“สักครู่ครับ ประธานแสนรัก ผมได้ยินมาว่าเมื่อก่อนคุณนายก็เคยทำลงทุน ทำไมไม่ให้เธอมานั่งฟังด้วยกันล่ะ ลองดูว่ามีข้อเสนอแนะอะไรดีๆ ให้กับโครงการนี้ของเรา?”
คิดไม่ถึง ว่าจะมีคนเรียกตัวเธอเอาไว้ ยังให้เธอเข้าร่วมในการประชุมเล็กๆ ที่ดูเหมือนว่าจะสำคัญอยู่ในขณะนี้ด้วย
เส้นหมี่ถึงกับตะลึง
ให้เธอเข้าร่วมด้วยเหรอ?
จะได้ยังไงล่ะ? เธอไม่ใช่คนของบริษัท อีกอย่าง การลงทุนของตระกูลหิรัญชา ก็ลงทุนกับโครงการขนาดใหญ่นับหมื่นล้าน ถ้าหากเธอแนะนำผิดไป นั่นไม่ใช่ทำให้สามีของตัวเองต้องขาดทุนเหรอ?
เส้นหมี่ตั้งใจจะปฏิเสธ
แต่ในเวลานี้เอง ผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานและมองดูเธอแบบยิ้มอยู่ตลอดนั้น กลับพยักหน้า : “ได้สิ เส้นหมี่ งั้นคุณไปนั่งตรงนั้นนะ”
เส้นหมี่ : “...........”
ไม่มีทางเลือกแล้ว หลังจากที่เธอทำได้เพียงจ้องเขม็งไปยังผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาขุ่นเคือง เธอก็เดินไปนั่งลงด้านข้างของพวกผู้บริหารระดับสูงเหล่านี้
กลับมองเห็นคนกลุ่มนี้ เธอเพิ่งจะนั่งลง ก็มีคนยื่นแผนงานโครงการฉบับหนาๆ ส่งมาให้กับเธอ
“คุณนาย คือแบบนี้ ช่วงนี้บริษัทเราคิดจะประมูลที่ดินที่หลังจากเขตอุตสาหกรรมเก่าย้ายออกไป ที่ดินผืนนั้นพื้นที่ใหญ่มาก สามารถนำมาทำพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ได้ แต่คือตอนนี้เผชิญอยู่กับปัญหาหนึ่ง ก็คือหลังจากที่ทำอสังหาริมทรัพย์แล้ว ถ้าหากช่องว่างการเพิ่มมูลค่าไม่มาก ราคาก็คาดว่าจะไม่สูง อีกอย่างคนที่มาซื้อก็น่าจะไม่มากนัก”
คนนี้อธิบายอย่างง่ายๆ ให้เธอฟัง
แผนการลงทุนแบบนี้ อันที่จริง เป็นเพียงแค่โครงการหนึ่งทั่วไปในบริษัท
แต่ วันนี้พวกเขาถึงกับรั้งเธอไว้ให้อยู่ด้วย หมายความว่าอย่างไรกัน?
คือเพราะว่าเจอกับปัญหายาก?
หรือว่า พวกเขาอยากจะลองดู ความสามารถของคนที่ขึ้นมานั่งในตำแหน่งภรรยาท่านประธานหิรัญชากรุ๊ปอย่างเธอคนนี้?
เส้นหมี่พลิกเอกสารกองหนาที่อยู่ในมือเธอไปมา สักครู่ ก็พูดอย่างใจเย็นขึ้นมาว่า : “สถานที่นี้ เดิมทีไม่เหมาะสำหรับทำอสังหาริมทรัพย์”
“อะไรนะ?” พวกผู้บริหารระดับสูงต่างก็ทำสีหน้าแบบแปลกใจ
“ทำไมคุณนายคิดอย่างนี้ล่ะ?”
“ง่ายมาก ที่ดินแปลงนี้คือที่ดินจากโรงอุตสาหกรรมเก่ารื้อย้ายออกไป แม้ว่ารัฐบาลมีแผน อนุญาตให้บริเวณใกล้เคียงมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน แต่พวกคุณสามารถไปตรวจสอบดูได้ เมื่อก่อนอุตสาหกรรมเหล่านี้คือทำอุตสาหกรรมประเภทเคมี”
“........แล้วไงต่อ?”
“หลังจากนั้นก็ง่ายมาก หลายปีที่ผ่านมา สิ่งเหล่านี้ได้ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมข้างเคียง คุณจะยังทำอสังหาริมทรัพย์ขึ้นมาอีก ใครจะอยู่อาศัย? เกิดเรื่องขึ้นมา? ใครจะรับผิดชอบ? บริษัทงั้นเหรอ?”
เส้นหมี่พูดออกมาง่ายๆ สองประโยค ก็ถึงกับทำให้คนเหล่านี้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลยทีเดียว
สิ่งเหล่านี้ คนในออฟฟิศต่างก็รู้กัน
แต่ทว่า คนที่ไม่เคยสัมผัสกับแผนงานนี้มาก่อน และก็ไม่เคยทำงานในบริษัทพวกเขามาก่อน ถึงกับรู้ได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว
พวกเขาจะไม่ยอมรับก็ไม่ได้ วิสัยทัศน์ของภรรยาท่านประธานคนนี้ ใช้ได้เลยทีเดียว
“งั้น.......คุณนายคิดว่า ที่ดินแปลงนี้พวกเราจะเอามาทำอะไรดีครับ?”
“ทำย่านธุรกิจช้อปปิ้งค่ะ แต่ตอนนี้ย่านช้อปปิ้งใหญ่ๆ ในเมืองA ของเรามีมากพอแล้ว หากอยากจะทำให้โดดเด่น สามารถนำเข้าสิ่งของจากต่างประเทศ อย่างเช่น ย่านช้อปปิ้งปลอดภาษีอะไรแบบนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก