ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 496

แม้จะยังไม่ได้รับคำตอบตามที่พวกเขาอยาก แต่พวกเขาก็ดีใจมากที่เห็นว่าแด๊ดดี้ปลอดภัยดี

ที่เหลือค่อยว่ากันทีหลัง

แด๊ดดี้และลูกชายกินของหลายอย่าง และหลังจากนั้นแสนรักก็อยู่เป็นเพื่อนเด็กๆไปตลอดบ่าย

จนถึงค่ำแสนรักก็เตรียมที่จะออกไป

"โอเค แด๊ดดี้จะไปรับหม่ามี๊ของทุกคนแล้ว แด๊ดดี้โทรหาพี่ภาแล้ว อยู่บ้านกับพี่ภาอย่าดื้อรู้ไหม"

"รู้แล้วครับแด๊ดดี้"

เด็กน้อยน่ารักสามคนตกลงทันที

แด๊ดดี้จะไปรับหม่ามี๊

เยี่ยม ต่อไปนี้พวกเขาจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องหม่ามี๊อีกแล้ว

เด็กน้อยมีความสุขมาก พวกเขาจะได้พบหม่ามี๊ในไม่ช้า และแสนรักเองก็คิดเช่นนั้น

แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเมื่อเขาไปที่คฤหาสน์ตระกูลหิรัญชาเพื่อรับเธอ เขากลับไม่เห็นผู้หญิงที่ถูกส่งกลับมาเลย เจอแต่คณาธิปที่นั่งหน้าซีดอยู่ตรงนั้น

"ถ้านายอยากฆ่าก็ฆ่าเถอะ ฉันเอาเธอคืนมาไม่ได้"

"ฉันจะให้ในสิ่งที่แกอยากเดี๋ยวนี้!"

เขาตะคอกเสียงดัง และเล็งปืนมาที่เขา!

โชคดีที่ดลธีอยู่ข้างเขาในเวลานี้ หลังจากที่เห็นว่าเขากำลังจะฆ่าคนจริงๆ เขาก็ดึงเขาออกอย่างแรง

"ท่านประธาน ใจเย็นๆ ตอนนี้คุณยังหานายหญิงไม่พบ ต่อให้ฆ่าเขาก็ไร้ประโยชน์"

"บัดซบ! เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับมัน ฉันจะฆ่ามัน ฉันไม่เชื่อว่าคนข้างหลังมันจะไม่ส่งเส้นหมี่กลับมา!"

แสนรักซึ่งควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ส่งรังสีสังหารออกมาในดวงตาสีแดงก่ำของเขา

ใบหน้าของคณาธิปซีดอีกครั้ง

แต่ก็ยังไม่พูด ไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น

ในที่สุดดลธีก็ยังหยุดบอสที่โกรธแค้นไว้ แล้วลากเขาออกไป

"ท่านประธาน เราฆ่าคนนี้ไม่ได้จริงๆ ถ้าเราอยากหานายหญิง ทางเดียวคือต้องจับตามองเขา เมื่อกี้เห็นสีหน้าเขาไหม ไม่ใช่ว่าเขาไม่ตามหาแต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยจริงๆ"

หลังจากที่ดลธีลากเขาเข้าไปในรถ เขาก็เริ่มเกลี้ยกล่อม

เขาระวังตัวมากจริงๆ ตอนที่อยู่ชั้นบน การแสดงออกของคณาธิปทั้งหมดก็อยู่ในสายตาเขาตลอด

แต่แสนรักไม่เป็นเช่นนั้น

เขาเสียสติจนแม้แต่เรื่องปกติยังคิดไม่ได้แล้ว เขาจะมีความอดทนไปสังเกตได้อย่างไร

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาก็สงบสติอารมณ์ในรถได้ในที่สุด

"เป็นซาจากรุ๊ป"

"ใช่ เรายืนยันได้ว่าเธออยู่ที่นั่น แต่ซาจากรุ๊ปใหญ่มาก มันไม่ง่ายที่จะหาใครสักคน"

"งั้นฉันจะไปหาเอง!"