ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 497

อิคคิววิ่งเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับพี่ชายของเขา

แน่นอนว่าเพื่อแสดง "ความจริงใจ" ของเขา เขาจึงนำกระเช้าดอกไม้ขนาดเล็กมาให้เป็นพิเศษ

"น้าแครอท น้าแครอท อยู่มั้ย ผมอิคคิว ผมมาหาคุณ" เสียงของเด็กที่สดใสดังขึ้นในห้องทดลอง ดึงดูดพนักงานหลายคนให้เข้ามาดู

รวมถึงแครอทที่ทำการทดลองอยู่ในห้องด้วยเช่นกัน

อิคคิวหรอ

ตอนแรกเธอคิดว่าตัวเองหูฝาดไป

เด็กที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังกับเธอเมื่อวานนี้จะมาหาเธอวันนี้ทำไม

แครอทเปิดประตู

"น้าแครอท อยู่นี่เอง ขอโทษนะครับ เราเข้าใจผิดเรื่องเมื่อวาน ผมพาพี่ชายมาขอโทษคุณ หวังว่าคุณจะไม่โกรธ"

เด็กชายตัวเล็กๆยิ้มเล็กน้อยจนดวงตาของเขากลายเป็นพระจันทร์เสี้ยวยกตะกร้าดอกไม้ในมือขึ้นข้างหน้าเธอ จากนั้นห้องทดลองทั้งหมดก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้

แครอทตกตะลึง

ผ่านไปนาน เธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง แล้วเธอก็ค่อยๆจับตะกร้าดอกไม้ใบเล็กๆนั้น

"...ฉันไม่โกรธ พวกหนูมาที่นี่ทำไม ไม่ต้องไปโรงเรียนเหรอ" แครอทยังคงมีความรู้สึกดีๆต่อเด็กสองคนนี้

ตอนนั้นเส้นหมี่อยู่ในประเทศM เด็กชายสองคนในแฝดสามคนนี้เธอเป็นคนดูแล ระหว่างนั้น เธอคิดว่าเธอจะกลายเป็นแม่ของพวกเขาจริงๆ

"ใช่ แต่เราแอบออกมา ที่คุณฉีดยาไปเมื่อวาน เราคุยกับคุณอาของเราแล้ว เขาเป็นคนให้คุณมาจริงๆ ดังนั้นเราจึงคิดว่าเราควรขอโทษคุณ"

อิคคิวดึงพี่ชายที่อยู่ข้างๆเขาอีกครั้ง

ชินจังไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเดินไปอย่างแข็งกร้าว และพูดอย่างไม่เต็มใจว่า "อืม"

เมื่อแครอทเห็นสิ่งนี้ ในที่สุดเธอก็เต็มไปด้วยความสุข

แม้แต่ลูกๆก็ไม่มีอคติต่อเธอแล้ว แล้วเธอจะลำบากอะไรในการใกล้ชิดกับแด๊ดดี้ของพวกเขา

ยังไงตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่กลับมาแล้ว

แครอทไม่ได้สนใจแม้แต่จะทำการทดลอง เธอพาเด็กสองคนไปกินของอร่อย

"น้าแครอท ผมอยากเล่นเกม ให้ผมเล่นเกมในโทรศัพท์คุณได้ไหม"

"แน่นอน!"

แครอทที่มีความสุขอยู่ในใจ เธอจะนึกถึงเรื่องอื่นที่ไหนอีก หลังจากสั่งอาหารในร้านอาหาร และได้ยินว่าอิคคิวอยากเล่นเกม เธอก็มอบโทรศัพท์มือถือให้เขาทันที

อิคคิวรับโทรศัพท์ และขยิบตาให้พี่ชายของเขา

ชินจังเข้าใจทันที

เขาเม้มริมฝีปากเล็กๆอันสวยงามของเขา เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เด็กน้อยที่เย็น ชาและเงียบขรึมคนนี้ผลักแก้วนมในมือของเขาออกไป "ใส่น้ำตาลหน่อย"

"หืม" แครอทรู้สึกปลื้มปิติจริงๆ ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และเธอมองที่ถ้วยนมอย่างไม่เชื่อ "เติม...เติมน้ำตาลหรอ"

"อืม"

ชินจังพยักหน้าอีกครั้งอย่างอารมณ์ดี