ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 557

มันเป็นหัวข้อที่ไม่เล็กไม่ใหญ่หัวข้อหนึ่ง ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่เห็นได้ชัดมาก

แต่ เส้นหมี่แค่พริบตาเดียวก็มองเห็นแล้ว

เงินประกันตัวจำนวนมาก?

บางที นี่อาจจะเป็นวิธีการสุดท้ายที่ผู้ชายคนนั้นจะใช้เพื่อปล่อยเขาออกมาสินะ

เขาบอกแล้วว่า เขาจะไม่ปล่อยให้เขาออกมาโดยไม่สูญเสียอะไร หากได้รับการประกันตัว แม้ว่าตอนนี้เป็นอิสระแล้ว แต่ถ้าหากยืนยันว่าอาชญากรตัวจริงคือคณาธิป!

เขาก็จะต้องถูกจับกุมตัวในทันที

อีกอย่าง มีเครื่องหมายแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้อย่างอิสระเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ช่างเขาสิ เรื่องที่เธอรับปากก็ทำเสร็จแล้ว

เส้นหมี่ถอนหายใจ จากนั้น ก็พาคุณแม่สามีไปยังแผนกจิตเวช

อันที่จริงช่วงนี้จิตประสาทของภารานินดีขึ้นเยอะแล้ว เธอไม่เหมือนสภาพตอนนี้ที่นำออกมาจากวังใต้ดินอีกแล้ว ที่เจอใครก็จะกลัว กรีดร้อง และยังกระโดดเพื่อหลบซ่อนตัว

“คุณเส้นหมี่ วันนี้เป็นคนพาแม่สามีคุณมาเองเหรอ ช่วงนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง?”

“สบายดีมากค่ะ”

เส้นหมี่พาแม่สามีเข้ามา เห็นว่าเป็นคุณหมอคนเดิมที่คุ้นเคย ก็รีบจัดการให้แม่สามีนั่งลงบนเก้าอี้ และแนะนำอาการของแม่สามีเธอในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

ภารานินก็เบิกดวงตาโตเป็นประกายขึ้นทั้งสองข้าง อยู่ในห้องตรวจโรคนี้ราวกับเป็นเด็กที่สงสัยและมองไปโดยรอบ

คนที่มีอาการจิตประสาท ก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละ

เพราะว่าจะไม่มีความคิดเหมือนกันคนปกติทั่วไปอีกต่อไป สมองของเธอจึงคิดแต่เรื่องเรียบง่าย ดวงตาของเธอจึงเปลี่ยนเป็นสะอาดปราศจากความขุ่นมัวใดๆ ไปโดยธรรมชาติ

ยิ่งไปกว่านั้น แม่สามีคนนี้ของเส้นหมี่ พื้นฐานเดิมก็เป็นคนดีอยู่แล้ว

คุณหมอเองก็โดนแววตาอันใสซื่อบริสุทธิ์แบบนี้ตกเข้าแล้ว เขาทำการตรวจภารานินไป ก็ยิ้มไปพร้อมพูดว่า “ถ้าหายดีแล้ว แม่สามีของคุณคงจะเป็นคนที่อ่อนโยนมากเลยทีเดียว”

“อืม”

เส้นหมี่ไม่สงสัยข้อนี้เลย

ตรวจเสร็จ เพื่อให้ร่างกายคนไข้ฟื้นตัวเร็วขึ้น คุณหมอตัดสินใจทำการสะกดจิตให้ภารานินหนึ่งครั้ง

“คุณเส้นหมี่ คุณไม่ต้องกังวล คืออยากจะใช้วิธีนี้ดู เพื่อได้รู้ถึงสาเหตุการป่วยที่แท้จริงของเขา หลังจากนั้นเราก็จะทำการรักษาขั้นต่อไป ทำไม่นาน แต่สิบนาทีก็เสร็จแล้ว”

“ค่ะ”

เส้นหมี่ไม่ปฏิเสธ

หลังจากนั้น คุณหมอทำการสะกดจิตภารานินในห้องตรวจโรค

ส่วนเธอ นำเอาใบสั่งยา เดินไปยังห้องยาเพื่อรับยา

“สวยใส”

ใครก็คาดคิดไม่ถึงว่า ตอนที่เธอกำลังจะเดินออกมาจากในลิฟต์ มีคนสวมหมวกแก๊ปและใส่หน้ากากอันใหญ่ปกปิดใบหน้ายืนขวางอยู่ด้านหน้าของเธอ

เส้นหมี่ถึงกับหน้าซีดเซียวไปลงทันที

“คณาธิป? คุณ......ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่? คุณไม่ใช่..................”

“เป็นคุณที่ให้เขาปล่อยตัวผมออกมาจริงๆด้วย”