“ที่แท้ก็นายจริงๆ ด้วย ทำไมนายต้องทำแบบนี้?นายเป็นคนฆ่าแต่งฝันใช่ไหม?”
“ในที่สุดก็ยอมรับแล้ว?”
เกมเมอร์พอใจมาก กับการตอบสนองแบบนี้ แต่ว่า เผชิญหน้ากับอีกสองคำถามของเส้นหมี่ เขากลับนิ่งสงบมาก
“พี่บอกว่าทำไมผมต้องทำแบบนี้?แสนรักฆ่าได้แม้แต่พ่อผม ผมทำเขาบ้างก็ปกตินี่?”
“……”
“ส่วนแต่งฝัน ก็แค่หมากที่ถูกทอดทิ้ง ผมจะเอาเธอไว้ทำไม?”
“แกมันสัตว์เดรัจฉาน!”
ในที่สุดเส้นหมี่ก็ตบออกไปอย่างเสียการควบคุม
แต่ว่า ผู้ชายสารเลวตรงหน้าคนนี้ จะให้เธอตบทั้งที่เธออยากตบได้ไงกัน จึงเห็นนิ้วมือที่เขาบีบข้อมืออีกข้างของเธอออกแรง ทันใดนั้น เส้นหมี่ก็รู้สึกเจ็บเหมือนกระดูกหัก และถูกกดไปตรงนั้นอย่างแรง
“อย่าตื่นเต้นนักสิ พูดถึงแล้ว ที่จริงพี่สะใภ้น่าจะขอบคุณผมนะ”
“นายพูดอะไร?”
“พี่ไม่รู้หรือ?ตระกูลวชิรนันท์ของพวกพี่ ที่สุดท้ายล้มละลาย ก็เป็นเพราะลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของพี่สะใภ้ไง ตอนนั้นเธอเป็นคนแจ้งความเรื่องธุรกิจผิดกฎหมายของพ่อพี่ สุดท้ายก็ทำตระกูลวชิรนันท์ของพวกพี่ล้มละลาย แม่พี่กระโดดตึก พวกนี้ พี่ไม่รู้หรือ?”
ไอ้ระยำนี่บิดเส้นหมี่ และยังบอกความลับที่น่าตกใจนี้กับเธอด้วย
เส้นหมี่ตกตะลึง!
ไม่ เป็นไปไม่ได้ แต่งฝันไม่มีทางทำถึงขนาดนี้
ตอนนั้นพวกเขาตระกูลวชิรนันท์ดีกับเธอขนาดนั้น ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย?ถึงเธออิจฉาเธอ แต่ก็ไม่มีทางร้ายกาจขนาดนั้น ตอนนั้นเธอแค่สิบเจ็ดสิบแปดเอง
เส้นหมี่ไม่เชื่อเรื่องแบบนี้:“นายพูดเหลวไหล นี่เป็นไปไม่ได้เลย!”
เกมเมอร์หัวเราะอย่างเยือกเย็นด้วยความเห็นใจ:“เป็นไปไม่ได้ยังไง?ดังนั้นผมเลยบอกว่าพี่น่ะโง่ ตอนนั้นแต่งเข้าตระกูลหิรัญชาว่าโง่แล้ว โดนลูกพี่ลูกน้องตัวเองหลอกก็ยังโง่อีก ทำไมเธอจะทำไม่ได้ล่ะ?ทำลายพวกพี่ตระกูลวชิรนันท์ ธนากรก็จะไม่เอาพี่เป็นลูกสะใภ้อีก เหตุผลนี้ยังไม่พออีกหรือ?”
“……”
“แต่สุดท้ายเธอก็ยังคำนวณพลาด ไอ้แก่นั่น ถึงสุดท้ายตระกูลวชิรนันท์ของพวกพี่จะล้มละลาย เขาก็ยังให้ลูกชายเขาแต่งกับพี่ ดังนั้นสุดท้ายแล้ว เธอถึงได้ร่วมมือกับผมด้วยความบ้าระห่ำไง”
“!!!”
เหมือนถูกฟ้าผ่าตอนกลางวันแสกๆ !
ในที่สุด หลังจากเส้นหมี่ถูกกดทับตรงนั้นก็รู้สึกว่าตรงหน้ามืดลงไป จนเกือบจะล้มลง
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
คนทั้งนั้น หรือว่าจะมีหัวใจที่ทำมาจากหินจริงๆ?พวกเขาตระกูลวชิรนันท์ทำไม่ดีใส่แต่งฝันตรงไหน?
เส้นหมี่หลับตาทั้งสองข้างลง ในที่สุดน้ำตาเม็ดใหญ่ก็ไหลลงมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก