ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 559

“แสงดาว!!”

“เฮ้！แกอย่ามาตะโกนใส่ฉัน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉัน ลูกของแกต่างหากเอาใจยาก ฉันเอาใจรับใช้พวกเขาอย่างกับบรรพบุรุษแล้วเกือบทั้งวัน แค่นี้ฉันก็ดีเกินพอแล้ว”

แสงดาววิ่งเร็วกว่ากระต่ายเสียอีก

เสียงดัง “ปัง—!” ประตูปิดแล้วเธอก็หายไป

แสนรักโกรธ............

“แด๊ดดี้ รินจังไม่สบายตัว รินจังอยากอาบน้ำ แด๊ดดี้......”

“ผมด้วย แด๊ดดี้ ทรายอยู่เต็มกางเกงผมเลย ยังมีในหูด้วย คุณป้ายิงน้ำเข้าใส่ข้างในของผม”

“.............”

ชินจัง...........

ช่างเถอะ ชินจังยังถือว่าสะอาดอยู่ แต่ คราบดินตามร่างกายและก็เสื้อผ้าที่ยับยุ่งเหยิงนั้น พูดได้ว่า เป็นครั้งที่สกปรกที่สุดครั้งหนึ่งตั้งแต่เขาเคยมีมา

แสนรักโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

นี่มันอะไรกัน?

จู่ๆ ทำไมถึงทำถึงขนาดนี้? นี่ยังมีความเป็นผู้ใหญ่อยู่ไหม?

แสนรักก็จำเป็นต้องวางงานในมือลง อุ้มเจ้าก้อนโคลนลงมาจากโต๊ะ กัดฟันและสบถออกมาว่า: แสงดาว ฉันฝากไว้ก่อนเถอะ”

“ฮัดชิ่ว—”

แสงดาวที่เพิ่งวิ่งลงมาถึงชั้นล่าง ก็จามแรงๆ หนึ่งครั้งทันที

ไม่สิ หรือว่าคนข้างบนกำลังด่าเธออยู่เหรอ?

เธอขึ้นรถไปอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อย

วันนี้ของเธอ ช่างเหนื่อยจริงๆ

เด็กเหลือขอสองสามคนนี้ ใครจะรู้ว่าจะฉลาดได้ขนาดนี้ แม้ว่าเธอที่เคยผ่านมีดจริงปืนจริงมาแล้ว แต่สุดท้าย ก็ไม่สามารถจัดการกับเด็กน้อยสองสามคนนี้ได้

แสงดาวรู้สึกเจ็บใจมาก

แต่ว่า หลังจากที่เธอขึ้นรถ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะจากไป ยังโทรศัพท์หาเส้นหมี่ ให้เธอรีบนำเอาเสื้อผ้าสะอาดของเด็กๆ มาส่งให้

มิเช่นนั้น เธอจะต้องโดนตีอย่างหนักแน่ๆ !

เมื่อเส้นหมี่รับสายโทรศัพท์ ตกใจเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าก็ต้องรีบนำเสื้อผ้ามาส่งให้

ผู้หญิงคนนี้ พึ่งพาไม่ได้จริงๆ

เส้นหมี่ก็รีบอย่าสุดชีวิต ในที่สุดหลังจากที่แสนรักช่วยอาบน้ำให้แก่เด็กๆทั้งสามคน เธอก็มาถึงบริษัท ถือเสื้อผ้าของเด็กๆ ขึ้นมายังห้องพักผ่อนชั้นบนสุดของตึกสูง

“หม่ามี๊ หม่ามี๊มาแล้ว หนูจะบอกว่า วันนี้คุณป้าทำเกินไปแล้ว ถึงกับเอารินจันเป็นอาวุธ”

เพิ่งขึ้นมาถึง หนูรินจังที่โดนแด๊ดดี้อาบน้ำให้จนสะอาด สวมผ้าเช็ดตัวผืนเล็กกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกด้านนอก ก็รีบฟ้องกับเส้นหมี่ในทันที

ถึงขั้นเอาเด็กทำเป็นอาวุธ?!!

เส้นหมี่จะเป็นลม

อุ้มเสื้อผ้าเข้ามา เธอไม่ทันที่จะรีบเปลี่ยนชุดให้ลูกสาว รีบวิ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำ ขอโทษผู้ชายที่กำลังช่วยเช็ดตัวให้กับลูกชายอีกสองคน

“ขอโทษค่ะ พี่ชาย วันนี้เพราะฉันต้องพาคุณแม่ไปโรงพยาบาล ก็เลยต้องให้พี่สาวช่วยดูเด็กๆ......”