“แสนรัก…”
สีหน้าของเขาแย่มาก
ทุกมิติของใบหน้าแสดงความเย็นชาออกมาทุกอนู ทำให้คนมองรู้สึกหวาดกลัว แต่แล้วเขาก็กลับมาที่นี่อีกครั้ง ดังนั้นนอกจากท่าทางแบบนี้แล้ว เขายังแผ่รังสีอำมหิตแทบจะฉีกหนังของเส้นหมี่ออกมาเป็นชิ้นๆ ทุกสายตาที่มองมาเหมือนจะบดเธอเผ็นผุยผง
“คุณนี่มันเก่งจริงๆ!”
เขาจ้องเธอเขม็งอยู่หลายวินาที ก่อนจะได้ยินเขาเค้นคำพูดลอดไรฟันออกมา
เส้นหมี่รีบยอมรับผิดอย่างเชื่อฟัง “ใช่ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรมาคุยธุรกิจกับคนแบบนั้นที่นี่คนเดียว คุณก็รู้ฉันไม่เคยทำธุรกิจนี้ และก็ไม่มีคนสอนฉัน เพราะเขานัดฉันมาที่นี่ ฉันก็เลยมา”
“…”
อะไรนะ!
เขาไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม ไม่มีคนสอนเธอ แล้วที่เขาตื่นเธอตั้งแต่เช้านั่นล่ะ!
มาร์ตินที่ยืนอยู่ข้างๆอยากจะตบเธอจริงๆ
ยังดีที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาไม่เหมือนคนโง่
“ไม่รู้เรื่องหรอ เมื่อกี้ฉันก็เห็นว่าเธอดื่มกับพวกเขาอย่างมีความสุข แทบจะนั่งตักเขาอยู่แล้ว!”
“หืม” เส้นหมี่ที่ขนตายังคงเปียกน้ำตาตกใจทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้
เมื่อกี้
เมื่อกี้ฉันดื่มหนัก จะจำเรื่องนี้ได้ยังไง แต่เขากลับโกรธเรื่องนี้มาก แสดงว่าเขากำลังหึงใช่ไหม หึงใช่หรือเปล่า
หัวใจของเส้นหมี่ระเบิดความปิติยินดีอีกครั้ง
“ฉัน…เมื่อกี้ฉันโดนเขามอม เขาให้ฉันดื่มห้าแก้ว ถึงจะยอมเซ็นสัญญากับฉัน เขาเป็นลูกค้าเก่าของตระกูลวชิรนันท์ ฉันจำเป็นต้องได้รับออเดอร์จากเขา”
“…”
“และฉันขอสาบานว่า ฉันไม่เคยนั่งตักเขา ฉันจะบอกให้ ฉันแอบเตรียมเข็มไว้แล้วด้วย ถ้าเขาเล่นตุกติกกับฉัน ฉันจะฆ่าเขา!”
พูดจบเส้นหมี่ก็ตั้งใจหยิบเข็มเล่มยาวออกมาจากกระโปรงให้ดู
มาร์ติน “…”
นานกว่าสิบวินาทีที่เขาตกใจกับความหน้าด้านของผู้หญิงคนนี้จนพูดไม่ออก
เธอไม่ไปแสดงละคร น่าเสียดายจริงๆ
สุดท้ายแสนรักก็ไม่ทะเลาะกับเธอต่อ เขาเป็นคนมีหน้ามีตา และที่นี่ก็เป็นที่อโคจร ถ้าอยู่นานก็ไม่เป็นประโยชน์กับเขา
สุดท้ายเขาก็พาผู้หญิงสมควรตายคนนี้ออกไป
ตอนนั้นเส้นหมี่ถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
สุดท้ายเธอก็จับเขาได้อีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ยอมปล่อยมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก