ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 512

ครึ่งชั่วโมงถัดมา ตระกูลวชิรนันท์

“คุณผู้ชาย ขอโทษค่ะ พี่ผิดเอง พี่ดูแลคุณหนูใหญ่ได้ไม่ดี พี่ไม่รู้ว่าเธอ ……เธอจะปีนกำแพงออกไป……”

พี่ภาที่ทรมานอยู่ทั้งวันที่ตระกูลวชิรนันท์ พอเห็นเจ้านายกลับมาเสียที เธอก็ขอโทษเขาด้วยความรู้สึกผิดและกังวลสุดๆ

แสนรักจะพูดอะไรได้？

ได้แต่ขับรถออกไปหาเธอ

ยังดีที่ เพราะตอนนั้นเขาให้ดลธีหาคนให้มาอยู่รอบๆ ล้านบ้าน ดูแลความปลอดภัยของลูกทั้งสามคน ดังนั้นพอเขาออกไปแล้ว ก็มีคนปรากฏตัวทันที

“ประธานครับ คุณหนูใหญ่เธอไปคฤหาสน์หลังเก่า”

“คฤหาสน์หลังเก่า？”แสนรักตะลึงเล็กน้อย

“ใช่ครับ ห้ามก็ห้ามไม่อยู่ และตอนนี้คือประธานอยู่แต่บ้านสองวันนี้น่าจะไม่รู้ว่า ทางคฤหาสน์หลังเก่านั้น……คณาธิปได้ย้ายเข้าไปแล้ว”

“……”

แสนรักไม่พูดอะไรอีก ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูดุดันของเขา รีบขับรถไปคฤหาสน์หลังเก่าทันที

ถนนทองสาร คฤหาสน์หิรัญชา

ตอนนี้แสงดาวอยู่ที่นี่จริงๆ หลังจากเธอหนีออกมาจากตระกูลวชิรนันท์แล้ว ก็หนีมาที่นี่อย่างบ้าคลั่ง

แต่ว่า เธอไม่อาจเข้าไปได้ เธอถูกห้ามอยู่ด้านนอกประตู

“ให้ฉันเข้าไปนะ พวกแกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน？ให้ฉันเข้าไป นี่มันบ้านของฉัน！！”

“บ้านของคุณ？คุณแสงดาว คุณมั่วแล้ว ที่นี่ไม่ใช่ของคุณอีกต่อไป เป็นของคุณชายเราต่างหาก”

หน้าประตูคฤหาสน์ยังแขวนกลอนคู่เพื่อไว้อาลัยผู้ตายสีขาว หญิงสาวที่ไม่เคยเห็น พูดจากลับดูมีสำเนียงญี่ปุ่น ยืนอยู่ข้างในแล้วจ้องแสงดาวที่ถูกกดไว้อย่างไม่พอใจ

แสงดาวได้ยิน ก็โวยวายขึ้นมาเสียงดัง

“เป็นของฉัน นั่นมันบ้านของฉัน ฉันจะเข้าไป ฉันจะเข้าไป！”เธอพยายามดิ้นรน สมองที่ยังไม่ฟื้นตัว เหมือนเด็กถูกขโมยของเล่นตัวโปรดไป

ผู้หญิงคนนั้นเห็นก็ทนไม่ไหว

เธอกวักมือ ทันใดนั้น เธอก็จะให้คนพาคนบ้านี้ไปทิ้งที่ถนน

โชคดีที่ เวลานี้พวกธวัชอยู่ข้างใน พอเห็นฉาดนี้ เขาก็เข้ามาทันที：“คุณจะทำอะไร？เธอเป็นถึงคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหิรัญชา คุณมีสิทธิ์อะไรถึงทำแบบนี้？”

“ก็สิทธิ์ที่ตอนนี้คุณชายของพวกเราเป็นเจ้าของน่ะสิ？”

ผู้หญิงคนนี้มองเขาอย่างดูถูกอีกครั้ง

แต่ว่า นี่ยังไม่มากเกินไป ที่ทำให้หมดความอดทนเลยคือ ตอนเธอพูดจบ จู่ๆ สายตาของเธอก็มองสำรวจธวัชอย่างจริงจัง

“พูดถึงแล้ว แล้วพวกคุณจะย้ายออกไปเมื่อไหร่？ตอนนี้ที่นี่เป็นของคุณชายพวกเราหมดแล้ว นอกจากเขาแล้ว ใครหน้าไหนก็อยู่ที่นี่ไม่ได้”

“คุณพูดอะไร？คุณพูดอีกสิ？”

ธวัช โกรธจนตาแดงก่ำทันที เขาจ้องผู้หญิงคนนี้ และทนไม่ไหวอยากจะตบสักฉาด