ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 478

ไปที่คฤหาสน์หลังเก่าจะทำอะไรได้อีกล่ะ?

แน่นอนว่าไปทำเรื่องสิ้นคิด!

คุณหนูใหญ่นี่จริงๆ เลย มีวิธีอีกตั้งมากมายน่าจะคิดได้ แต่กลับเลือกทางที่สิ้นคิดที่สุด

ถ้าถูกคุณท่านจับได้ขึ้นมาล่ะก็ แล้วเธอจะเอาน้องชายตัวเองไปไว้ตรงไหนแค่นี้ก็ไม่มีที่ยืนแล้ว?

ดลธีร้อนรนจะแย่อยู่แล้ว

พอดี ตอนนี้คนที่เขาส่งตัวออกไป ตอบกลับมาอีกครั้ง

“แย่แล้ว หัวหน้าธี คุณท่านกลับมาแล้ว”

“อะไรนะ? ！！”

ดลธีตกใจขึ้นมาอย่างมาก

“ผมจัดการเธอเอง！！”

ในขณะเดียวกัน ชายหนุ่มระเบิดความโมโหจนยากที่จะควบคุม และต่อยลงไปบนโต๊ะอย่างแรง เขาผลักประตูออกไปทันที

ดลธีได้เพียงแต่รีบตามไป

หลังจากนั้นยี่สิบนาที ที่ประตูคฤหาสน์ตระกูลหิรัญชา

แสนรักพึ่งมาถึงที่นี่ มองเห็นโรลส์-รอยซ์คันนั้นอยู่ด้านนอก

ทันใด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป หลังจากนั้นรีบเปิดประตูลงไปทันที เตรียมตัวเดินเข้าไป

แต่นึกไม่ถึงว่า เขาพึ่งจะมาถึงหน้าประตู ธนากรที่ค้ำไม้เท้าอยู่ด้านใน เหมือนรู้ว่าเขาจะมาเลย ให้คนอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งมา มาหาเขาที่หน้าประตู

“ในที่สุดคุณก็มาแล้วเหรอ”

หลังจากที่ตาแก่เห็นลูกชายของตัวเอง กลับไม่ถามสารทุกข์สุกดิบ

แสนรักหน้าตาขุ่นมัว เขามองไปยังคนที่อุ้มหญิงสาวอยู่นาน แล้วจึงเบนสายตากลับมา

“เธอเป็นอะไร”

“ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่แอบย่องเข้าไปในศาลเจ้า แสนรัก ตอนนี้คุณช่างปีกกล้าขาแข็ง ผมให้คุณออกจากหิรัญชากรุ๊ปไป คุณกลับคิดอยากจะขโมย”

“คุณพูดอะไร”

แสนรักที่ยืนอยู่ที่ประตูด้านนอก ได้ยินคำพูดหลายคำนี้ ทันใดใบหน้าหล่อเหลาก็เยือกเย็นขึ้นอย่างน่ากลัว

แต่ว่า ตาแก่คนนี้กลับไม่ได้รู้สึกอะไร

อีกทั้ง หลังจากที่เขาได้เห็นสีหน้าของเขาเป็นแบบนี้ สีหน้าของใบหน้าแก่ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย ยังแสดงสีหน้ารังเกียจออกมาและผิดหวัง

“ผมพูดผิดตรงไหน ถ้าพวกเขาสองคนไม่ได้รับอนุญาตจากคุณ กลางวันแสกๆ จะกล้ามาขโมยของไหม แสนรัก ผมนึกไม่ถึงเลยว่า ที่แท้คุณเป็นคนอย่างนี้ ต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง ถ้าคุณไม่ยินยอมจริงๆ ก็มาคุยกับผมตรงๆ ผมจะไม่บังคับหรือร้องขอคุณ จำเป็นต้องร่วมมือกับผู้หญิงสองคนมาเล่นอะไรแบบนี้เหรอ”

ประโยคสุดท้ายนี้ เจ็บแสบอย่างมาก！

ดลธีที่รีบตามมา มองเห็นชายหนุ่มยืนอยู่ข้างรถด้านหน้า สีเลือดของใบหน้าหล่อเหลาเหือดหายไปกับตา เขารีบพุ่งตัวเข้ามาทันที

“ท่านประธาน คุณสงบสติอารมณ์หน่อย！”

“……”

ไม่มีคนสนใจเขา ตอบกลับเขา มีเพียงนัยน์ตาที่แดงเผือดขึ้นมาด้วยความเร็วสูง！

เป็นแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด

ดลธีร้อนรนขึ้นมา ทำได้เพียงจับบ่าของเขาเอาไว้แล้วพูดออกมา： “ท่านประธาน นายหญิงยังอยู่ที่ฝั่งนู้น เธอยังรอคุณอยู่นะ！”