ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 500

แสนรักเดินทางกลับประเทศในชั่วข้ามคืน

เมื่อเขากลับมา เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากธวัชทันทีที่เครื่องลง

"แสนรักมาถึงหรือยัง ตอนนี้พวกเราอยู่ในโรงพยาบาลหมดแล้ว นายจะตรงมาเลยมั้ย"

"ไม่ ฉันต้องกลับบ้าน"

แสนรักปฏิเสธอย่างเย็นชาไม่มีที่ว่างสำหรับการเจรจา

ข้างๆดลธีก็ไม่ได้เกลี้ยกล่อมเขา

เพราะเขารู้ว่าหลังจากเหตุการณ์ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ความสัมพันธ์ระหว่างบอสกับพ่อของเขานั้นไม่ลึกซึ้งนัก แค่เขายอมกลับมาก็ดีแล้ว

แสนรักกลับมาที่บ้านตระกูลวชิรนันท์

"คุณผู้ชาย ในที่สุดคุณก็กลับมา มันดีมากเลย" ตอนนี้พี่ภาอยู่ที่บ้านวชิรนันท์ เมื่อเห็นเค้ากลับมาเธอก็มีความสุขมาก

แสนรักพยักหน้า และลากร่างกายที่เหนื่อยล้าของเขาเข้าไป พลางเหลือบมองที่ทางเดินที่มีไฟชั้นบน

"แล้วพวกเขาล่ะ นอนแล้วหรอ"

"ค่ะ นอนแล้ว ตอนแรกพวกเขาเอาแต่รอคุณ จากนั้นฉันก็กล่อมพวกเขา บอกว่าคุณไปหาหม่ามี๊พวกเขาต้องกินและนอนอย่างดี คุณจะได้ไม่ต้องกังวล จากนั้นพวกเขาจึงยอมนอนหลับ"

พี่ภาถอนหายใจเล็กน้อย และเศร้าเล็กน้อยเช่นกัน

ทำไมคู่นี้ไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขสักที คนเหล่านั้นปล่อยให้พวกเขามีชีวิตที่สงบสุขไม่ได้หรือ

"เข้าใจแล้ว เธอก็ไปนอนเถอะ"

เมื่อเผชิญหน้ากับสาวใช้ที่ดูแลครอบครัวของเขา แสนรักก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยให้เธอพักผ่อนก่อน

พี่ภาวางชาในมือลงแล้วจากไป

ที่จริงเธอก็อยากถามว่าทำไมคุณผู้หญิงไม่กลับมาด้วย เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

แต่เธอก็ไม่ได้ถาม

เพราะจากความเหน็ดเหนื่อยและความหดหู่ของคุณชาย เธอก็สามารถเดาได้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร

คุณผู้หญิงฉันหวังว่าคุณจะกลับมาเร็วๆนี้

ดลธีก็ตามเข้าไปเช่นกัน หลังจากเห็นพี่ภาเข้านอน เขาที่อยู่ข้างหลังก็กังวลเกี่ยวกับบอส จึงทำให้เขามั่นใจ

"ท่านประธาน ไม่ต้องห่วง ผมส่งคนไปดูนากาจิมะแล้ว หากมีอะไรเคลื่อนไหว ผมจะแจ้งให้คุณทราบทันที"

"เข้าใจแล้ว"

"แล้วก็ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้ ผมคิดว่าถ้าพวกเขาไม่ได้หุ้นในมือของคุณท่านไป พวกเขาไม่กล้าแตะต้องนายหญิงแน่ ดังนั้นคุณวางใจได้"

ดลธีอธิบายการวิเคราะห์ของเขาอย่างรอบคอบ

"อืม"

แสนรักเห็นด้วยกับเขา

ก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว

มิฉะนั้นเขาก็ไม่กลับประเทศหรอก

แสนรักขึ้นไปห้องเด็กๆข้างบน ปกติทุกคนจะนอนห้องละคน แต่คืนนี้เมื่อเขาผลักประตูเข้าไป เขาก็พบว่าเด็กทั้งสามคนอยู่ในห้องนอนเดียวกัน