ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 506

แสนรัก：“……”

ทันใดนั้น หลังจากมีบางอย่างกระโจนขึ้นมาจากหน้าอกเขาดัง“ฟิ้ว”เขาก็แทบจะบดขยี้แฟลชไดร์ฟนี้ให้เป็นชิ้นๆ ไปเลยตรงนั้น

นี่คือสิ่งที่เขารอในตอนท้าย？

เขาทิ้งมรดกไว้ให้เขา

แต่ว่า คำขอสุดท้ายของเขา คือให้เขาปล่อยลูกชายอีกคนของเขา นี่เขาวางแผนได้ดีเลยทีเดียว

แสนรักหัวเราะขึ้นมา ดวงตาที่เคยมีความเสียใจ เวลานี้ เขามองแฟลชไดร์ฟในมือนี้ แล้วหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา หัวเราะจนแทบจะบ้า

“ประธาน คุณ……ไม่เป็นไรใช่ไหม？”

“ไม่เป็นไร ดลธี คุณกลับไปแล้ว เอาขี้เถ้านี้ให้คณาธิปเถอะ แล้วก็ อย่าลืมบอกเขาว่า ในมือฉันมี 35% ของตาแก่นี่ ให้เขาส่งคนมาให้ฉัน ส่วนฉันจะเอานี่ให้เขา”

เขายกมือขึ้นแล้วยื่นกล่องขี้เถ้ากระดูกที่ถืออยู่ในอ้อมแขนตลอดเวลาไปให้ พอเขาถึงเมืองA แล้ว ให้ลูกชายกตัญญูอย่างแท้จริงไปโดยตรง

ดลธีตกตะลึง

เอาให้คณาธิป？นี่……เขาฟังผิดหรือเปล่า？

แต่ความจริงก็คือ หลังจากพวกเขามาถึงเมืองA แล้ว ผู้ชายคนนี้ลงจากเครื่องบิน ก็จากไปโดยไม่หันหน้ามา

จากนั้น ดลธีจึงได้แต่ถือกล่องขี้เถ้ากระดูกนี้ไปหิรัญชากรุ๊ป

เวลานี้ที่จริงคณาธิปรู้ว่าธนากรตายแล้ว สองวันนี้เอาแต่กระฟัดกระเฟียดในห้องทำงาน ทำเอาห้องทำงานประธานของบริษัทมีบรรยากาศที่เลวร้าย

จู่ๆ เห็นดลธีอุ้มกล่องขี้เถ้ากระดูกเข้ามา เขาก็ตกตะลึง

“หมายความว่าไง？”

เวลานี้ เขาเผชิญหน้ากับกล่องขี้เถ้ากระดูกนี้ ริมฝีปากซีดขาว ทั้งตัวเยือกเย็น ราวกับว่าในกล่องนี้มีดวงตาคู่หนึ่งเอาแต่จ้องเขาเขม็งเสียอย่างนั้น

ดลธีวางกล่องไว้บนโต๊ะของเขา

“นี่คือความตั้งใจของท่านประธานเรา เขาบอกว่า กล่องนี้ และหุ้นหิรัญชากรุ๊ป35%ที่อยู่ในมือเขา แลกกับคุณนายของพวกเรากลับมา ถ้าพรุ่งนี้เขาไม่เห็นเธอ งั้นพรุ่งนี้เขาก็จะมานั่งตำแหน่งคุณที่หิรัญชากรุ๊ป”

เขาชี้ตรงตำแหน่งที่คณาธิปกำลังนั่งอยู่

สีหน้าคณาธิปเปลี่ยนไปทันที เหยเกสุดๆ！

เขายังถือหุ้นบริษัทหิรัญชากรุ๊ปอีก 35%？

งั้นก็หมายความว่า ตาแก่นี่ทิ้งไว้ให้เขาก่อนตายหรือ？

อย่างที่คิดไว้เลย ในใจของเขา คนนั้นอยู่อันดับหนึ่งเสมอ ส่วนเขาที่เป็นลูกชายแท้ๆ นี้ ไม่เคยถูกเขาพิจารณาเลย！！

คณาธิปโกรธจนกระดูกนิ้วมือดังลั่น ความอิจฉาในใจ ก็ยิ่งเติบโตเหมือนไม้เลื้อย

แต่สุดท้าย เขาก็เอาเรื่องนี้แจ้งทางเจแปน

“ไอ้แก่นั่น ดันเอาหุ้นบริษัทในมือทิ้งไว้ให้ลูกผสมนั่น？สมองเขามีปัญหาหรือ？แม้แต่ลูกชายแท้ๆ ของตัวเองก็ยังไม่ให้”

อย่างที่คิดไว้ หลังจากทางเจแปนได้รับสายเขา ก็ด่าออกมาด้วยความโกรธตรงนั้นทันที

คณาธิปทนไว้แล้วเตือนเธอว่า：“คุณจะสนทำไม？ในเมื่อตอนนี้แสนรักยอมเอาหุ้นบริษัททั้งหมดที่อยู่ในมือให้ผมแล้ว ถึงพวกเราหา 20% นั่นไม่เจอ ทั้งหิรัญชากรุ๊ปก็จะกลายเป็นของผม มีอะไรให้ไม่พอใจหรือ？”

“……”