้างนอก”