เส้นหมี่ตัดบทพูดของบิดาตัวเอง นำเอาการตัดสินใจของตัวเองพูดออกไป
แต่ความจริงแล้ว หลังจากที่เธอได้พูดจบลง เธอรู้สึกเหมือนสบายใจขึ้นมาอย่างมาก
สาวน้อย คุณดูสิ ฉันไม่ต้องรอให้โตก่อน ฉันสามารถเลือกที่จะไม่ไปใช้ชีวิตเส็งเคร็งแบบนั้นได้
เส้นหมี่รอคำตอบของบิดา
แต่นึกไม่ถึง ในเวลานี้ ทันใดมีมือหนึ่งยื่นเข้ามา ไม่พูดอะไรสักคำก็แย่งโทรศัพท์ที่อยู่ในมือของเธอไป
“นั่นใคร”
“พ่อ เธอแค่ล้อคุณเล่น ไม่ได้มีเรื่องนั้นจริงๆหรอก คุณไม่ต้องกังวลไป งั้นผมวางสายก่อนนะ”
ชายหนุ่มที่แย่งโทรศัพท์ในมือของเธอไป หลังจากนั้นก็เอาโทรศัพท์ไปคุยกับดิลกหลายประโยค แล้วก็วางสายไป
ในที่สุดเส้นหมี่ก็มองเห็นอย่างชัดเจน ทันใดก็อยากจะระเบิดออกมา!
“แสนรัก คุณทำอะไร ใครให้คุณมาแย่งโทรศัพท์ของฉัน ใครให้คุณมาพูดกับพ่อของฉันแบบนั้น”
“ตัวผมเอง”
ชายหนุ่มที่วางสายโทรศัพท์ไป รู้สึกว่าเขาทำตัวดีขึ้นมาอย่างมาก ไม่เหมือนตอนที่อยู่หน้าประตูโรงแรมสักนิดที่ทำเหมือนกับว่าอยากจะบังคับเธอ
“คุณภรรยา พวกเราอย่าโกรธกันเลยนะ กลับบ้านด้วยกันดีไหม”
เขายอมถอยหนึ่งก้าว เริ่มอ้อนวอนเธอขึ้นมา
แต่หลังจากที่เส้นหมี่ได้ยิน กลับรู้สึกว่าเป็นการเสียดสีที่ร้ายแรง!
“กลับบ้าน กลับบ้านอะไรกัน คุณอยากให้ฉันกลับบ้านอย่างนั้นเหรอ”
เธอถามออกมาด้วยความสงสัยทีละคำ นึกถึงที่บ้านสองวันมานี้ที่ได้รับความเย็นชาจากเขา ทั้งร่างของเธอเกิดอาการสั่นเทา โดยเฉพาะเมื่อวานที่เธอพยายามเข้าใกล้ เธอกลับได้รับสายตาที่มองมาอย่างรังเกียจของเขา
รังเกียจ?
เธอเป็นภรรยาของเขา ทำไมเขาถึงได้แสดงอารมณ์แบบนั้นออกมา?
ขอบตาของเส้นหมี่ แดงขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
แสนรักมองเห็นสีหน้าของเธอเป็นแบบนี้ จึงกระวนกระวายขึ้นมา:“แน่นอนสิ ทำไมผมจะไม่อยากให้คุณกลับบ้าน ผมก็มารับคุณกลับนี่ไง”
“รับฉัน? แสนรัก ตอนนี้คุณรู้จักพูดถนอมน้ำใจคนแล้วเหรอ คุณท่านประธานแสนรักที่เมื่อก่อนนั้นไม่แคร์อะไรอยากทำอะไรก็ทำ ท่าทางแบบนั้นไปไหนแล้วเหรอ”
“……”
“สิ่งที่ผมพูดออกมานั้นเป็นความจริง!”
แสนรักจึงตอบกลับมาทันที พูดได้เพียงประโยคนี้ประโยคเดียว
อีกทั้งหญิงสาวคนนี้คงไม่มีทางเชื่อเขาแล้ว
เพราะว่า ทุกคนต่างเป็นคนฉลาด คุณเคยทำอะไรให้เธอ เคยพูดอะไรกับเธอ เธอต่างรู้สึกได้อย่างชัดเจน อีกทั้งยังดูออก
งั้นคำอธิบายของเขาตอนนี้ ในสายตาของเธอทุกๆคำคงแปรเปลี่ยนเป็นเหมือนคำพูดที่น่าขำสิ้นดี
“นักเดินทางทุกท่าน รถขบวนGXXเริ่มทำการตรวจบัตรโดยสารแล้ว เชิญทุกท่านหยิบบัตรโดยสารของตัวเองออกมาแล้วเข้าไปในชานชาลา”
ทันใดนั้น ในอาคารผู้โดยสารที่ว่างเปล่า ประชาสัมพันธ์ที่ประกาศให้เริ่มทำการตรวจบัตรโดยสารก็ดังขึ้น
เส้นหมี่ได้ยินแล้ว จึงยืนขึ้นทันที
หลังจากนั้น ในตอนที่ชายหนุ่มยังไม่รู้สึกตัวต่อสถานการณ์ในตอนนี้ เธอจึงรีบพุ่งไปที่ทางเข้าชานชาลาเพื่อตรวจบัตรโดยสาร
แสนรัก:“……”
บริเวณขมับเต้นขึ้นมาตุบๆ รีบก้าวเท้าตามไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก