ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 371

เช้าวันถัดไป เส้นหมี่ยังคงไม่ทิ้งลูกอมชิ้นนั้นของเธอ

"สวยใส คุณมาทำงานหรือเปล่า ลูกค้าคนนั้นโทรมาบอกว่า เขาหวังว่าคุณจะไป"

"หืม เร็วจัง"

"ใช่ ทางนั้นวุ่นวายมาก รีบตกลงกันให้เสร็จก่อนจะเป็นการดีกับเรา" อีริคอธิบายสั้นๆทางโทรศัพท์ ความหมายชัดเจน ก็คือให้เส้นหมี่รีบดำเนินการ

เส้นหมี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปที่บริษัท

พอมาถึงบริษัทแล้ว อีริคก็ช่วยเธอซื้อตั๋วเครื่องบินทั้งหมด

แต่ไม่ใช่หนึ่งใบ เป็นสองใบ

"คุณ--"

"โอเค สวยใส ผมรู้ว่าคุณไม่อยากรบกวนทนายธิปตอนนี้ แต่มีเรื่องด่วน เราไม่มีเวลาไปหาทนายคนอื่นแล้ว ดังนั้นคุณต้องหน้าด้านแล้ว"

เมื่อเห็นท่าทางโกรธของเส้นหมี่ อีริคก็เกลี้ยกล่อมเธออย่างรวดเร็ว

และตอนนี้คณาธิปก็มาถึงบริษัท และนั่งอยู่ในห้องทำงานของอีริคแล้ว เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เขาก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

"คุณอีริคพูดตลกแล้ว สวยใสช่วยผมมากขนาดนี้ ถ้าผมสามารถทำอะไรเพื่อเธอได้ ผมทำแน่นอน มีอะไรต้องหน้าด้านกัน"

"..."

แม้ว่าจะรู้สึกอึดอัดมาก!

แต่สุดท้ายเธอทำได้เพียงยอมรับข้อตกลงนี้เท่านั้น เธอไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีเงิน

เส้นหมี่กับคณาธิปไปที่สนามบิน เนื่องจากเป็นการเตรียมการฉุกเฉินทำให้เส้นหมี่ยังไม่ได้แจ้งที่บ้าน ดังนั้นพวกเธอจึงโทรหาปอร์เช่ระหว่างทางไปสนามบิน

"สวัสดีค่ะ หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้"

"สวัสดี……"

ผู้ชายคนนี้ไปไหนกันแน่

เส้นหมี่อารมณ์เสียจนเธอแทบจะหักรถกลับบ้านเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

คณาธิปนั่งข้างเธอ เมื่อเห็นว่าเธอยังคงกดโทรศัพท์ไม่หยุด และสีหน้าของเธอก็ดูไม่ค่อยดีนัก เขาจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และในที่สุดเขาก็พูดว่า "เกิดอะไรขึ้น"

"...เปล่า แค่โทรหาน้องชายฉันไม่ติด"

"หืม"

เมื่อคณาธิปเห็นว่าเธอเต็มใจตอบเขา เขาก็มีความสุขมาก "อยู่ในที่ที่มีสัญญาณไม่ดีหรือเปล่า หรือคุณลองโทรไปที่โทรศัพท์บ้านดูสิ ถ้าไม่มีใครรับสาย แสดงว่าเขาน่าจะอยู่ข้างนอกที่ไม่มีสัญญาณ"

เส้นหมี่ "..."

สิ่งนี้ทำให้เธอนึกขึ้นได้

เส้นหมี่โทรกลับบ้านทันที

และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ตอนที่เธอโทรไป มันโทรติด แต่ไม่มีใครรับสาย

นั่นก็แสดงว่า น้องชายของเธอไม่อยู่บ้านจริงๆ