“ในเมื่อนายรู้ว่าฉันเป็นภรรยาของเขา งั้นทางที่ดีก็อย่ามาแตะต้องฉัน ไม่อย่างนั้น เขาไม่ปล่อยนายแน่!”
ท่ามกลางความหมดหวัง ในที่สุดเส้นหมี่ก็พูดถึงผู้ชายคนนี้ออกมา
นี่คือผลลัพธ์ที่เธอคิดไม่ถึงเลย
เธอคิดว่า คนที่สมรู้ร่วมคิดกับแต่งฝันจะต้องเป็นคนที่เธอไม่รู้จักแน่ ถ้าเป็นแบบนี้ เธอมาดู จำคนนั้นได้ก็พอแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า คนๆ นี้จะเป็นเกมเมอร์
เกมเมอร์ เขาไม่ปล่อยเธอแน่
หากไม่พูดถึงตอนนี้ที่เธอรู้ความลับของเขา ถึงเป็นการตายของสุเชาวน์พ่อของเขาก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่มีทางปล่อยเธอที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดแน่
เส้นหมี่ไม่เคยคาดหวังว่า ผู้ชายคนนั้นจะปรากฏตัวในเวลานี้
อย่างไรก็ตาม ที่ทำให้ใจเธอหดหู่เลยก็คือ เกมเมอร์ที่อยู่ตรงหน้านี้ ไม่สนใจแสนรักเลยสักนิด
“งั้นหรือ?งั้นพอดีเลย ฉันกำลังอยากให้เขามาหาฉันอยู่พอดี ครึ่งปีก่อน เขาฆ่าพ่อฉัน ฉันยังไม่คิดบัญชีกับเขาเลย วันนี้เธอมาอยู่ในมือฉันแล้ว ให้โอกาสเขามาสักครั้งพอดี”
ไอ้ระยำนี่พูดจบ มือที่ดึงผมของเส้นหมี่ก็ออกแรงดึงไปด้านหลัง!
“อื้อ——”
ทันใดนั้น หลังจากเส้นหมี่เจ็บที่หัว เธอก็เกือบจะหมดสติไป
และตอนนี้เอง ชายที่เหมือนงูพิษ กลับยังเดินเข้ามา:“แต่ว่า เขาก็ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้วนี่?เขาแต่งกับลูกสาวของอรรตพลไปแล้ว เธอจะอยู่หรือตาย เขาจะสน?”
“นาย——”
เส้นหมี่ที่ขมขื่นอยู่นั้น ลึกลงข้างในใจก็เหมือนถูกคนเอามีดมาแทงแรงๆ จนเบ้าตาแดงก่ำ
นี่คือปีศาจจริงๆ เขาไม่เพียงแต่ทรมานเธอทางร่างกาย แต่ยังรู้จักหยิบบาดแผลที่เจ็บปวดที่สุดของเธอและเหยียบลงบนใจเธอ
สุดท้ายเส้นหมี่ก็ดิ้นรนอีกครั้ง เธอที่โดนเหยียดหยามเกินทน ภายใต้ความสิ้นหวัง ลืมแม้แต่ความเจ็บที่หัว มือข้างนั้นของเธอที่ไม่ได้ถูกควบคุม ก็คิดจะแอบหยิบเข็มที่ซ่อนไว้บนตัว
แต่ว่า สัตว์เดรัจฉานตัวนี้เหมือนจะรู้ว่าเธอกำลังจะทำอะไร
พอขยับ มือข้างนั้นของเธอก็ถูกเขาบิดอย่างแรง
“อย่าขยับล่ะ ฉันบอกเธอให้ ฉันไม่ชอบผู้หญิงดื้อเลยจริงๆ ถึงเธอจะเป็นพี่สะใภ้ฉัน แต่ถ้าเธอไม่เชื่อฟัง ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ”
เขาใช้แรงบิดมือทั้งสองข้างของเส้นหมี่ไปไว้ด้านหลังของเธอ บังคับเธอให้ยกหน้าอกขึ้นโดยหันไปหาเขา ใกล้จนเธอได้กลิ่นเหม็นในปากของเขาอย่างชัดเจน!
“แกจะทำอะไร?ปล่อยฉันนะ!”
“ฉันไม่ทำอะไรหรอก แต่คุณหนูตระกูลวชิรนันท์ที่แท้จริงคนนี้ เมื่อเทียบกับคุณหนูตัวปลอมที่อยู่บ้านเธอแล้ว น่าดึงดูดกว่าเยอะเลย ทั้งที่มีลูกแล้ว แต่ผิวยังนุ่มละเอียดแบบนี้อีก เพราะถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็กจนโตหรือเปล่านะ?”
สัตว์เดรัจฉานตัวนี้พูดไป ก็ก้มหน้าลงและมองไปยังหน้าอกที่เปิดอยู่ของเส้นหมี่อย่างทะลึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก