ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 400

ในที่สุด เส้นหมี่ก็ประสบความสำเร็จในการคว้าประธานพีรพัฒน์ ของ บริษัทคาเรย์

ยิ่งกว่านั้น หลังจากที่ได้รู้จักตัวตนของหล่อนแล้ว ประธานพีรพัฒน์ที่ร่ำรวยและมีอำนาจก็เซ็นสัญญาสั่งซื้อสิ้นค้ามูลค่าหลายสิบล้านกับหล่อนด้วย

นี้เป็นเรื่องที่เซอร์ไพร์มาก มาแบบไม่คาดฝัน

เส้นหมี่ตื่นเต้นมาก ในตอนนี้หล่อนได้ไปหาประธานทั้งสองและหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา: "ประธานพีรพัฒน์ ประธานยุทธพงศ์ ขอเชิญดื่มสักแก้วค่ะ!"

"ยินดีๆ มาดื่มกันเถอะ"

หลังจากเจรจาธุรกิจเสร็จยังมีคนหน้าตาสะสวยยืนอยู่ต่อหน้า สองคนนี้มาที่นี่เพื่อหาความสุข พวกเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร?

ในขณะนี้คนเหล่านี้กำลังดื่มอย่างหนักในห้องส่วนตัว

เมื่อแสนรักเตะประตูห้องส่วนตัวเข้ามา พวกเขากำลังดื่มอย่างมีความสุขอยู่ข้างใน และเส้นหมี่เองหลังจากที่ดื่มไปสองสามแก้วก็ไปนั่งข้างชายที่ชื่อยุทธพงศ์

"ปึง--"

สุดท้าย ประตูก็ถูกถีบออก กลุ่มคนที่ถือแก้วไวน์กำลังดื่มในห้องส่วนตัวต่างก็ขยี้ตาและจ้องมองมาที่เขา

นี้มันอะไรกัน ？

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมาที่นี่ได้?

ในหัวของเส้นหมี่นั้นรู้สึกวูบไปเสี้ยววิ

มาร์ตินที่ยังไปไม่ถึงไหน เขาหันไปจ้องที่ลูกพี่ลูกน้องที่มาถึงอย่างกะทันหันตกตะลึงตาค้างจนพูดไม่ออก ยังแอบสงสัยว่าตัวเองตาฝาดไปรึเปล่า

ที่รัก บังเอิญจัง? คุณท่านคนนี้เพิ่งจะมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องธุรกิจเหมือนกัน?

ภายในห้องส่วนตัวเงียบมากจนสามารถได้ยินเสียงลมหายใจ

"เขาเป็นใคร ใครปล่อยให้เขาเข้ามา พนักงาน พนักงาน? พวกคุณดูแลยังไง? ไม่อยากทำงานแล้วใช่ไหม ? ถึงปล่อยให้ใครก็ไม่รู้เข้ามา "

ประธานพีรพัฒน์ตื่นก่อน และตะโกนด่าเสียงดังทันที

เส้นหมี่ตกใจมาก

ในที่สุดก็กลับมามีสติ

แต่ในตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว เห็นเพียงผู้ชายที่เตะประตูเข้ามา ซึ่งเดิมเป็นคนใจร้อนและหุนหันพันแล่นเขาก็ถอยออกไป

เลือดสีแดงเข้มที่พุ่งอยู่ในร่างกายเขาช่างดุเดือด เขาหันหลังกลับและเดินจากไป

เอ่อ！！

เส้นหมี่แทบไม่สนใจอะไรเลย โยนแก้วไวน์ในมือแล้วหล่อนก็จับประโปรงยาวของหล่อนขึ้นและวิ่งตามเขาไป: "แสนรัก รอฉันด้วย แสนรัก ... "

หล่อนวิ่งเร็วกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

ถึงแม้หล่อนจะวิ่งได้เร็ว แต่ผู้ชายที่เดินออกไปข้างหน้าก็เร็วกว่า

ราวกับว่าเขากระตือรือร้นที่จะกำจัดสิ่งที่เขาเกลียด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชาและความเกลียดชัง และหลังจากนั้นไม่นาน คนอื่นๆ ก็ลงไปที่ชั้นสอง

เส้นหมี่เห็นอย่างนั้นก็กังวลมาก